Rozliczasz VAT za granicą? - zapłacisz podatek dochodowy

Przeczytaj także: Zagraniczny VAT od sprzedaży jest przychodem podatkowym?

Jakie wątpliwości wyjaśnił organ podatkowy?

Spółka z o.o. świadczy m.in. usługi budowlane na terenie kraju zarówno dla firm jak i osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Usługi takie świadczy przy tym także dla klientów z Niemiec. Spółka zarejestrowała się w Niemczech na potrzeby podatku od wartości dodanej. Na fakturach dokumentujących usługi wykonane na nieruchomościach w Niemczech dolicza tam i odprowadza obowiązujący w tym kraju podatek od wartości dodanej w wysokości 19%.

Zainteresowana zadała pytanie, czy od VAT-u płaconego w Niemczech z tytułu własnej sprzedaży należy w Polsce płacić podatek dochodowy? W przedmiotowej sprawie organ podatkowy zajął następujące stanowisko:

„(...) W myśl art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2014 r., poz. 851, ze zm., dalej także „updop”), przychodami są m.in. otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Przy czym za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont (art. 12 ust. 3 updop).

Kliknij, aby powiekszyć

fot. Coloures-pic - Fotolia.com

Rozliczasz VAT za granicą?

Podatek od wartości dodanej wynikający z wystawianych przez spółkę faktur za granicą należy doliczyć do przychodu i opodatkować.

Stosownie do regulacji art. 12 ust. 4 updop, do przychodów nie zalicza się należnego podatku od towarów i usług (pkt 9) oraz zwróconej, na podstawie odrębnych przepisów, różnicy podatku od towarów i usług (pkt 10).

Ilekroć w updop jest mowa o ustawie o podatku od towarów i usług oznacza to ustawę z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, ze zm.) – art. 4a pkt 7 updop.

Natomiast przez podatek od wartości dodanej, o którym mowa w art. 2 pkt 11 ustawy o podatku od towarów i usług, rozumie się podatek od wartości dodanej nakładany na terytorium państwa członkowskiego, z wyjątkiem polskiego podatku od towarów i usług nakładanego tą ustawą.

Z powyższego wynika więc, że ustawa o podatku od towarów i usług rozróżnia pojęcie podatku od wartości dodanej i pojęcie podatku od towarów i usług. Sformułowanie „podatek od towarów i usług” jest określeniem podatku od wartości dodanej obowiązującym wyłącznie w Polsce, a nie w innych krajach członkowskich. Tym samym nie można utożsamiać podatku od wartości dodanej obowiązującego w innym państwie członkowskim niż Polska z podatkiem od towarów i usług obowiązującym w Polsce.

Istniejące uregulowania prawne – w świetle dyrektywy zakładającej pierwszeństwo literalnej wykładni przepisów podatkowych – przesądzają, że na gruncie przedmiotowej sprawy zasada neutralności podatku od towarów i usług dotyczy wyłącznie przypadków związanych z możliwością rozliczania podatku od towarów i usług w systemie krajowym.

W konsekwencji, cytowany wcześniej przepis art. 12 ust. 4 pkt 9 i 10 updop (odnoszące się do podatku od towarów i usług) nie będą miały w przedmiotowej sprawie zastosowania, ponieważ pojęcia podatku od wartości dodanej oraz podatku od towarów i usług nie są tożsame. Dla celów podatku dochodowego od osób prawnych podatek od wartości dodanej nakładany zgodnie z przepisami obowiązującymi w powyższym zakresie na terytorium Niemiec nie może być więc utożsamiany z polskim podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym Spółka jest zobowiązana uwzględniać w przychodach podatkowych podatek od wartości dodanej, wynikający z faktur wystawianych przez nią na terenie Niemiec za świadczone na rzecz osób fizycznych usługi.

Przychody, obok kosztów uzyskania przychodów, są wielkością mającą wpływ na wysokość dochodu będącego przedmiotem opodatkowania (art. 7 ust. 1 updop). Zgodnie bowiem z art. 7 ust. 2 updop, dochodem jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym, jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą. Mając na względzie, że w art. 12 ust. 4 pkt 9 updop, jest mowa o podatku od towarów i usług, który nie jest tożsamy z podatkiem od wartości dodanej, w sprawie będącej przedmiotem rozpoznania, art. 12 ust. 4 pkt 9 updop nie znajdzie zastosowania. (...)”

Pełną treść interpretacji można przeczytać na stronie Ministerstwa Finansów