Ulga na samochód w rozliczeniu PIT za 2019 r.

Przeczytaj także: Ulga rehabilitacyjna: trzeba być (współ)właścicielem samochodu osobowego

Ulga rehabilitacyjna

Osobom niepełnosprawnym oraz podatnikom mającym na utrzymaniu takie osoby ustawodawca pozwala na odliczenie od podatku (bądź przychodu w przypadku ryczałtowców) wydatków ponoszonych na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych przez osoby niepełnosprawne. Potocznie odliczenie to jest nazywane ulgą rehabilitacyjną.

Ustawodawca określił tutaj szeroki katalog wydatków możliwych do odliczenia, wśród których znalazły się m.in. wydatki na samochód osobowy.

Ulga na samochód osobowy

Ulga rehabilitacyjna pozwala niepełnosprawnym bądź podatnikom mającym ich na utrzymaniu odliczać wydatki na używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną albo dziecko niepełnosprawne, które nie ukończyło 16. roku życia.

Ulga ta jest limitowana – wartość odliczenia nie może przekroczyć 2 280 zł. Z drugiej strony nie trzeba tutaj legitymować się rachunkami za rzeczywiście poniesione wydatki.

Jakie dowody dla fiskusa?

Jak to zostało już wyżej podkreślone, przy uldze na samochód nie trzeba gromadzić dokumentów potwierdzających wysokość poniesionych rzeczywistych wydatków. Na żądanie organów podatkowych jednakże podatnik musi przedstawić dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia.

I tak osoba niepełnosprawna musi mieć dowód rejestracyjny pojazdu, z którego będzie wynikać, iż jest co najmniej jego współwłaścicielem. Musi tez mieć orzeczenie o niepełnosprawności, czy ubezpieczenie OC pojazdu.

Podatnik mający na utrzymaniu osobę niepełnosprawną obok dowodów na posiadanie samochodu osobowego będzie też musiał udowodnić, że ma na utrzymaniu osobę niepełnosprawną.

Warto też zaopatrzyć się w dowody potwierdzające, że samochód faktycznie był użytkowany. Mimo wszystko zatem warto gromadzić chociażby paragony za paliwo.
Osoba niepełnosprawna czy podatnik mający na utrzymaniu taką osobę nie muszą natomiast legitymować się posiadaniem prawa jazdy.

Odrębny limit

Każdy podatnik ma swój limit z tytułu ulgi na samochód. Mogą tutaj jednak wystąpić problemy w prawidłowym rozliczeniu ulgi, gdy uprawnionych do niej jest kilka osób (np. oboje małżonkowie są osobami niepełnosprawnymi, osoba niepełnosprawna ma na utrzymaniu inną osobę niepełnosprawną czy dany podatnik ma na utrzymaniu kilka osób niepełnosprawnych).

Fiskus podkreśla, że w takich sytuacjach każdy podatnik (czy to w postaci osoby niepełnosprawnej czy mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną) ma własny limit, jednak kwota odliczenia u takiej osoby nie może przekroczyć kwoty tego limitu. I tak dla przykładu każdy z małżonków będących osobami niepełnosprawnymi ma własny limit do kwoty 2 280 zł, niemniej nie mogą go oni sobie podwoić, gdyby na utrzymaniu mieli jeszcze niepełnosprawne dziecko.

Kim jest osoba niepełnosprawna?

Ustawodawca wskazuje, kto na potrzeby odliczenia jest traktowany jako osoba niepełnosprawna. Jest to osoba, która posiada:

1. orzeczenie o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
2. decyzję przyznającą rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
3. orzeczenie o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydane na podstawie odrębnych przepisów.

Decyzje o niepełnosprawności są wydawane na podstawie ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. 2008, nr 14, poz. 92). Wystarczającym do skorzystania z ulgi jest także posiadanie przez niepełnosprawnego orzeczenia o niepełnosprawności wydanego przez właściwy organ na podstawie odrębnych przepisów obowiązujących do dnia 31 sierpnia 1997 r.

Przez poszczególne stopnie niepełnosprawności natomiast rozumie się:

1. w przypadku I grupy inwalidztwa - osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
   a) całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo
   b) znaczny stopień niepełnosprawności;
2. w przypadku II grupy inwalidztwa - osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
   a) całkowitą niezdolność do pracy albo
   b) umiarkowany stopień niepełnosprawności.

Kim jest podatnik mający na utrzymaniu osobę niepełnosprawną?

Prawo do ulgi ma nie tylko osoba niepełnosprawna ale także podatnicy, podatników, na których utrzymaniu pozostają następujące osoby niepełnosprawne: współmałżonek, dzieci własne i przysposobione, dzieci obce przyjęte na wychowanie, pasierbowie, rodzice, rodzice współmałżonka, rodzeństwo, ojczym, macocha, zięciowie i synowe. Warunkiem dodatkowym jest tutaj to, aby roku podatkowym dochody tych osób niepełnosprawnych nie przekraczały dwunastokrotności kwoty renty socjalnej określonej w ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz. U. z 2018 r. poz. 1340 i 1669), w wysokości obowiązującej w grudniu roku podatkowego.
Do dochodów tych nie zalicza się alimentów na rzecz dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4, świadczenia uzupełniającego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 100a, oraz zasiłku pielęgnacyjnego.

Aby z ulgi skorzystać za rok 2019, kwota opisanego wyżej dochodu osoby niepełnosprawnej nie może przekroczyć 13 200 zł.

Samochód osobowy

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera własną definicję samochodu osobowego. Jest to pojazd samochodowy w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, konstrukcyjnie przeznaczony do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą, z pewnymi wyjątkami dotyczącymi pojazdów specjalnych czy z jednym rzędem siedzeń mających wyznaczoną odrębną część do przewozu ładunków.