Zaliczka na podatek dochodowy z rachunku spółki cywilnej?

Przeczytaj także: Dobrowolne wpłaty dla spółki cywilnej z podatkiem od darowizny

Naczelnik urzędu skarbowego odmówił zaliczenia wpłaty dokonanej z rachunku spółki cywilnej na zaliczkę w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2010 r. należną od skarżącej, będącej wraz z mężem wspólniczką tej spółki. Jego zdaniem w takim przypadku wpłaty dokonała osoba trzecia – spółka cywilna, która nie jest podatkiem podatku dochodowego od osób fizycznych.

Skarżąca wniosła zażalenie na postanowienie naczelnika urzędu skarbowego, jednakże dyrektor izby skarbowej podzielił zdanie organu pierwszej instancji. Tym samym zobowiązanie podatkowe z tego tytułu nie wygasło.

Skarżąca skierowała zatem sprawę do WSA, który przyznał jej rację wskazując, że fiskus bezpodstawnie przyjął, iż wpłaty zaliczki na podatek dochodowy dokonała spółka cywilna, a nie jej wspólnicy.

Organ podatkowy od powyższego wniósł skargę kasacyjną do NSA. Ten jednak uznał, że nie jest ona zasadna, podtrzymując stanowisko sądu pierwszej instancji. Sąd wskazał, że zgodnie z umową rachunku bankowego (z którego dokonano wpłaty), znajdującą się w aktach sprawy, posiadaczami tego rachunku są skarżąca wraz z małżonkiem, prowadzący działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej, a nie sama spółka.

Sąd przytoczył przy tym art. 49 ust. 2 ustawy dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (Dz.U. z 2012r., poz. 1376 z poźn. zm.), zgodnie z którym rachunki rozliczeniowe mogą być prowadzone wyłącznie dla osób prawnych, jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, o ile posiadają zdolność prawną, osób fizycznych prowadzących działalność zarobkową na własny rachunek, w tym dla osób będących przedsiębiorcami. Katalog ten jest katalogiem zamkniętym. Przepisy prawa zaś nie przyznają spółce cywilnej ani zdolności prawnej, ani osobowości prawnej – jest ona jedynie stosunkiem prawnym, powstałym na tle umowy, mocą której wspólnicy zobowiązują się do osiągnięcia umówionego celu gospodarczego, poprzez działanie w oznaczony sposób.

Co za tym idzie, bank nie może prowadzić dla takiej spółki rachunku rozliczeniowego. Może on natomiast być prowadzony dla wspólników takiej spółki, z czym mamy do czynienia w rozpatrywanej sprawie.

Co za tym idzie, dokonana wpłata, mimo wskazania na przelewie jako wpłacającego spółki cywilnej, była wpłatą skarżącej. Każdy ze współposiadaczy rachunku może bowiem swobodnie dysponować środkami na nim zgromadzonymi ( o czym mówi z kolei art. 51a pkt 1 Prawa bankowego).

Jak czytamy w uzasadnieniu: „(…) Nie było zatem podstaw do uznania, że zapłata zaliczki została dokonana przez osobę trzecią, a nie przez podatnika. Skoro ustawodawca dopuszcza, a wręcz nakazuje podatnikom prowadzącym działalność gospodarczą dokonywanie zapłaty podatków w sposób bezgotówkowy, nie regulując w sposób szczególny zasad obrotu bezgotówkowego w przypadku dokonywania przelewów, to ocena, czy zobowiązanie podatnika wygasło w wyniku zapłaty, nie może być dokonana bez analizy przepisów regulujących kwestie związane z prowadzeniem rachunków bankowych i możliwością dysponowania środkami na tych rachunkach.(…)”