eGospodarka.pl
eGospodarka.pl poleca

eGospodarka.plPodatkiInterpretacje i wyjaśnienia › Korekta kosztów gdy księgi rachunkowe w 2013 r.

Korekta kosztów gdy księgi rachunkowe w 2013 r.

2013-07-22 13:29

Korekta kosztów gdy księgi rachunkowe w 2013 r.

Faktura ©  sbiro77 - Fotolia.com

W sytuacji zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów części kwoty wynikającej z faktury, nieuregulowanej w terminie 30 dni od daty upływu terminu płatności nieprzekraczającego 60 dni, wnioskodawca będzie zobowiązany do odpowiadającego tej kwocie zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów (lub zwiększenia przychodów w razie braku kosztów). Zapłata całego zobowiązania w październiku 2013 r., umożliwi Spółce w tym miesiącu zwiększenie kosztów uzyskania przychodów o uprzednio skorygowaną kwotę. Stanowisko takie zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 08.07.2013 r. nr IPTPB3/423-109/13-4/MF.

Przeczytaj także: W 2013 r. korekta kosztów gdy faktura od kontrahenta z zagranicy

Jakie wątpliwości wyjaśnił organ podatkowy?

30 czerwca 2013 r. spółka z o.o. dokonała zakupu materiałów do produkcji za kwotę 100 000 zł netto. Termin płatności został tutaj określony na 60 dni. W lipcu do produkcji zostaną wydane materiały za 20 000 zł i kwota ta zostanie zaliczona w tym miesiącu do kosztów. Pozostała część materiałów pozostanie na magazynie i nie będzie ujęta na ten moment w kosztach uzyskania przychodu. Zapłata za zakupione materiały nastąpi natomiast 1 października 2013 r., tj. z przekroczeniem o ponad 30 dni terminu płatności określonego na fakturze zakupu. Spółka dokona zatem korekty kosztów uzyskania przychodów, pomniejszając je o kwotę 20 000 zł w miesiącu, w którym upłynie 30 dni od terminu płatności faktur - we wrześniu 2013 r. Po zapłacie całości faktury - w październiku 2013 r. dokona ona z kolei zwiększenia kosztów uzyskania przychodów tego miesiąca o wartość, o którą zmniejszyła je w poprzednim miesiącu (o 20.000 zł). Zadano pytanie, czy powyższe postępowanie jest prawidłowe? W przedmiotowej sprawie organ podatkowy zajął następujące stanowisko:

„(…) Zgodnie z przepisem art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r., Nr 74, poz. 397 ze zm.), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Na mocy ust. 3 powołanego artykułu, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Podstawowa zasada określania daty powstania przychodu związanego z działalnością gospodarczą została uregulowana przez ustawodawcę w treści art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowego od osób prawnych.

Na mocy powyższego przepisu, za datę powstania przychodu uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c - 3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:
1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu bądź zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu (ewentualnie zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów), przy czym każdy wydatek poza wyraźnie wskazanym w ustawie - wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania dla osiągnięcia przychodu. Przy kwalifikowaniu poniesionych wydatków trzeba brać pod uwagę ich celowość oraz potencjalną możliwość przyczynienia się wydatku do osiągnięcia przychodu, a także racjonalność wydatków, to znaczy ich adekwatność do rzeczywistych potrzeb i zakresu prowadzonej działalności oraz konieczność ich poniesienia dla osiągnięcia przychodu.

Dla ustalenia momentu zaliczenia wydatków w ciężar kosztów uzyskania przychodów, podatnik powinien rozpoznać rodzaj powiązania kosztów z przychodami. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania koszty podatkowe można podzielić na:
• koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami oraz,
• koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami.

fot. sbiro77 - Fotolia.com

Faktura

W sytuacji zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów części kwoty wynikającej z faktury, nieuregulowanej w terminie 30 dni od daty upływu terminu płatności nieprzekraczającego 60 dni, wnioskodawca będzie zobowiązany do odpowiadającego tej kwocie zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów (lub zwiększenia przychodów w razie braku kosztów).


W ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych brak jest definicji „kosztów bezpośrednio związanych z przychodami”, jak i „kosztów uzyskania przychodów innych niż koszty bezpośrednio związane z przychodami”. Dlatego też, rozumienie tych pojęć powinno opierać się na ich językowym znaczeniu.

 

1 2 3

następna

Skomentuj artykuł Opcja dostępna dla zalogowanych użytkowników - ZALOGUJ SIĘ / ZAREJESTRUJ SIĘ

Komentarze (0)

DODAJ SWÓJ KOMENTARZ

Eksperci egospodarka.pl

1 1 1

Wpisz nazwę miasta, dla którego chcesz znaleźć urząd skarbowy lub izbę skarbową.

Wzory dokumentów

Bezpłatne wzory dokumentów i formularzy.
Wyszukaj i pobierz za darmo: