eGospodarka.pl › Podatki › Interpretacje i wyjaśnienia › Ulga rehabilitacyjna: podwójny limit wydatków na samochód?

Ulga rehabilitacyjna: podwójny limit wydatków na samochód?

2015-11-13 12:56

Przeczytaj także: Zakup okularów korekcyjnych odliczamy w zeznaniu podatkowym

W myśl zaś art. 26 ust. 7b – ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r., wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

Należy zaznaczyć, że wszelkiego rodzaju ulgi i zwolnienia są wyjątkiem od konstytucyjnej zasady równości i powszechności opodatkowania, dlatego winny być interpretowane ściśle z literą prawa. Niedopuszczalna jest zatem ich interpretacja rozszerzająca. Zatem wydatki poniesione na inne cele – nawet wówczas gdy zostały poniesione w związku z niepełnosprawnością - nie korzystają z odliczeń w ramach omawianej ulgi. (...)

Wskazać przy tym należy, że ustawodawca nie zdefiniował w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pojęć: „zabieg”, „rehabilitacja” oraz „rehabilitacja lecznicza”, zatem koniecznym jest wyjaśnienie tych pojęć w oparciu o definicje encyklopedyczne oraz wydaną z zakresu rehabilitacji literaturę. Zgodnie z definicją tych pojęć zawartą w „Słowniku wyrazów obcych” (PWN, Warszawa 1991r.) oraz „Encyklopedii” PWN, zabieg stanowi interwencję mającą na celu wywołanie określonego skutku, zwykle będącą środkiem zaradczym przeciwdziałającym czemuś (np. skutkom choroby); rehabilitacja jest to przywrócenie choremu sprawności fizycznej i psychicznej poprzez stosowanie odpowiednich zabiegów leczniczych; rehabilitacja lecznicza zaś to połączenie leczenia z postępowaniem usprawniającym, które obejmuje zabiegi fizykoterapeutyczne, wodolecznictwo, światłolecznictwo, elektrolecznictwo, mechanoterapię i kinezyterapię.

Wyjaśnić zatem należy, że nie wszystkie wydatki wymienione we wniosku podlegają odliczeniu w ramach limitu 2.280 zł, gdyż nie wszystkie stanowią wydatki, o których mowa w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W ramach ww. ulgi podatkowej mieszczą się z pewnością wydatki poniesione przez Wnioskodawcę z tytułu koniecznego dowozu na zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne zlecone przez lekarza i wykonywane pod kierunkiem wyspecjalizowanych osób, ale tylko te, które nie zostały Jemu zwrócone w jakiejkolwiek formie np. przez Fundację. Zatem wydatki na cele rehabilitacyjne, poniesione przez Wnioskodawcę z tytułu używania samochodu osobowego w związku z dowozem niepełnosprawnego dziecka na zabiegi rehabilitacyjne i nie zwrócone w jakiejkolwiek formie podlegają odliczeniu w ramach omawianej ulgi.

Natomiast wydatki na dowóz tego dziecka na leczenie szpitalne nie były ponoszone tytułem używania samochodu osobowego w związku z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo – rehabilitacyjne, a zatem nie podlegają odliczeniu w ramach omawianej ulgi.

Zaznaczyć również należy, iż określona w ustawie kwota 2.280 zł jest maksymalną kwotą, która może być odliczona tytułem poniesienia ww. wydatków. Użycie przez ustawodawcę, przy określaniu wielkości limitu, wyrażenia „w wysokości nieprzekraczającej kwoty 2.280 zł” (a nie „w wysokości 2.280 zł’’) wskazuje, iż wysokość odliczenia uzależniona jest od intensywności (częstości) używania samochodu.

Zatem w sytuacji, gdy każdy z rodziców jest właścicielem lub współwłaścicielem samochodu osobowego i każdy z nich ponosi wydatki z tytułu używania tego samochodu celem dowozu niepełnosprawnego dziecka na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne, to – przy spełnieniu pozostałych warunków uprawniających do przedmiotowej ulgi - ma prawo do odliczenia od dochodu w zeznaniu rocznym ulgi rehabilitacyjnej w wysokości faktycznie poniesionych przez niego wydatków. Jednakże wskazać należy, że z obecnego brzmienia art. 27 ust. 7c pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednoznacznie wynika, że na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej podatnik jest obowiązany przedstawić dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia w szczególności okazać dokument potwierdzający zlecenie i odbycie niezbędnych zabiegów leczniczo-rehabilitacych. Wobec powyższego nie sposób zgodzić się z Wnioskodawcą, że organ podatkowy nie ma możliwości żądania od podatnika dokumentacji lekarskiej potwierdzającej fakt odbycia zabiegów leczniczo – rehabilitacyjnych.

Reasumując, w sytuacji, gdy każdy z małżonków faktycznie ponosi wydatki z tytułu używania samochodu osobowego - stanowiącego jego współwłasność - dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi rehabilitacyjne niepełnosprawnego dziecka, każdemu z nich – przy spełnieniu pozostałych warunków wskazanych w ustawie - przysługuje prawo dokonywania odliczeń wydatków faktycznie poniesionych na ten cel, w wysokości nie przekraczającej kwoty 2.280 zł.

Ww. ulgą nie są jednak objęte wydatki z tytułu używania samochodu osobowego związanego z dowozem niepełnosprawnego dziecka na leczenie szpitalne, albowiem wydatki na ten cel nie zostały wymienione w katalogu wydatków uprawniających do omawianej ulgi. Odliczeniu nie podlegają również te wydatki na używanie samochodu osobowego, stanowiącego współwłasność Wnioskodawcy – jako podatnika mającego na utrzymaniu małoletnie dziecko niepełnosprawne - dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne, które to wydatki zostały Wnioskodawcy zwrócone z jakichkolwiek środków, w tym ze środków Fundacji. (...)”

Pełną treść interpretacji można przeczytać na stronie Ministerstwa Finansów

Przeczytaj także: