Wynagrodzenia i świadczenia pracownicze a koszty firmy

Przeczytaj także: Jubileuszowe zegarki dla pracowników są kosztem spółki

Jakie wątpliwości wyjaśnił organ podatkowy?

Zgodnie z regulaminem wynagradzania spółki, jej pracownikom oprócz miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego przysługują także:
- wynagrodzenie za prace w godzinach nadliczbowych (4-miesieczny okres rozliczeniowy),
- kwartalna premia uznaniowa,
- dodatek za pranie odzieży roboczej (raz na trzy miesiące),
- nagroda jubileuszowa za pracę na kolei (co 5 lat po 15-stu latach Stażu pracy),
- odprawa rentowa lub emerytalna, nagrody za odznaczenia państwowe i resortowe (raz w roku),
- nagrody roczne dla członków Zarządu (raz w roku),
- ekwiwalent za niewykorzystany urlop,
- wypłacane wynagrodzenia na podstawie wyroków sądowych,
- odprawy i dodatki wyrównawcze.

Świadczenia te wypłacane są łącznie z wynagrodzeniem za poprzedni miesiąc kalendarzowy. Zgodnie z regulaminem wynagradzania powyższe wraz z wynagrodzeniem są wypłacane do 10-go dnia następnego miesiąca za miesiąc poprzedni. Powstała wątpliwość, czy wypłacone świadczenia za czerwiec 2009 r. do 10 lipca 2009 r. mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów miesiąca czerwca? W przedmiotowej sprawie organ podatkowy zajął następujące stanowisko:

„(…) Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określa art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów enumeratywnie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Należy wskazać, iż kosztami podatkowymi są m. in. tzw. koszty pracownicze. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników.

Istotnym w niniejszej sprawie jest, że myśl art. 207 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t. j. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.) pracodawca jest obowiązany chronić zdrowie i życie pracowników poprzez zapewnienie bezpiecznych i higienicznych warunków pracy przy odpowiednim wykorzystaniu osiągnięć nauki i techniki. W szczególności pracodawca jest obowiązany:

* organizować pracę w sposób zapewniający bezpieczne i higieniczne warunki pracy,
* zapewniać przestrzeganie w zakładzie pracy przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, wydawać polecenia usunięcia uchybień w tym zakresie oraz kontrolować wykonanie tych poleceń,
* reagować na potrzeby w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa i higieny pracy oraz dostosowywać środki podejmowane w celu doskonalenia istniejącego poziomu ochrony zdrowia i życia pracowników, biorąc pod uwagę zmieniające się warunki wykonywania pracy, * zapewnić rozwój spójnej polityki zapobiegającej wypadkom przy pracy i chorobom zawodowym uwzględniającej zagadnienia techniczne, organizację pracy, warunki pracy, stosunki społeczne oraz wpływ czynników środowiska pracy,
* uwzględniać ochronę zdrowia młodocianych, pracownic w ciąży lub karmiących dziecko piersią oraz pracowników niepełnosprawnych w ramach podejmowanych działań profilaktycznych,
* zapewniać wykonanie nakazów, wystąpień, decyzji i zarządzeń wydawanych przez organy nadzoru nad warunkami pracy,
* zapewniać wykonanie zaleceń społecznego inspektora pracy.