eGospodarka.pl
eGospodarka.pl poleca

eGospodarka.pl › Podatki › Interpretacje i wyjaśnienia › Podnoszenie kwalifikacji a koszty podatkowe

Podnoszenie kwalifikacji a koszty podatkowe

2009-01-27 07:25

Przeczytaj także: Kształcenie pracowników a koszty firmy


W odniesieniu do wydatków związanych z dojazdem na uczelnię wskazać należy, iż w sytuacji, gdy podróż odbywana jest samochodem wprowadzonym do ewidencji środków trwałych, za koszty uzyskania przychodów można uznać wszystkie wydatki dotyczące danego pojazdu, poniesione w czasie podróży, np. zakup paliwa, opłaty za parking. W przypadku, gdy podatnik korzysta z własnego samochodu osobowego nie będącego środkiem trwałym, wydatki związane z eksploatacją pojazdu stosownie do postanowień art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zalicza się do kosztów na podstawie ewidencji przebiegu pojazdu. Koszty eksploatacji pojazdu w tym przypadku nie mogą przekroczyć kwoty wynikającej z przemnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za 1 km, właściwej dla danego pojazdu.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika również, że Wnioskodawczyni zatrudnia dwie osoby na umowę zlecenie na czas nieokreślony, które również rozpoczynają studia na kierunku „Bankowość – Ubezpieczenia”. W związku z czym Wnioskodawczyni zadaje pytanie czy płacąc za ich naukę ma możliwość odliczenia tego jako koszt uzyskania przychodu.

Przepisy prawa pracy nakładają na pracodawcę obowiązek ułatwienia podnoszenia kwalifikacji zawodowych pracownikom zatrudnionym na podstawie umów o pracę.

Powyższa zasada dotycząca ułatwienia pracownikom podnoszenia kwalifikacji zawodowych znalazła rozwinięcie w art. 103 Kodeksu pracy, który stanowi, że pracodawca ułatwia pracownikom podnoszenie kwalifikacji zawodowych w zakresie i na warunkach ustalonych w drodze rozporządzenia przez Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej.

Zgodnie z art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za pracownika uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy.

W myśl § 2 ust. 1 i 3 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 października 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz. U. Nr 103, poz. 472 ze zm.), przez podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych rozumie się kształcenie w szkołach dla dorosłych i szkołach wyższych oraz kształcenie, dokształcanie, a także doskonalenie w formach pozaszkolnych. Podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego w formach szkolnych i pozaszkolnych może być realizowane na podstawie skierowania zakładu pracy lub bez takiego skierowania. Natomiast § 4 i § 5 daje możliwość udzielenia pomocy pracownikom, którzy podnoszą kwalifikacje zawodowe. Z przepisów rozporządzenia wynika też, iż pracownikowi, który podejmuje naukę w szkole na podstawie skierowania zakładu pracy lub bez skierowania zakładu pracy, pracodawca może przyznać dodatkowe świadczenie m.in. może pokryć opłaty za naukę pobierane przez szkołę, koszty dojazdu czy zakup podręczników.

Wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracownika, do których zalicza się wydatki na kształcenie w szkołach wyższych, nie są ujęte w katalogu zawartym w art. 23 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nie stanowi to jednak wystarczającej przesłanki do obciążenia ich wartością kosztów uzyskania przychodów. Dla uzyskania takiego uprawnienia konieczne jest by wydatek mógł przyczynić się do osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła oraz by był prawidłowo udokumentowany.

Celowość ponoszenia tego rodzaju kosztów przez przedsiębiorcę jest uzasadniona wynikającym z przepisów prawa pracy nakazem ułatwiania pracownikom podnoszenia kwalifikacji zawodowych. Zakres wiedzy, jaki pracownicy mogą zdobywać na koszt pracodawcy w ramach wyżej wymienionego obowiązku podnoszenia kwalifikacji nie jest jednak nieograniczony. Wydatki na podnoszenie kwalifikacji pracowniczych – aby mogły stanowić koszt uzyskania przychodu dla pracodawcy – muszą mieć ścisły związek z zakresem obowiązków pracownika wynikającym ze stosunku pracy oraz charakterem działalności pracodawcy.

Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodu, ale jednocześnie nie jest niezbędne odnoszenie ich do konkretnego przychodu.

Wydatki jakie zamierza ponieść Wnioskodawczyni dotyczą pokrycia kosztów studiów na kierunku „Bankowość – Ubezpieczenia” zatrudnionego u Wnioskodawczyni pracownika.

Kierunek sfinansowanych przez Wnioskodawczynię studiów ściśle wiąże się z zakresem prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej. Studia te mają na celu zwiększenie i poszerzenie umiejętności pracownika poprzez uzyskanie szerokiej wiedzy z zakresu bankowości i ubezpieczeń, co w konsekwencji wiąże się z możliwością zwiększenia przychodów firmy.

Natomiast w przypadku osób zatrudnionych na podstawie umowy zlecenie zlecający nie ma obowiązku polegającego na ułatwieniu pracownikom podnoszenia kwalifikacji zawodowych. A zatem wydatki pracodawcy zatrudniającemu osobę na podstawie umowy zlecenie na kształcenie zawodowe nie mogą być uznawane za koszty uzyskania przychodów.

Sposób prowadzenia księgi określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U z 2003, Nr 152, poz. 1475 ze zm.). Zawarte w rozporządzeniu objaśnienia do PKPiR określają w jakich kolumnach wpisywać określone przychody i rozchody.

Zgodnie z objaśnieniami do podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zawartymi w załączniku nr 1 do rozporządzenia, kolumna 12 przeznaczona jest do wpisywania wynagrodzeń brutto wypłacanych pracownikom (w gotówce i w naturze), kolumna 13 przeznaczona jest do wpisywania pozostałych kosztów, kolumna 14 księgi przeznaczona jest do wpisywania łącznej kwoty wydatków wykazanych w kolumnach 12 i 13

Reasumując powyższe należy stwierdzić, że nie ma przeszkód prawnych, aby faktycznie poniesione i właściwie udokumentowane wydatki na pokrycie kosztów studiowania Wnioskodawczyni zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej i ewidencjonować w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Wydatki poniesione na finansowanie studiów wyższych pracownikowi zatrudnionemu na umowę o pracę mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, natomiast wydatki poniesione na sfinansowanie studiów wyższych osobie, zatrudnionej na umowę zlecenie nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów działalności gospodarczej pracodawcy. (…)”

Pełną treść interpretacji można przeczytać na stronie Ministerstwa Finansów
Przeczytaj także: Kurs maturalny pracownika jako koszty firmy? Kurs maturalny pracownika jako koszty firmy?

poprzednia  

1 2

oprac. : Ministerstwo Finansów

Więcej na ten temat: koszty podatkowe, koszty uzyskania przychodów, koszty uzyskania przychodu, podnoszenie kwalifikacji, szkolenia pracowników, dokształcanie pracowników

Następny artykuł

Pożyczka z zagranicy a podatek PCC

Pożyczka z zagranicy a podatek PCC

Najnowsze w dziale Podatki

Polecamy

Artykuły promowane

newsletter rss rss Podatki

Eksperci egospodarka.pl

1 1 1

Najpopularniejsze galerie

Najnowsze w serwisie

Wpisz nazwę miasta, dla którego chcesz znaleźć urząd skarbowy lub izbę skarbową.

Wzory dokumentów

Bezpłatne wzory dokumentów i formularzy.
Wyszukaj i pobierz za darmo: