eGospodarka.pl
eGospodarka.pl poleca

eGospodarka.plPodatkiInterpretacje i wyjaśnieniaSzybka amortyzacja budynku szklarni?

Szybka amortyzacja budynku szklarni?

2020-05-29 13:52

Szybka amortyzacja budynku szklarni?

Szklarnia jako budynke używany w warunkach pogorszonych © zenstock - Fotolia.com

Z uwagi na bardzo dużą wilgotność, zjawisko kondensacji oraz różnych temperatur, jakie występują w szklarniach, te można amortyzować stosując współczynnik podwyższony z uwagi na wykorzystywanie takich budynków w warunkach pogorszonych - uznał ` Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 28.05.2020 r. nr 0111-KDIB1-1.4010.130.2020.2.DK.

Przeczytaj także: Amortyzacja degresywna elektrowni wiatrowej

Jakie wątpliwości wyjaśnił organ podatkowy?


Wnioskodawca – spółka z o.o., prowadzi działalność polegającą m.in. na uprawie roślin w szklarniach. W tym celu przyjęła w listopadzie 2019 r. do ewidencji środków trwałych budynek szklarni, który amortyzuje. W przyszłości budynek może zostać rozbudowany bądź mogą zostać wybudowane kolejne takie budynki, które zostaną uznane za środki trwałe. Głównymi surowcami, z których buduje się takie budynki, są szkoło i metal.

Szklarnie takie są użytkowane w ciężkich warunkach. Uprawa warzyw wymaga bowiem wilgotności sięgającej nawet 90%. Występuje tutaj bardzo duże zużycie wody, której znaczna część trafia na podłogę budynku. Ma tutaj miejsce również kondensacja pary wodnej oraz duże różnice temperatur (od zaledwie kilku stopni w części przeznaczonej na chłodnię do ponad 30 stopni w miejscach upraw).

Spółka wskazała, że uprawy w szklarniach są prowadzone nieprzerwanie, a szkło stanowiące główny materiał konstrukcyjny takiego budynku przepuszcza 90% promieniowania UV.

Spółka zadała pytanie, czy może amortyzować szklarnię z wykorzystaniem współczynnika podwyższającego 1,2 przewidzianego dla budynków używanych w warunkach pogorszonych? W przedmiotowej sprawie organ podatkowy zajął następujące stanowisko:

„(…) Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865 z późn. zm., dalej: „ustawa o CIT”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

fot. zenstock - Fotolia.com

Szklarnia jako budynke używany w warunkach pogorszonych

Budynki wykorzystywane w warunkach pogorszonych mogą być amortyzowane przy użyciu współczynnika podwyższającego 1,2. A kiedy z takimi warunkami mamy do czynienia? Gdy budynek jest używany pod ciągłym działaniem wysokich temperatur, znacznych drgań i wysokiej wilgotności powodujących przyspieszenie jego zużycia.


Stosownie do treści art. 15 ust. 6 ustawy o CIT, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Jak stanowi art. 16a ust. 1 ustawy o CIT, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty
-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Treść powyższego przepisu oznacza, że amortyzacja podatkowa stanowi formę rozłożonego w czasie, obciążania kosztów podatkowych wartością używanych w prowadzonej działalności gospodarczej przedmiotów, które zużywają się w okresie dłuższym niż 1 rok. Okres amortyzacji jest zwykle zbliżony do standardowego okresu użytkowania danego rodzaju środków trwałych, co znajduje odzwierciedlenie w wysokości stawek amortyzacyjnych wskazanych w Wykazie. Stosownie do art. 16h ust. 2 ustawy o CIT, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16l i 16ł, dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonych w art. 16i-16k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.

W myśl art. 16i ust. 1 ustawy o CIT, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 16j-16ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1.

I tak, na mocy art. 16i ust. 2 ustawy o CIT, podatnicy mogą podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki podwyższać:
1. dla budynków i budowli używanych w warunkach:
a. pogorszonych - przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 1,2,
b. złych - przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 1,4;
2. dla maszyn, urządzeń i środków transportu, z wyjątkiem morskiego taboru pływającego, używanych bardziej intensywnie w stosunku do warunków przeciętnych albo wymagających szczególnej sprawności technicznej, przy zastosowaniu w tym okresie współczynników nie wyższych niż 1,4;
3. dla maszyn i urządzeń zaliczonych do grupy 4-6 i 8 Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT), wydanej na podstawie odrębnych przepisów, zwanej dalej „Klasyfikacją”, poddanych szybkiemu postępowi technicznemu, przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 2,0.

Wyjaśnienia dotyczące warunków używania budynków i budowli, o których mowa w ust. 2, zawarte są w objaśnieniach do Wykazu stawek amortyzacyjnych, stanowiącego Załącznik 1 do omawianej ustawy. Stosownie do objaśnienia nr 1 do ww. Wykazu, za pogorszone warunki używania budynków i budowli, o których mowa w art. 16i ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o CIT, uważa się używanie tych środków trwałych pod ciągłym działaniem wody, par wodnych, znacznych drgań, nagłych zmian temperatury oraz innych czynników powodujących przyspieszenie zużycia obiektu.

W razie wystąpienia bądź ustania warunków uzasadniających podwyższenie stawek, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, stawki te ulegają podwyższeniu lub obniżeniu od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zaistniały okoliczności uzasadniające te zmiany (art. 16i ust. 3 ustawy o CIT).

