eGospodarka.pl
eGospodarka.pl poleca

eGospodarka.plPodatkiInterpretacje i wyjaśnienia › Usługi rehabilitacyjne a zwolnienie z VAT

Usługi rehabilitacyjne a zwolnienie z VAT

2012-08-24 12:58

Przeczytaj także: Stawka VAT na usługi rehabilitacyjne


I tak w wyroku w sprawie L.u.P. GmbH (C-106/05, pkt 27) Trybunał stwierdził, iż pojęcia „opieki medycznej” oraz „świadczeń opieki medycznej” (…) odnoszą się do usług, które służą diagnozie, opiece oraz, w miarę możliwości, leczeniu chorób lub zaburzeń zdrowia. Pojęcie to zdefiniowano również w wyroku w sprawie d´Ambrumenil (C-307/01, pkt 57), gdzie podkreślono, iż pojęcia świadczenia opieki medycznej nie można interpretować w sposób, który obejmuje świadczenia medyczne realizowane w innym celu niż postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz w zakresie, w jakim to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych.

Analizując przedstawione powyżej regulacje zauważyć należy, że użyte w art. 43 ust. 1 pkt 18, pojęcie „usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia” odpowiada określeniom używanym przez TS UE postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz w zakresie, w jakim jest to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych”. W pojęciu tym zawierają się również usługi medyczne realizowane w celach profilaktycznych (wyrok w sprawie Unterpertinger, C- 12, pkt 40).

Należy podkreślić, iż orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości UE nie daje podstaw do tego, aby zakresem opieki medycznej podlegającej zwolnieniu objąć wszystkie działania medyczne wynikające z procesu leczenia. Zatem czynności, których celem nie jest ochrona zdrowia nie mogą być uznane za świadczenia opieki medycznej i nie mogą podlegać zwolnieniu od podatku od towarów i usług. Stanowisko takie wynika z wyroku w sprawie C-212/01. (…)

Rozpatrując kwestię ewentualnego zwolnienia usług będących przedmiotem wniosku – usługi hipoterapeutyczne, należy dokonać oceny, czy usługi świadczone przez pracownika Wnioskodawcy są usługami wykonywanymi przez podmiot o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 19.

Należy zauważyć, iż stosownie do orzeczeń Trybunału UE, forma świadczenia usług w zakresie opieki medycznej przez podmioty wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. a - lit. d pozostaje bez znaczenia, Trybunał Sprawiedliwości UE stwierdził bowiem wyraźnie w wyroku C-141/00 w sprawie Kügler że: „ art. 13(A)(1)(c) szóstej dyrektywy definiuje transakcje zwolnione z podatku przez odniesienie do charakteru świadczonych usług bez wspominania o formie prawnej osoby, która je świadczy.

W dosłownej interpretacji, przepis ten nie wymaga, by usługi medyczne były świadczone przez podatnika o konkretnej formie prawnej, aby objąć je zwolnieniem. Spełnione muszą być tylko dwa warunki: musi to obejmować usługi medyczne i muszą one być świadczone przez osoby posiadające konieczne kwalifikacje zawodowe.”
Potwierdza to też pkt 45 wyroku C-106/05)(orzeczenie z dnia 8 czerwca 2006r. w sprawie L.u.P GmbH):

„Wystarczy w tym zakresie zauważyć, że jak wynika z samej treści art. 13 część A ust. 2 szóstej dyrektywy, warunki wymienione w lit. a) tego ustępu mogą mieć zastosowanie wyłącznie do świadczeń opieki medycznej, które zostały zawarte w ust. 1 lit. b) tego artykułu, a nie do opieki, która została zwolniona z opodatkowania na mocy ust. 1 lit. c) tego artykułu. Ponadto ten ostatni przepis nie uzależnia przyznania zwolnienia z opodatkowania ww. opieki od tego, czy podmiot lub instytucja zapewniająca taką opiekę ma status publicznoprawny albo też są oficjalnie uznane przez dane państwo członkowskie, lecz od tego, czy świadczy ona taką opiekę w ramach wykonywania zawodów medycznych i paramedycznych określonych przez ustawodawstwo krajowe (ww. wyrok w sprawie Solleveld i van den Hout-van Eijnsbergen, pkt 23).”

Pojęcie „osoba wykonująca zawód medyczny i paramedyczny” obejmuje zatem osoby wykonujące zawody, których status jest określony ustawowo, ewentualnie osoby wykonujące zawody, które wprawdzie nie zostały objęte unormowaniami odrębnych aktów prawnych, to jednak inne przepisy określające m. in.: zasady ich wykonywania, zasady związane z uzyskiwaniem kwalifikacji do wykonywania zawodu, zasady i formy wykonywania zawodu, wskazują, że osoba która posiada wykształcenie wyższe lub średnie w powyższym zakresie jest osobą uprawnioną do udzielania świadczeń zdrowotnych, oraz osobą legitymującą się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w dziedzinie medycyny.

Przez kwalifikacje należy rozumieć zasób wiedzy i umiejętności wymaganych do udzielania świadczeń zdrowotnych.

W świetle powołanych wyżej regulacji, mając na uwadze opisany stan faktyczny należy stwierdzić, że nie istnieją uregulowania prawne do uznania pracownika Wnioskodawcy, który ukończył kurs w zakresie hipoterapii organizowany przez przedsiębiorstwo „D.” i posiada legitymację potwierdzającą fakt nabycia stopnia instruktora rekreacji ruchowej o specjalności hipoterapia, do uznania za osobę wykonującą inny zawód medyczny zgodnie z art. 18d ust. 1 pkt 1 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej. Co prawda nie można kwestionować uprawnień do udzielania świadczeń w zakresie usług hipoterapii, jednakże nie można stwierdzić, że pracownik Wnioskodawcy wykonuje zawód medyczny w rozumieniu ww. przepisu. Wnioskodawca w odpowiedzi na wezwanie do uzupełnienia wniosku wskazał, iż usługi będące przedmiotem wniosku nie są wykonywane przez osobę wykonującą zawód medyczny, bowiem osoba ta nie posiada żadnego wykształcenia w dziedzinie medycyny oraz że osoba świadcząca usługi hipoterapeutyczne (pracownik wskazany we wniosku) nie wykonuje zawodu medycznego.

Reasumując, z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że usługi świadczone przez jego pracownika są usługami w zakresie opieki medycznej służącymi, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia (Wnioskodawca wskazał, iż świadczone usługi są usługami związanymi z rehabilitacją leczniczą), świadczone są jednak przez osobę, która nie jest osobą wykonującą zawód medyczny w rozumieniu art. 18d ust. 1 pkt 1 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej. W przedmiotowej sprawie nie została więc spełniona przesłanka podmiotowa do zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT.

Zatem ww. usługi nie mogą korzystać ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT. (…)”


Pełną treść interpretacji można przeczytać na stronie Ministerstwa Finansów

poprzednia  

1 2

Skomentuj artykuł Opcja dostępna dla zalogowanych użytkowników - ZALOGUJ SIĘ / ZAREJESTRUJ SIĘ

Komentarze (0)

DODAJ SWÓJ KOMENTARZ

Eksperci egospodarka.pl

1 1 1

Wpisz nazwę miasta, dla którego chcesz znaleźć urząd skarbowy lub izbę skarbową.

Wzory dokumentów

Bezpłatne wzory dokumentów i formularzy.
Wyszukaj i pobierz za darmo: