Uber Polska: Kierowca prowadzi działalność gospodarczą?

Przeczytaj także: Kierowca BlaBlaCar nie prowadzi firmy i nie płaci podatków

Uber to aplikacja, za pomocą której można zamówić kierowcę pod wskazany adres w celu wykonania przewozu osób. Można powiedzieć, że usługa taka jest bardzo zbliżona do taksówek, z tym że „nowsza technologicznie”. W celu skorzystania z Uber trzeba pobrać aplikację z Google Play, App Store lub Windows Store oraz założyć konto. Przy samej rejestracji konieczne jest podanie danych karty redytowej – bez niej klient z Uber nie pojedzie. W związku z tym nowa usługa jest kierowana do osób korzystających z pewnych „nowinek technologicznych”. Nie każdy bowiem posiada smartfon czy kartę kredytową, będące tutaj niezbędne, aby zamówić jak i zapłacić za kurs.

W aplikacji klient ten wskazuje miejsce, do którego ma przyjechać kierowca. Po kliknięciu zamów przejazd, pojawia się profil kierowcy, który zdecydował się na kurs. Kierowca taki jednak nie jest taksówkarzem. Kierowcą w Uber może w zasadzie być każdy, kto posiada odpowiednio długo prawo jazdy, nie był karany i nie ma zbyt starego auta. Kierowca przy tym sam decyduje tutaj o ilości kursów. Uber jedynie pośredniczy w zawieraniu transakcji pomiędzy kierowcą a klientem i bierze za to prowizję (20% od kursu). Uber nie zatrudnia, a jedynie dodaje do bazy kierowców w aplikacji, po odpowiedniej weryfikacji. Czym Uber chce konkurować z rynkiem taksówek? –ceną. Niemniej na chwilę obecną musi zetrzeć się z polską rzeczywistością prawną, która jednak bardziej zagraża samym kierowcom aniżeli Uber. Ta ostatnia jest jedynie aplikacją pośredniczącą.

Przede wszystkim kierowcy Uber nie muszą posiadać licencji taksówkarskiej (w tym nie przechodzą żadnych egzaminów z topografii miast w których jeżdżą). Jeżeli zaś usługa przewozu nie będzie świadczona na podstawie wymaganej licencji, może skończyć się nałożeniem kary administracyjnej o sporej wysokości. Niewątpliwie im bardziej usługa będzie rosła na popularności, tym mocniej korporacje taksówkarskie będą naciskać na sprawdzanie legalności działania takich konkurentów.

A co z podatkami? Ministerstwo Finansów na swojej tronie internetowej zamieściło komunikat, w którym poinformowało, że uzyskane z tego tytułu profity podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, co nie wydaje się budzić większych wątpliwości. Zakres stosowania tej ustawy jest bowiem stosunkowo szeroki, zaś w katalogu przychodów znalazły się „inne”, gdzie wrzuca się wszystkie te przychody, które w innych miejscach nie pasują. Odrębną kwestią jednak jest określenie, czy kierowca taki działa jako przedsiębiorca.

Otóż resort wskazał, że obowiązek zapłaty podatku powstaje tutaj niezależnie od spełnienia warunków do wykonywania działalności gospodarczej przewidzianych w ustawie z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2013 r. poz. 672 z późn. zm.) oraz w ustawie z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2013 r. poz. 1414, z późn. zm), czyli nawet wówczas, gdy kierowca nie posiada stosownej licencji taksówkarskiej jak też nie zarejestrował firmy.

W komunikacie podkreślono jednakże, że osoby fizyczne osiągające dochody z wykorzystaniem aplikacji mobilnej Uber powinny samodzielnie wypełniać obowiązki wynikające z przepisów prawa podatkowego i prawa ubezpieczeń społecznych.

Trudno oprzeć się wrażeniu, że kierowca Uber będzie traktowany przez fiskusa jako przedsiębiorca, co z jednej strony wymaga stosownej rejestracji, a z drugiej ponoszenia obciążeń podatkowo-składkowych. Nie można także zapominać o obowiązkach ewidencyjnych.

Ponadto z uwagi na to, że płatność za usługę odbywa się on-line, organy podatkowe nie będą miały większych trudności z ustaleniem czy to samych okresów świadczenia usług jak też ich wartości. Na tej podstawie będą też zapewne określać, czy kierowca prowadzi w tym zakresie działalność gospodarczą.