Poczęstunek dla kontrahentów a koszty podatkowe

Przeczytaj także: Zagospodarowanie zieleni a koszty podatkowe

Stanowisko organu podatkowego
W zorganizowanych przez spółkę szkoleniach wewnętrznych podawany jest poczęstunek w postaci kawy, herbaty, wody mineralnej oraz słodyczy. Wydatki poniesione na zakup artykułów spożywczych, w których nie uczestniczą kontrahenci, nie posiadają charakteru reprezentacyjnego, a więc nie podlegają ograniczeniom w zakresie zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów.

W przypadku wydatków poniesionych na zakup produktów spożywczych stanowiących zwyczajowy poczęstunek kontrahentów i należących do powszechnie obowiązujących kanonów kultury należy stwierdzić, iż mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów, o którym mowa w art. 15 ust. 1 updop, pod warunkiem że nie będą posiadały charakteru wydatków reprezentacyjnych.
Decyzja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 17 marca 2008 r. nr IP-PB3-423-26/08-2/DG

KOMENTARZ EKSPERTA

Pojęcie reprezentacji budzi wiele wątpliwości już od kilku lat. Dodatkowo zyskały one na znaczeniu na początku 2007 r., od kiedy w obu ustawach o podatku dochodowym obowiązuje przepis o całkowitym wyłączeniu wydatków na reprezentację z zakresu kosztów uzyskania przychodu (art. 16 ust. 1 pkt 28 updop, art. 23 ust. 1 pkt 23 updof).

Co to jest reprezentacja?
Istnieje wiele definicji pojęcia „reprezentacja". Gdyby je połączyć, reprezentację można by opisać jako działania:

• tworzące wizerunek lub wspomagające budowanie wizerunku,
• niestanowiące reklamy,
• wyróżniające dany podmiot spośród innych (np. w ramach danej branży).

Organy podatkowe dosyć często odwołują się do pierwszych dwóch z tych kryteriów, pomijając jednocześnie to trzecie.

Kawa i herbata - czy to również reprezentacja?
Stanowisko, że kawa i herbata to reprezentacja, odnajdziemy w piśmie wydanym przez Izbę Skarbową w Olsztynie (nr PBP/4218-005-5/07), w którym organ powołał się na wydany przed 10 laty wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 6 maja 1998 r., sygn. akt SA/Sz 1412/97. Zgodnie z ww. wyrokiem „(...) pojęcie reprezentacja nie musi odnosić się do okazałości, wystawności a odnosi się do dobrego reprezentowania się firmy, które może polegać na odpowiednim ubiorze pracowników, wystroju firmy, jego logo, tablicach informacyjnych, sposobie podejmowania interesantów i kontrahentów". W opinii Dyrektora Izby Skarbowej, w zakresie tworzenia właściwego czy dobrego wizerunku firmy mieści się również spełnianie standardowych obyczajów, do których można zaliczyć także skromne poczęstunki przygotowywane kontrahentom w siedzibie firmy.

Jak bronić swojego stanowiska?
Oczywiście, nie można uznać, aby wymienione w powyższym piśmie sposoby podejmowania gości (w tym kawą oraz herbatą) pozwalały na wyróżnienie gospodarza od innych podmiotów, które znalazłyby się w takiej samej sytuacji. Generalnie bowiem poczęstunek napojami oraz w podobnym stopniu przekąskami (paluszki, ciasteczka) ma miejsce w trakcie zdecydowanej większości spotkań pomiędzy kontrahentami. Nie można również zgodzić się, by wydatki na instalację tablicy informacyjnej były kwalifikowane jako „reprezentacja", gdyż jak sama nazwa wskazuje, tablica ta ma na celu informowanie.

Który pogląd zwycięży?
Warto jeszcze zwrócić uwagę na jedno z wcześniejszych pism Izby Skarbowej w Warszawie z 9 października 2007 r., nr 1401/ BP-II/4210-63/07/ZO, które przedstawia odmienne niż obecnie zaprezentowane stanowisko. W piśmie tym Izba Skarbowa w Warszawie stwierdziła, że: „(...) wskazanie kosztów reprezentacji znajdujemy w wystąpieniach Ministerstwa Finansów. Jak wynika z nieobowiązującej już instrukcji Ministra Finansów nr 1/KI z 01.02.1989 r. w sprawie zmian w typowych planach kont (Dz.Urz. MF nr 1, poz. 2 ze zm.) kosztami reprezentacji są w szczególności: (...) koszty poczęstunków gości podmiotu gospodarczego, uczestników konferencji, przyjęć i posiedzeń, w tym również władz statutowych podmiotów gospodarczych, koszty poczęstunków z okazji świąt branżowych, państwowych (...)". Ze stanowiskiem tym nie można się jednak zgodzić, szczególnie że z niezrozumiałych przyczyn odwołuje się ono do już od dawna nieobowiązujących regulacji.

Należy jednak mieć nadzieję, że to pogląd zawarty w piśmie z 18 marca 2008 r. - wydanym na podstawie już znowelizowanych przepisów Ordynacji podatkowej (przewidujących ujednolicenie wiążących indywidualnych interpretacji) - będzie najczęściej prezentowany przez organy podatkowe oraz organy kontroli skarbowej.


Tekst pochodzi z „Aktualności księgowych” - całkowicie bezpłatnych, najnowszych informacji, orzecznictwa oraz porad ekspertów dla księgowych.