Podatek PCC od „sprzedaży” wierzytelności za towary

Przeczytaj także: Zakup i sprzedaż wierzytelności w podatku VAT i PCC

W Polsce firma, która po dostawie towarów czy usług do kontrahenta, nie uzyskuje od razu zapłaty, może posiadaną wierzytelność sprzedać, na przykład w ramach faktoringu. Ale dostawca towarów czy usług do odbiorcy w Arabii Saudyjskiej już takiej możliwości nie ma.

Bo to niezgodne z prawem religijnym

Takiej operacji zakazuje tamtejsze prawo, jako że operacja sprzedaży wierzytelności jest sprzeczna z szariatem, czyli prawem religijnym, opartym na Koranie. Przedsiębiorca, który decyduje się na handel z podmiotami z tamtego kraju, musi więc albo cierpliwie czekać na zapłatę, albo znaleźć inny sposób.

Dzięki ich sprzedaży firma uzyska środki pieniężne, które faktycznie będą stanowić zapłatę za towary sprzedane w Arabii Saudyjskiej.

Jednak aby móc tę operację przeprowadzić, firma musi zawrzeć z przedsiębiorstwem holenderskim umowę zamiany, na podstawie której za wierzytelności będzie otrzymywać towary.

Albo VAT, albo PCC

Cała sytuacja została opisana na potrzeby wniosku o interpretację podatkową, dotyczącej tego, czy od owej umowy zamiany firma powinna zapłacić podatek od czynności cywilnoprawnych, czyli PCC. Jej zdaniem, takiego obowiązku nie ma, jako że ustawa zwalnia z podatku czynności cywilnoprawne, jeśli przynajmniej jedna ze stron tych czynności jest objęta podatkiem od towarów i usług.

Izba Skarbowa w Katowicach w interpretacji z 23 marca 2016 r. (sygnatura IBPB-2-1/4514-456/15/AD) uznała to stanowisko za nieprawidłowe. Urzędnicy przyznali, że umowa w części będzie zwolniona z podatku od czynności cywilnoprawnych. Mianowicie – jak wynika z wyjaśnień podatnika – chodzi o przeniesienie praw do wierzytelności od firmy saudyjskiej, gdyż zgodnie z przepisami, miejscem przeniesienia będzie Polska, a więc zastosowanie znajdzie tutaj polski VAT.

Jak widać, operacja wymiany wierzytelności na towary, wynikająca z konieczności obejścia saudyjskiego prawa, dla polskiej firmy może wiązać się z dodatkowymi kosztami. Nie byłoby ich, gdyby wymiana odbywała się na terenie Unii Europejskiej, jednak wtedy jedna ze stron musiałaby zapłacić VAT, co również oznaczałoby dodatkowe koszty.

Marek Siudaj,