Reklama a import usług w VAT

Przeczytaj także: Miejsce świadczenia usług w UE i krajach trzecich

Rozpatrzmy następującą sytuację: Polska spółka w 2009 r. zawarła z nieniecką firmą umowę na świadczenie usług reklamowych, w ramach której niemiecka firma będzie reklamowała produkty spółki. Usługi te są świadczone m.in. w Niemczech, ale także i w innych krajach. Jak powyższe należy rozliczać z punktu podatku VAT?

Jak było?

Do końca 2009 r. przy tego typu usługach miał zastosowanie art. 27 ust. 4 pkt 2 w związku z art. 27 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Pierwszy z przytoczonych przepisów mówił, że art. 27 ust. 3 stosuje się do usług reklamy. Ten z kolei wskazywał, że w przypadku tych usług, gdy były one świadczone na rzecz:

1. osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego, lub
2. podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę

- miejscem ich świadczenia jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Co za tym idzie, dla polskiej spółki świadczenie usług reklamy przez niemieckiego kontrahenta było importem usług, z tytułu którego musiała ona rozliczyć podatek VAT.

Jak jest?

Z dniem 01 stycznia 2010 r. art. 27 i 28 (wskazujące miejsce świadczenia przy świadczeniu usług) zostały uchylone w całości. Ich miejsce zajęły art. 28a do 28o.

Obecnie podstawowa reguła w tej kwestii znalazła się w art. 28b ustawy o VAT. Zgodnie z nim:

1. Miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania.
2. W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności.
3. W przypadku gdy usługobiorca nie posiada siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności, o którym mowa w ust. 2, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym zwykle prowadzi on działalność lub w którym ma on miejsce zwykłego pobytu.

Od powyższego ustawodawca przewidział kilka wyjątków. Żaden z nich nie ma jednak zastosowania w naszym przypadku, w związku z czym należy tutaj stosować wynikającą z art. 28b regułę ogólną.

Co za tym idzie, także i w stanie prawnym obowiązującym w 2010 r. polska spółka wykaże z tytułu usług reklamy świadczonych przez niemieckiego kontrahenta import usług, który opodatkuje w Polsce.