eGospodarka.pl
eGospodarka.pl poleca

eGospodarka.plPodatkiInterpretacje i wyjaśnienia › Budowa budynku: kiedy środek trwały?

Budowa budynku: kiedy środek trwały?

2013-05-20 12:59

Przeczytaj także: Sądy bronią amortyzacji w spółkach nieruchomościowych


Z powyższego wynika więc, że aby dany przedmiot był uznany za środek trwały musi spełniać następujące warunki:
• stanowić własność lub współwłasność podatnika,
• być kompletnym i zdatnym do użytku w dniu przyjęcia do używania,
• przewidywany okres używania musi być dłuższy niż rok,
• musi być wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 3 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1632 zm.) przez obiekt budowlany należy rozumieć budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi.

Pojęcie „budynek” zostało zdefiniowane w art. 3 pkt 2 ustawy z 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane. Zgodnie z tą definicją budynek to taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Zgodnie z art. 54 ustawy Prawo budowlane, do użytkowania obiektu budowlanego, na którego wzniesienie jest wymagane pozwolenie na budowę, można przystąpić, z zastrzeżeniem art. 55 i 57, po zawiadomieniu właściwego organu o zakończeniu budowy, jeżeli organ ten, w terminie 21 dni od dnia doręczenia zawiadomienia, nie zgłosi sprzeciwu w drodze decyzji.

W myśl art. 55 i art. 59 ww. ustawy, przed przystąpieniem do użytkowania obiektu budowlanego należy uzyskać ostateczna decyzję o pozwoleniu na użytkowanie. Właściwy organ wydaje decyzję w sprawie pozwolenia na użytkowanie obiektu budowlanego po przeprowadzeniu obowiązkowej kontroli, może w pozwoleniu na użytkowanie obiektu budowlanego określić warunki użytkowania tego obiektu albo jego użytkowanie od wykonania, w oznaczonym terminie, określonych robót budowlanych.

Jak już wcześniej zostało wskazane środek trwały (np. budynek) podlega amortyzacji w sytuacji, gdy w dniu przyjęcia do używania jest kompletny i zdatny do użytku. Składnik majątku spełnia te kryteria, jeżeli jest wyposażony we wszystkie elementy konstrukcyjne umożliwiające jego funkcjonowanie, zgodnie z przeznaczeniem. Poprzez sformułowanie „zdatny do użytku” należy rozumieć przede wszystkim możliwość faktycznego oraz prawnego użytkowania. W konsekwencji, aby wybudowany przez podatnika budynek mógł zostać wprowadzony do ewidencji środków trwałych, a następnie podlegał amortyzacji zgodnie z art. 22a ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, musi być w dniu przyjęcia do użytkowania kompletny i zdatny do użytku. Kompletność środka trwałego oznacza, że stanowi on funkcjonalną całość, jest zupełny, całkowity i da się wykorzystać samodzielnie. Z kolei, środek trwały zdatny do użytku to taki środek, który jest przydatny w danej działalności, właściwy i odpowiedni do funkcji jakie ma spełniać.(…)

Wobec powyższego przedmiotowy budynek, którego część (parter budynku) została oddana do użytkowania na podstawie uzyskanego od Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego pozwolenia na użytkowanie a użytkowanie piętra zostało uzależnione od wykonania robót wykończeniowo-budowlanych nie stanowi środka trwałego, gdyż budynek nie spełnia warunku kompletności (nie jest budynkiem kompletnym). Wybudowany budynek można uznać za środek trwały tylko wówczas, gdy będzie on kompletny i zdatny do użytku (zakończą się powyżej wskazane roboty) a więc gdy dojdzie do jego wytworzenia. W rozpatrywanym przypadku przedmiotowy budynek nie może być uznany za wytworzony środek trwały (wybudowany budynek), wykorzystywany w działalności, od którego można by dokonywać odpisów amortyzacyjnych, od wartości początkowej ustalonej zgodnie z art. 22g ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nie można więc podzielić poglądu Wnioskodawcy, iż przedmiotowy budynek spełnia definicję środka trwałego zawartą w art. 22a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i jest kompletny i zdatny do użytku. Skoro bowiem wartość początkową wytworzonych środków trwałych określa się na podstawie wcześniej powoływanego art. 22g ust. 4 ww ustawy a więc gdy jest on już kompletny i zdatny do użytku, to przyjmując błędne stanowisko Wnioskodawcy należałoby dla takiego budynku ustalić wartość początkową pomimo braku jego kompletności i zdatności do użytku - niezakończenia wszystkich robót, a następnie po uzyskaniu kompletności i zdatności do użytku czyli wykonaniu wskazanych robót, których wykonanie pozwala dopiero na jego użytkowanie powtórnie ustalić wartość początkową tego budynku. Z uwagi jednak na okoliczność, iż przedmiotowy budynek nie został jeszcze wytworzony, przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie stwarzają możliwości powtórnego ustalania wartości początkowej tego budynku po zakończeniu wszystkich wskazanych robót. W konsekwencji budynek ten nie może być uznany za środek trwały podlegający amortyzacji, o którym mowa w art. 22a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, wprowadzenie przedmiotowego budynku do ewidencji środków trwałych powinno nastąpić dopiero w momencie spełnienia przez ten budynek wszystkich przesłanek wynikających z art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. (…)”


Pełną treść interpretacji można przeczytać na stronie Ministerstwa Finansów

poprzednia  

1 2

Skomentuj artykuł Opcja dostępna dla zalogowanych użytkowników - ZALOGUJ SIĘ / ZAREJESTRUJ SIĘ

Komentarze (0)

DODAJ SWÓJ KOMENTARZ

Eksperci egospodarka.pl

1 1 1

Wpisz nazwę miasta, dla którego chcesz znaleźć urząd skarbowy lub izbę skarbową.

Wzory dokumentów

Bezpłatne wzory dokumentów i formularzy.
Wyszukaj i pobierz za darmo: