Udostępniony pakiet biurowy a przychód pracownika

Przeczytaj także: Kawa dla pracownika bez podatku dochodowego

Jakie wątpliwości wyjaśnił organ podatkowy?

W zapytaniu wskazano, że spółka zamierza nabyć oprogramowanie w postaci pakietu biurowego MS Office. Zakup kompleksowej licencji na pakiet biurowy oprogramowania przekraczający określoną przez dostawcę liczbę stanowisk umożliwi spółce uzyskanie prawa do dodatkowego udostępnienia swoim pracownikom oprogramowania z prawami do użytku na komputerze domowym. Pracownik, który otrzyma takie oprogramowanie nie będzie upoważniony do jego używania w celach prywatnych. W tym celu pracownicy podpiszą specjalne oświadczenia, w których to zobowiążą się do korzystania z programów jedynie w sprawach służbowych. Pracownik będzie miał prawo instalować i wykorzystywać kopie pakietu biurowego tylko na jednym komputerze osobistym. Możliwość ta będzie trwała jedynie przez okres jego zatrudnienia w spółce lub tak długo jak będzie ona miała aktywną umowę licencji grupowych. Pracownik nie będzie miał również prawa do zbycia tego oprogramowania ani do wykorzystywania go w prowadzeniu własnej działalności gospodarczej. W związku z powyższym zadano pytanie, czy wartość otrzymanego przez pracownika oprogramowania, stanowić będzie dla niego przychód ze stosunku pracy jako nieodpłatne świadczenie i w związku z tym spółka jako płatnik powinna uwzględnić ten przychód przy poborze zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych? W przedmiotowej sprawie organ podatkowy przychylił się do stanowiska wnioskodawcy wyrażonego we wniosku i odstąpił od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny. Stanowisko spółki było natomiast następujące:

„(…) Według art. 12 ust. 1 ustawy PIT za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się: wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wartość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z art. 31 ustawy PIT jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej będące zakładami pracy, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku pracy.

Jak wskazał Pierwszy Urząd Skarbowy Łódź-Górna w interpretacji z 14 sierpnia 2008 r. (I-415/86/07) „Ustawodawca, stanowiąc o wartości otrzymanych nieodpłatnych świadczeń jako o przychodzie kształtującym podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym nie sprecyzował bliżej co należy rozumieć przez „nieodpłatne świadczenie”. Ograniczył się w tym względzie jedynie do wskazania kryteriów i sposobów ustalania ich wartości. Zatem konieczne jest odwołanie się w tym zakresie do rozumienia tego pojęcia w prawie cywilnym, orzecznictwie i doktrynie. I tak przez nieodpłatne świadczenie należy rozumieć te wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.”