eGospodarka.pl › Podatki › Interpretacje i wyjaśnienia › Przekształcenie mieszkania w odrębną własność a środek trwały

Przekształcenie mieszkania w odrębną własność a środek trwały

2014-09-03 12:28

Przeczytaj także: Budynek wybudowany na cudzym gruncie amortyzujemy liniowo

W związku z powyższym wartość początkową tego środka trwałego stanowią łączne wydatki na jego nabycie. W przedmiotowej sprawie spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego nie podlegało amortyzacji z uwagi na fakt, że do końca 2011 r. przychody z najmu były opodatkowane w formie ryczałtu. W związku z powyższym ustalając wartość początkową lokalu stanowiącego odrębną własnością należy uwzględnić wydatki związane z przekształceniem spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w lokal będący odrębną własnością oraz wydatki związane z nabyciem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego.

Za prawidłowe należy zatem uznać stanowisko wnioskodawcy, że wartość początkową środka trwałego stanowić będzie suma kosztów nabycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego poniesionych przez wnioskodawcę (tj. cena zakupu mieszkania, taksa notarialna i podatek od czynności cywilnoprawnych) oraz kosztów związanych z przekształceniem spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w odrębną własność (tj. taksa notarialna).

Po ustaleniu wartości początkowej lokalu jako środka trwałego pozostaje jeszcze określenie właściwej stawki amortyzacyjnej. Standardowa stawka z wykazu stawek amortyzacyjnych wynosi 1,5% dla lokali mieszkalnych.

Natomiast możliwość ustalenia indywidualnej stawki amortyzacji dla środka trwałego jakim jest przedmiotowy lokal, przewiduje art. 22j ust. 1 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do treści art. 22j ust. 1 pkt 3 cytowanej ustawy podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22l, mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika, z tym że okres amortyzacji dla budynków (lokali) i budowli, innych niż wymienione w pkt 4 nie może być krótszy niż 10 lat, z wyjątkiem:
1. trwale związanych z gruntem budynków handlowo-usługowych wymienionych w rodzaju 103 Klasyfikacji i innych budynków niemieszkalnych wymienionych w rodzaju 109 Klasyfikacji, trwale związanych z gruntem,
2. kiosków towarowych o kubaturze poniżej 500 m3, domków kempingowych i budynków zastępczych
-dla których okres amortyzacji - nie może być krótszy niż 3 lata.

W myśl art. 22j ust. 3 ww. ustawy środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 3, uznaje się za:
1. używane - jeżeli podatnik wykaże, że przed ich nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez okres 60 miesięcy, lub
2. ulepszone - jeżeli przed wprowadzeniem do ewidencji wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W podanej definicji występują dwa istotne sformułowania: pojęcie „przed nabyciem”, które oznacza, iż chodzi o jakiekolwiek przeniesienie własności oraz udowodnienie „wykorzystania”, bez doprecyzowania przez kogo i na jakie cele dany składnik majątku miał być wykorzystywany. Zgodnie ze słownikową definicją, przez pojęcie używania rozumie się wykorzystywanie, czyli używanie czegoś z korzyścią, pożytkiem (Słownik współczesny języka polskiego pod red. prof. dr hab. Bogusławy Dunaj wyd. Wilga, Warszawa 1996, s. 1296). Używanie środka trwałego musi zatem nastąpić przed jego nabyciem przez podatnika co oznacza, że podatnik może zastosować indywidualną stawkę amortyzacji, jeżeli nabył używany środek trwały, który przed jego nabyciem był wykorzystywany u poprzedniego właściciela (właścicieli) przez wymagany okres 60 miesięcy. Wnioskodawca wskazał, że przedmiotowy lokal jest użytkowany od lat 70-tych XX wieku.

Z powyższych przepisów wynika m.in., że dla budynków mieszkalnych okres amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat, co odpowiada indywidualnej stawce amortyzacyjnej wynoszącej 10% rocznie. W wyniku przekształcenia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego wnioskodawca pozyska środek trwały po raz pierwszy wprowadzony do ewidencji środków trwałych, który jest użytkowany ponad 60 miesięcy. Istnieje zatem możliwość zastosowania indywidualnej stawki amortyzacji w wysokości maksymalnie 10%.
Prawidłowe jest zatem stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym po przejściu na zasady ogólne rozliczania przychodów z najmu i wprowadzeniu lokalu stanowiącego odrębną własność do ewidencji środków trwałych, będzie mógł zastosować indywidualną stawkę amortyzacyjną w wysokości niższej niż 10% rocznie.

Zgodnie natomiast z art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Stosownie do z art. 22h ust. 2 ustawy, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22l i 22ł, dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonej w art. 22i-22k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.

W myśl art. 22h ust. 4 ww. ustawy, podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych w równych ratach co miesiąc albo w równych ratach co kwartał, albo jednorazowo na koniec roku podatkowego, z uwzględnieniem art. 22i. Suma odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonanych w pierwszym roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji, nie może przekroczyć wartości tych odpisów przypadających za okres od wprowadzenia ich do ewidencji (wykazu) do końca tego roku podatkowego.

Jeżeli zatem wnioskodawca zdecyduje się dokonywać odpisów amortyzacyjnych co miesiąc, to winien roczny odpis amortyzacyjny podzielić przez 12 miesięcy aby ustalić jaką wartość co miesiąc poprzez odpisy amortyzacyjne będzie można zaliczać do kosztów uzyskania przychodów. (…)”

Pełną treść interpretacji można przeczytać na stronie Ministerstwa Finansów

Przeczytaj także:

Budynek na cudzym gruncie jako inwestycja w obcym środku trwałym?

poprzednia

1 2

oprac. : Ministerstwo Finansów

Więcej na ten temat: amortyzacja środków trwałych, Amortyzacja, środki trwałe, wartość początkowa środków trwałych, stawki amortyzacji, preferencyjna metoda amortyzacji, amortyzacja nieruchomości, wynajem mieszkania

Przeczytaj także

Poprzedni artykuł

Przekształcenie spółki z o.o. w jawną: kapitał rezerwowy bez PIT

Następny artykuł

Darowizna udziału w domu spadkobiercy a ulga mieszkaniowa od spadku

Skomentuj artykuł Opcja dostępna dla zalogowanych użytkowników - ZALOGUJ SIĘ / ZAREJESTRUJ SIĘ

Komentarze (0)

Najnowsze w dziale Podatki

Polecamy

Remarketing - jak skutecznie podążać za klientem

Jak mierzyć i oceniać skuteczność mailingu. 5 najważniejszych wskaźników

Jak pisać i publikować artykuły sponsorowane. 6 najczęściej popełnianych błędów

Jak wystawiać faktury zaliczkowe i końcowe VAT?

Poradnik PIT-39: Rozliczamy dochód ze sprzedaży mieszkania

Poradnik PIT-37: jak wypełnić e-Deklaracje za 2015 r.

Apartament na wynajem krótkoterminowy
W tym roku zakupiłam lokal niemieszkalny pod wynajem krótkoterminowy. Z tego tytułu zarejestrowałam się jako czynny vatoviec, by otrzymać ...
Amortyzacja indywidualna przy wynajmie mieszkania
Jak wyliczyć wartość mieszkania przy amortyzacji indywidualnej, jeśli mieszkanie było kupione 20 lat temu?
Więcej porad znajdziesz w dziale Porady