A zatem, dla budynków i budowli używanych pod ciągłym działaniem wysokich temperatur, znacznych drgań i wysokiej wilgotności powodujących przyspieszenie zużycia obiektu podatnicy mogą podwyższać stawki podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych – przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 1,2.

Należy przy tym podkreślić, że uprawnienie do stosowania podwyższonej stawki nie ma charakteru stałego i dotyczy okresu, w którym istnieją okoliczności pozwalające uznawać budynek lub budowlę za używane w warunkach pogorszonych. Okoliczności używania budynku mogą bowiem ulegać zmianie, w tym w sposób powodujący ustanie warunków uzasadniających podwyższenie stawek. W takim przypadku podatnik ma obowiązek obniżyć stawkę do poziomu wynikającego z Wykazu.

Dokonana wykładnia przepisów prawa podatkowego wyjaśnia przesłanki istnienia po stronie podatnika uprawnienia określonego w art. 16i ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o CIT. Możliwość skorzystania z omawianego uprawnienia przez zindywidualizowanego podatnika jest uzależniona od stwierdzenia, że w konkretnej, zaistniałej u niego sytuacji faktycznej przesłanki te zostały spełnione czyli zaistniały okoliczności faktyczne wskazane w hipotezie normy prawnej zawartej w art. 16i ust. 2 pkt 1 lit. a).

Przesądzenie, czy warunki te zostały spełnione w danym stanie faktycznym, t.j., przesądzenie, czy dany budynek lub budowla jest używany w warunkach pogorszonych wymaga natomiast zbadania kwestii istnienia wysokich temperatur, wilgotności i drgań oraz stopnia ich intensywności, natężenia, zmienności, czasu występowania. Konieczna jest również analiza wpływu tych czynników na obiekt – obejmująca w szczególności ocenę stanu technicznego budynku, stopnia jego zużycia, w tym relacji rzeczywistego zużycia (niszczenia) budynku lub budowli do zużycia przewidzianego dla tego rodzaju obiektu używanego w standardowych, normalnych warunkach oraz czynników wpływających na ewentualne przyspieszone zużycie obiektu – dokonana z uwzględnieniem obowiązujących norm służących ocenie szkodliwości tych czynników na budynki. Innymi słowy, ocena warunków używania budynku sprowadza się do dokonania ustaleń okoliczności faktycznych.

Całość okoliczności faktycznych opisanych przez Wnioskodawcę w treści wniosku pozwala na uznanie, że budynki (Szklarnie) są używane w warunkach pogorszonych. Na budynki (Szklarnie) te oddziaływają bowiem w sposób ciągły (stale powtarzający się) wysoka wilgotność zdecydowanie przekraczająca przyjęte normy, wysokie różnice temperatur wewnątrz i zewnątrz budynku, które powodują, że struktura budynku, składająca się w znacznym stopniu z metalu, jest poddawana działaniu zjawiska rozszerzalności cieplnej, działanie promieniowania UV, które wpływa negatywnie na elementy konstrukcyjne wnętrza Szklarni, w tym na metale, wszystkie te czynniki powodują szybsze niż w warunkach normalnych niszczenie tych budynków.

W konsekwencji, Wnioskodawca ma możliwość i będzie miał możliwość skorzystania z uprawnienia, o którym mowa w art. 16i ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o CIT, t.j., możliwość podwyższenia stawki amortyzacyjnej przedmiotowych budynków podanej w Wykazie stawek amortyzacyjnych, stosując współczynnik nie wyższy niż 1,2.

Jednocześnie, ewentualna zmiana okoliczności faktycznych powodująca, że budynki (Szklarnie) przestaną być używane w warunkach pogorszonych (będą używane w warunkach normalnych, niepogorszonych) oznacza ustanie warunków uzasadniających podwyższenie stawki amortyzacyjnej tych budynków. Stawka ta ulega obniżeniu od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zaistniały okoliczności uzasadniające tę zmianę (art. 16i ust. 3 ustawy o CIT).

Dodatkowo należy zaznaczyć odrębność podstawy materialnoprawnej korzystania z omawianego uprawnienia, jaką jest zaistnienie przesłanek wynikających z regulacji art. 16i ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o CIT, od sposobu udowodnienia, że przesłanki te faktycznie zaistniały. Decyzję o podwyższeniu stawki amortyzacyjnej budynku podejmuje podatnik, uwzględniając istniejący stan faktyczny i treść powoływanych unormowań. Stosując omawiany art. 16i ust. 2 pkt 1) lit. a) podatnik musi jednak liczyć się z koniecznością przedstawienia dowodów potwierdzających prawidłowość tej czynności na etapie ewentualnych późniejszych postępowań podatkowych lub kontrolnych. (…)”


Pełną treść interpretacji można przeczytać na stronie Ministerstwa Finansów

Skomentuj artykuł Opcja dostępna dla zalogowanych użytkowników - ZALOGUJ SIĘ / ZAREJESTRUJ SIĘ

Komentarze (0)

DODAJ SWÓJ KOMENTARZ

Eksperci egospodarka.pl

1 1 1

Wpisz nazwę miasta, dla którego chcesz znaleźć urząd skarbowy lub izbę skarbową.

Wzory dokumentów

Bezpłatne wzory dokumentów i formularzy.
Wyszukaj i pobierz za darmo: