eGospodarka.pl › Podatki › Interpretacje i wyjaśnienia › Skup (cesja) i windykacja wierzytelności poza podatkiem VAT?

Skup (cesja) i windykacja wierzytelności poza podatkiem VAT?

2015-02-09 13:52

Przeczytaj także: Gmina nie zapłaci VAT od opłat za dworzec autobusowy

Umowa cesji wierzytelności wypełnia znamiona określone w art. 8 ust. 1 ustawy, polega bowiem na przeniesieniu prawa do wartości niematerialnych i prawnych, w związku z tym stanowi świadczenie usług w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Z punktu widzenia nabywcy wierzytelności do świadczenia usługi dochodzi już w momencie samego nabycia tej wierzytelności, obojętnie czy nabycie zostało dokonane w celu windykacji tej wierzytelności przez samego nabywcę, czy też w celu dalszej jej odsprzedaży. Celem nabycia cudzej wierzytelności nie musi być jej odsprzedaż, ale także inne wykorzystanie do celów prawno-gospodarczych przez nabywcę. Sposób wykorzystania nabytej wierzytelności może decydować o charakterze usługi, nie zaś o istocie czynności prawnej jaką jest nabycie cudzej wierzytelności. Usługą jest nabycie wierzytelności danego podmiotu w celu jej wykorzystania do operacji prawno-podatkowych.

Zakup wierzytelności stanowi usługę polegającą na przeniesieniu wierzytelności z majątku dotychczasowego wierzyciela do majątku osoby trzeciej na mocy umowy zawartej między zbywcą wierzytelności (cedentem), a jej nabywcą (cesjonariuszem). Oznacza to, że w takim przypadku nabywca wierzytelności świadczy na rzecz jej zbywcy usługę, której celem jest uwolnienie sprzedawcy od ciężaru egzekwowania wierzytelności. Jednakże, jak wskazano na wstępie, ww. usługa podlega opodatkowaniu wówczas, gdy jest świadczona odpłatnie. (…)

W przypadku umów cesji wierzytelności, gdy dochodzi do nabycia wierzytelności przez cesjonariusza od cedenta za umówioną cenę – np. mniejszą od nominalnej wartości wierzytelności – i nie ustalono między stronami żadnego wynagrodzenia z tytułu tak określonej usługi nabycia wierzytelności, czynność ta – w sytuacji, gdy umowa jest zawarta na własne ryzyko cesjonariusza (nabywcy) – nie stanowiąc odpłatnej usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, nie podlega opodatkowaniu.

Stanowisko powyższe potwierdzone zostało w orzeczeniu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 27 października 2011r. w sprawie C-93/10 Finanzamt Essen-NordOst przeciwko GFKL Financial Services AG, w którym TSUE stwierdził, że „Artykuł 2 pkt 1 i art. 4 szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku, należy interpretować w ten sposób, że podmiot, który na własne ryzyko nabywa trudne wierzytelności po cenie niższej od ich wartości nominalnej, nie świadczy odpłatnej usługi w rozumieniu art. 2 pkt 1 i nie dokonuje tym samym czynności z zakresu działalności gospodarczej objętej zakresem stosowania wspomnianej dyrektywy, jeżeli różnica między wartością nominalną tych wierzytelności a ceną ich sprzedaży odzwierciedla rzeczywistą ekonomiczną wartość owych wierzytelności w chwili sprzedaży”.

Również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 19 marca 2012r., sygn. akt I FPS 5/11 wskazał: „Przyjąć zatem należy, że podstawowym i koniecznym warunkiem do uznania transakcji za odpłatną usługę, a więc czynność opodatkowaną, jest wystąpienie wynagrodzenia bezpośrednio związanego z tą czynnością, rzeczywiście otrzymanego (bądź należnego), jako świadczenia wzajemnego za wykonaną usługę. Zatem badając konkretną transakcję należy poszukiwać takiego ewentualnego bezpośredniego wynagrodzenia, które otrzymuje kupujący – cesjonariusz, jako świadczenie wzajemne za ewentualnie wykonaną na rzecz zbywcy - cedenta usługę. Plastyczniej rzecz ujmując poszukiwać należy strumienia pieniędzy płynącego od zbywcy-cedenta do nabywcy cesjonariusza za wykonaną usługę, czyli odwrotnie płynącego, niż w przypadku umowy kupna sprzedaży, kiedy zapłatę za wierzytelność otrzymuje zbywca od nabywcy. Podkreślenia wymaga bowiem, że dla rozstrzygnięcia, czy mamy do czynienia z odpłatną usługą, konieczne jest ustalenie, czy – obok transakcji kupna-sprzedaży wierzytelności – wystąpiło świadczenie usługi przez nabywcę wierzytelności na rzecz jej zbywcy za bezpośrednim wynagrodzeniem otrzymanym, co ważne, przez nabywcę. W omawianej sytuacji, kiedy występuje tylko zapłata ceny za wierzytelność, trudno uznać, że do świadczenia takiej usługi dochodzi. Wobec tego należy dojść do wniosku, że żadna transakcja nabycia na własne ryzyko wierzytelności trudnej, po cenie niższej od jej wartości nominalnej, nie będzie mogła być zakwalifikowana jako świadczona przez nabywcę wierzytelności usługa w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u.”.

