eGospodarka.pl › Podatki › Interpretacje i wyjaśnienia › Osoba niepełnosprawna odliczy w PIT aparat słuchowy i jego naprawę

Osoba niepełnosprawna odliczy w PIT aparat słuchowy i jego naprawę

2015-11-17 13:00

Przeczytaj także: Ulga rehabilitacyjna: podwójny limit wydatków na samochód?

Należy zaznaczyć, że katalog ulg wymienionych w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest katalogiem zamkniętym, co oznacza, że odliczeniu podlegają jedynie wydatki enumeratywnie w nim wymienione.

Należy również pokreślić, że wszelkie zwolnienia podatkowe są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, a przepisy dotyczące zwolnień podatkowych powinny być interpretowane ściśle, zgodnie przede wszystkim z ich wykładnią językową. Wykluczone jest w tym wypadku stosowanie wykładni rozszerzającej jak i zawężającej.

W przedmiocie stosowania wszelkiego rodzaju ulg podatkowych trzeba mieć na względzie także art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie z którym każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie. Nakładanie podatków, innych danin publicznych, określanie podmiotów, przedmiotów opodatkowania i stawek podatkowych, a także zasad przyznawania ulg i umorzeń oraz kategorii podmiotów zwolnionych od podatków następuje w drodze ustawy, co wynika z art. 217 Konstytucji. Tym samym, każdy wyjątek od zasady powszechności opodatkowania (w tym także ulga podatkowa) nie może być interpretowany dowolnie, ani uzupełniany w drodze interpretacji o treść, której nie zawiera. (...)

Możliwość skorzystania z odliczeń w ramach tzw. ulgi rehabilitacyjnej, w związku z poniesieniem wydatków na zakup aparatu słuchowego, baterii do aparatu słuchowego oraz naprawy aparatu słuchowego – podlega ocenie z punktu widzenia postanowień art. 26 ust. 7a pkt 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy stwierdzić, że zgodnie z art. 26 ust. 7a pkt 3 ww. ustawy za wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwianiem wykonywania czynności życiowych, uważa się wydatki poniesione na zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.

Odliczeniu zatem podlegają tylko te przedmioty, które stanowią sprzęty, urządzenia lub narzędzia techniczne, inne niż gospodarstwa domowego, a ponadto wykazują cechy indywidualnego przeznaczenia i niezbędności w rehabilitacji osób niepełnosprawnych. W konsekwencji ich sposób konstrukcji, obsługi oraz pełnionej funkcji musi ułatwiać osobie niepełnosprawnej wykonywanie czynności życiowych, których ta bez tego urządzenia, sprzętu lub narzędzia technicznego wykonywać by nie mogła, lub których wykonywanie wiązałoby się dla tej osoby z dużym utrudnieniem.

Jednocześnie z uwagi na brak definicji legalnej takich pojęć jak sprzęt, urządzenie oraz narzędzie – odwołać należy się do wykładni językowej. Według Słownika Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1996 r. „urządzenie” to „rodzaj mechanizmów lub zespół przyrządów służących do wykonywania określonych czynności”.

W świetle powyżej wskazanych stwierdzeń należy uznać, że aparat słuchowy jest urządzeniem, którego typ, rodzaj oraz budowa opiera się na indywidualnym doborze uwzględniającym w szczególności stopień ubytku słuchu, zdolności manualne a także karnacje i kolor włosów osoby, dla której jest przeznaczony. Osobom niepełnosprawnym – niedosłyszącym ułatwia, stosownie do potrzeb wynikających z ich niepełnosprawności, wykonywanie czynności życiowych przez zapewnienie prowadzenia aktywnego i produktywnego życia. Tym samym spełnia kryterium urządzenia, o którym mowa w art. 26 ust. 7a pkt 3 ww. ustawy.

Przy czym należy wskazać, że częścią składową tego urządzenia jest system zasilania w postaci baterii. Ich brak powoduje, że aparat słuchowy jest niekompletny, a co za tym idzie nie spełnia swojej funkcji. Z tych względów należy przyjąć, że wydatek poniesiony na zakup baterii do aparatu słuchowego – stanowiących integralną część tego urządzenia – jest wydatkiem, o którym mowa w art. 26 ust. 7a pkt 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podobnie należy odnieść się do naprawy aparatu słuchowego. Niesprawny aparat słuchowy, a więc zepsuty aparat słuchowy – nie spełnia swojej funkcji, bo nie nadaje się do normalnego użytku. Zatem należy uznać, że naprawa aparatu słuchowego w celu przywrócenia jego funkcji, by urządzenie mogło zapewnić niepełnosprawnemu wykonywanie czynności życiowych – stosownie do ich niepełnosprawności – i poniesienie z tego tytułu wydatku kwalifikuje ten wydatek do wydatków, o których mowa w art. 26 ust. 7a pkt 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podsumowując powołane przepisy oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, że wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na zakup aparatu słuchowego, baterii do aparatu słuchowego oraz koszty naprawy ww. aparatu będą mogły zostać zaliczone do wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne, o których mowa w mowa w art. 26 ust. 7a pkt 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i odliczone od dochodu w zeznaniu podatkowym za rok, w którym ww. wydatki zostały poniesione.(...)”

Pełną treść interpretacji można przeczytać na stronie Ministerstwa Finansów

Przeczytaj także: