Reklama i promocja w Internecie a podatki

Przeczytaj także: Remarketing - jak skutecznie podążać za klientem

Obecnie jednak wydawane interpretacje prezentują przychylne podatnikom stanowisko, zgodnie z którym Internet jest zaliczany do środków masowego przekazu na gruncie art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o PIT, nawet jeśli wprost nie jest tam wymieniony, a w konsekwencji nagrody w tak organizowanym konkursie o wartości do 760 zł korzystają ze zwolnienia z podatku (zob. np. interpretacje: Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16 kwietnia 2010r. IPPB2/415-52/10-2/AS i z dnia 13 października 2009r. IPPB1/415-551/09-4/ES oraz Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 26 lutego 2009r. IBPBII/1/415-116/08/MK). Doceniam przychylne podatnikom podejście organów do analizowanego zagadnienia, ale taka interpretacja nie do końca odzwierciedla dosłowną treść przepisu, który po prostu powinien zostać zmieniony.

Usunięcie wyliczenia w tym przepisie środków masowego przekazu wydaje się do końca rozwiązać jakiekolwiek wątpliwości co do charakteru konkursów organizowanych przez Internet. Czy zatem obecnie wszystkie konkursy organizowane przez Internet korzystają z przywileju zwolnienia nagród z opodatkowania? Warto zwrócić tutaj uwagę na treść przywołanej powyżej interpretacji Izby Skarbowej w Katowicach, zgodnie z którą Internet może zostać zaliczony do środków masowego przekazu, o ile publikowane treści są powszechnie dostępne dla nieograniczonego kręgu odbiorców – natomiast nie będzie uznany za „środek masowego przekazu” Internet w zakresie, w jakim treści kierowane są do określonego kręgu odbiorców: np. adresatów listy mailingowej, bądź na stronach internetowych dostępnych przy użyciu określonego kodu (np. firmowe strony WWW z ograniczonym dostępem). Nagrody w konkursach organizowanych w ten sposób nie będą korzystać ze zwolnienia z podatku.

Wspólne i wzajemne działania reklamowe

Dużą częścią spotykanego w sieci marketingu zajmują działania podejmowane we współpracy przez np. dwa podmioty. W takim przypadku już na wstępie rozstrzygnięcia wymaga istotne pytanie, czy prowadzone działania to promocja „wspólna”, czy też „wzajemna”. Z pierwszym przypadkiem mamy do czynienia, gdy dwa podmioty angażują się we wspólne przedsięwzięcie biznesowe, oferując np. wspólną usługę i każda z nich zobowiązuje się do jego promowania we własnym zakresie. W takim przypadku żaden z współdziałających podmiotów nie świadczy usługi na rzecz drugiej strony. Promowanie wspólnych działań, np. usług świadczonych w ramach kooperacji dwóch przedsiębiorców, nie jest dla żadnego z nich kwalifikowane jako usługa na rzecz drugiego kooperanta – nie powoduje zatem skutków podatkowych w ich wzajemnych relacjach - kontrahenci nie wystawiają sobie nawzajem faktur, nie rozpoznają przychodów i kosztów z tytułu wzajemnych rozliczeń. Takie stanowisko potwierdził Naczelny Sąd Administracyjny np. w wyroku z dnia 9 października 2008r. (I FSK 291/08).

Z innego rodzaju sytuacją mamy natomiast do czynienia, gdy dwóch przedsiębiorców prowadzących swoją niezależną działalność podejmuje współpracę, w ramach której każdy z nich we własnym zakresie zobowiązuje się do świadczenia usług reklamowych na rzecz drugiego. W takim wypadku każdy z nich świadczy na rzecz drugiego usługę reklamową, z tytułu której zobowiązany będzie dokonać rozliczeń podatkowych, w szczególności opodatkować tę usługę podatkiem VAT wystawić na kontrahenta fakturę – a takie kwestie powinny być konstruowane ze szczególną dbałością właśnie ze względu na rozliczenia podatkowe. W pierwszej kolejności należy się zastanowić, czy strony chcą rozliczać wzajemne świadczenia w systemie barteru (usługa za usługę), czy też w formie pieniężnej z możliwością potrącenia. Ogólnie rzecz ujmując różnica polega na tym, że w przypadku barteru właściwym świadczeniem każdego z kontrahentów i odpłatnością za otrzymywaną usługę, jest jego usługa na rzecz drugiej strony. Żaden z kontrahentów nie może domagać się od drugiego dokonania zapłaty w formie pieniężnej.