Wobec powyższego, biorąc pod uwagę treść orzeczenia WSA z 10 stycznia 2013r oraz opisany we wniosku stan faktyczny, w którym brak jest elementów wskazujących na to, że skarżąca spółka-cesjonariusz, kupując wierzytelności po cenie niższej od ich wartości nominalnej dodatkowo zobowiązuje się do dokonania na rzecz cedenta dodatkowych czynności, za które od niego miałaby otrzymać wynagrodzenie, wobec tego należy uznać, że nie występuje przepływ strumienia pieniędzy, o jakim mowa w wyroku NSA od cesjonariusza do cedenta. Skarżąca nabywa w świetle tego stanu faktycznego wierzytelności na własny rachunek, czyli ryzyko cesjonariusza, bez wskazania, że czynności te wykonywane są za określonym wynagrodzeniem cesjonariusza w formie prowizji, czy premii del credere. Ze stanu faktycznego nie wynika, że cena sprzedaży nie odzwierciedla ekonomicznej wartości wierzytelności. Dlatego do opisanego we wniosku stanu faktycznego mają zastosowanie opisane wyżej wyroki TSUE z dnia 27 października 2011 r., w sprawie C-93/10 oraz NSA (7) z 19 marca 2012 r. w sprawie I FPS 5/11.

Skoro zatem Wnioskodawca dokonuje nabycia wierzytelności po cenie niższej od wartości nominalnej oraz z wniosku nie wynika, że Wnioskodawca otrzyma od cedenta jakiegokolwiek wynagrodzenia, to w przedmiotowej sprawie nie dojdzie do odpłatnego świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, a tym samym czynność nabycia wierzytelności w okolicznościach opisanych we wniosku nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w związku z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. (…)”

Pełną treść interpretacji można przeczytać na stronie Ministerstwa Finansów

Przeczytaj także:

Najem nieruchomości: w obrocie VAT również opłaty administracyjne

poprzednia

1 2 3

oprac. : Ministerstwo Finansów

Więcej na ten temat: Podatek VAT, opodatkowanie VAT, czynności opodatkowane VAT, opodatkowanie podatkiem VAT, cesja wierzytelności, egzekucja wierzytelności, odzyskiwanie wierzytelności, windykacja wierzytelności

Przeczytaj także

Poprzedni artykuł

Likwidacja spółki jawnej: udziały w spółce z o.o. a podatek dochodowy

Następny artykuł

Sprzedaż samochodu osobowego z korektą VAT-26?

Skomentuj artykuł Opcja dostępna dla zalogowanych użytkowników - ZALOGUJ SIĘ / ZAREJESTRUJ SIĘ

Komentarze (0)

Najnowsze w dziale Podatki

Polecamy

Ranking chwilówek i pożyczek pozabankowych

Ranking kont firmowych 2023. W jakim banku najlepsze konto firmowe?

Przelew zagraniczny - jaką opcję wybrać?

Nota korygująca i faktura korygująca - kto i kiedy wystawia. Co powinna zawierać?

Jak wystawiać faktury zaliczkowe i końcowe VAT?

Poradnik PIT-39: Rozliczamy dochód ze sprzedaży mieszkania

Sprzedaż zdjęć drogą mailową a VAT
Witam Czytałem, że sprzedaż zdjęć jest zakwalifikowana jako usługi elektroniczne. Mimo to znalazłem także warunki UE, które definiują ...
Czy prowizja jest opodatkowana VAT?
Witam, wspópracuję ze spółką, dla której szukam inwestorów do ASI. Spółka ta jest czynnym podatnikiem VAT, ponieważ sprzedaję także ...
Więcej porad znajdziesz w dziale Porady