Podatek od nieruchomości: firma w mieszkaniu

Przeczytaj także: Firma w mieszkaniu a podatek od nieruchomości

Jakie wątpliwości wyjaśnił Prezydent Miasta Łodzi?

W zapytaniu co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego podatnik wyjaśnił, że jest właścicielem mieszkania o powierzchni 38 mkw. Mieszkanie to zostało wynajęte osobie trzeciej. Osoba ta prowadzi działalność gospodarczą w zakresie indywidualnej praktyki lekarskiej, zarejestrowanej pod tym adresem. W tym celu wykorzystuje 10 mkw. mieszkania, gdzie znajduje się komputer, biurko, krzesło, dokumenty i specjalistyczny sprzęt. Część ta nie jest fizycznie wydzielona na prowadzenie działalności gospodarczej. Oprócz wykorzystywania powyższej powierzchni na cele działalności gospodarczej służy ona także celom osobistym mieszkającego (jest zatem równocześnie wykorzystywana na potrzeby mieszkaniowe). Podatnik wystąpił zatem z zapytaniem, jaką stawką podatku od nieruchomości powinien opodatkować tę część mieszkania, która służy zarówno do prowadzenia działalności gospodarczej oraz celów mieszkaniowych? W przedmiotowej sprawie Prezydent Miasta Łodzi zajął następujące stanowisko:

„(…) Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 2 lit.a) ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 121, poz. 844 ze zm.) budynki mieszkalne lub ich części podlegają opodatkowaniu niższą preferencyjną stawką podatku od nieruchomości, chyba że są zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej, gdyż wówczas podlegają opodatkowaniu według stawek przewidzianych w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit.b) ww. ustawy.


Zwrot „zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej” oznacza, że budynek mieszkalny lub jego część musi być faktycznie zajęty na działalność gospodarczą, nie wystarczy więc fakt, że jest on związany z działalnością gospodarczą, gdyż znajduje się w posiadaniu przedsiębiorcy. Tezę tę potwierdza także orzecznictwo sądowe - w wyroku z dnia 11 sierpnia 1992 r. Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, iż przepis ten wymaga, aby część budynku mieszkalnego była przeznaczona dla prowadzenia w niej działalności gospodarczej z wyłączeniem funkcji mieszkalnych i innych, związanych z zamieszkiwaniem w budynku (syg.akt SA/Wr 650/92 – aktualny również w obecnym stanie prawnym).

Jednocześnie z przepisu art. 5 ust. 1 pkt 2 lit.b) ustawy o podatkach i opłatach lokalnych nie wynika, by warunkiem zastosowania wyższej stawki podatku do opodatkowania części lokalu mieszkalnego było wyłączenie funkcji mieszkalnej całego lokalu mieszkalnego.

Jeżeli zatem lokal mieszkalny lub jego część został zajęty na prowadzenie działalności gospodarczej, ale powierzchnie zajmowane na prowadzenie działalności gospodarczej służą jednocześnie celom mieszkalnym, to będą one korzystały ze stawki określonej w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit.a) ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, tj. jak dla budynków mieszkalnych.

Należy zwrócić uwagę, że potwierdzeniem faktycznego zajęcia budynku mieszkalnego lub jego części na prowadzenie działalności gospodarczej może być między innymi fakt rozliczania w ramach prowadzonej działalności gospodarczej kosztów związanych z utrzymaniem budynku mieszkalnego lub jego części (np. kosztów zużycia energii, wody, centralnego ogrzewania, wywozu śmieci itp.) lub wprowadzenie tego budynku lub jego części do ewidencji środków trwałych.(…)”

Pełną treść postanowienia/decyzji można przeczytać na stronie Ministerstwa Finansów