eGospodarka.pl › Podatki › Interpretacje i wyjaśnienia › Lokal mieszkalny: indywidualna stawka amortyzacji

Lokal mieszkalny: indywidualna stawka amortyzacji

2012-04-18 07:28

Przeczytaj także: Budynek wybudowany na cudzym gruncie amortyzujemy liniowo

Treść art. 22b ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wskazuje, iż spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego zaliczane jest do wartości niematerialnych i prawnych.

W myśl art. 22c ww. ustawy, amortyzacji nie podlegają:
1. grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów,
2. budynki mieszkalne wraz ze znajdującymi się w nich dźwigami lub lokale mieszkalne, służące prowadzonej działalności gospodarczej lub wydzierżawiane albo wynajmowane na podstawie umowy, jeżeli podatnik nie podejmie decyzji o ich amortyzowaniu,
3. dzieła sztuki i eksponaty muzealne,
4. wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w inny sposób niż określony w art. 22b ust. 2 pkt 1,
5. składniki majątku, które nie są używane na skutek zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej albo zaprzestania działalności, w której te składniki były używane; w tym przypadku składniki te nie podlegają amortyzacji od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zawieszono albo zaprzestano tę działalność
- zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Jak stanowi art. 22d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego, o którym mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4 tej ustawy.

W myśl art. 22h ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub, w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór.

Zgodnie z treścią art. 22h ust. 2 cytowanej ustawy podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22l i 22ł, dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonej w art. 22i-22k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.

Na podstawie art. 22i ust. 1 ustawy, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 22j-22ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1.

Na podstawie art. 22m ust. 4 ww. ustawy, odpisów amortyzacyjnych od własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej dokonuje się przy zastosowaniu rocznej stawki amortyzacyjnej w wysokości 2,5%; przy ustalaniu wartości początkowej tych praw podatnicy mogą stosować zasadę określoną w art. 22g ust. 10, z tym że wówczas roczna stawka amortyzacyjna wynosi 1,5%

Podatnicy ustalają stawki amortyzacyjne dla poszczególnych wartości niematerialnych i prawnych na cały okres amortyzacji przed rozpoczęciem dokonywania odpisów amortyzacyjnych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w roku 2008 nabyła Pani mieszkanie na zasadach spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu. Blok, w którym znajduje się mieszkanie, pobudowany został w latach 80-tych. Lokal tren był zamieszkiwany przez te lata.

Konsekwencją zaliczenia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego do wartości niematerialnych i prawnych jest brak możliwości ustalenia indywidualnej stawki amortyzacyjnej, o której mowa w art. 22j ust. 1 pkt 3 ww. ustawy. Artykuł ten nie ma bowiem zastosowania do wartości niematerialnych i prawnych, a jedynie do środków trwałych. Przepis ten stanowi, iż podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22l, mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika, z tym że okres amortyzacji nie może być krótszy niż dla budynków (lokali) i budowli, innych niż wymienione w pkt 4-10 lat. Zgodnie zatem z art. 22j ust. 1 ustawy stawkę indywidualną można stosować wyłącznie do składników majątku podatnika będących środkami trwałymi. Brak jest takiego rozwiązania w stosunku do wartości niematerialnych i prawnych, a więc również do spółdzielczego prawa do lokalu.

Reasumując, może Pani zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów z najmu, nie związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą, opodatkowanego na zasadach ogólnych odpisy amortyzacyjne od spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego jednakże tylko te dokonywane zgodnie z art. 22m ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie może zatem Pani, w odniesieniu do przedmiotowego prawa zastosować indywidualnej stawki amortyzacyjnej w wysokości 10%. Tym samym stanowisko Pani należało uznać za nieprawidłowe.(…)”

Pełną treść interpretacji można przeczytać na stronie Ministerstwa Finansów

Przeczytaj także: