eGospodarka.pl
eGospodarka.pl poleca

eGospodarka.plPodatkiPorady podatkowe › Nieodpłatne świadczenia w CIT gdy poręczenie kredytu bankowego

Nieodpłatne świadczenia w CIT gdy poręczenie kredytu bankowego

2014-07-30 09:40

Nieodpłatne świadczenia w CIT gdy poręczenie kredytu bankowego

Nieodpłatne świadczenia w CIT gdy poręczenie kredytu bankowego © Shawn Hempel - Fotolia.com

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, przychodami jest w szczególności wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń (…). Ustawa nie definiuje jednak pojęcia nieodpłatnego świadczenia.

Przeczytaj także: Podmioty powiązane a nieodpłatne świadczenie

W orzecznictwie i interpretacjach podatkowych ugruntował się pogląd, iż nieodpłatnym świadczeniem jest uzyskana przez podatnika wymierna korzyść majątkowa niezwiązana z poniesieniem wydatków, powstaniem kosztów, z obowiązkiem uiszczenia wynagrodzenia lub inną formą ekwiwalentu (uchwała składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 listopada 2002 r., sygn. akt FPS 9/02). Brak definicji legalnej pojęcia świadczeń nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych powoduje powstanie wątpliwości, co do tego w jakich sytuacjach dochodzi do powstania przychodu podatkowego z tytułu otrzymania nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw lub innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń.

Odnosząc się do tych wątpliwości NSA w wyroku z dnia 14 marca 2012 r. (sygn. II FSK 1743/10) stwierdził, iż „udzielenie podatnikowi przez powiązaną z nim spółkę gwarancji i poręczenia wekslowego nieodpłatnie w celu zabezpieczenia kredytu udzielonego podatnikowi przez bank spełnia wymogi opodatkowania tego świadczenia jako nieodpłatnego na podstawie przepisu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o PDOP (por. też.: wyrok NSA z dnia 26 stycznia 2010r., sygn. akt II FSK 1417/08, Wyrok NSA z dnia 12 marca 2010 r. sygn. akt II FSK 1776/08)

W kwestii podejścia do omawianego zagadnienia przez organy podatkowe, na uwagę zasługuje natomiast wydana 27 kwietnia 2012r. interpretacja Ogólna Ministra Finansów (nr DD5/033/2/DZQ/2012/DD-134), w której czytamy, że: udzielenie poręczenia skutkuje przyjęciem przez poręczającego finansowego ryzyka niewywiązania się dłużnika ze swojego zobowiązania względem wierzyciela. Ryzyko to posiada określoną wartość, tj. cenę, którą uzyskujący poręczenie w normalnych warunkach rynkowych musiałby poręczycielowi zapłacić. W konsekwencji czego nieodpłatne poręczenie/gwarancja stanowi nieodpłatne świadczenie w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT oraz skutkuje powstaniem przychodu z tego tytułu u podmiotu, któremu jej udzielono.

fot. Shawn Hempel - Fotolia.com

Nieodpłatne świadczenia w CIT gdy poręczenie kredytu bankowego

Zgodnie z aktualnym stanowiskiem organów podatkowych oraz sądów administracyjnych, udzielanie nieodpłatnych poręczeń stanowi przychód u podmiotu, któremu takiego poręczenia udzielono.


Podsumowując, zgodnie z aktualnym stanowiskiem organów podatkowych oraz sądów administracyjnych, udzielanie nieodpłatnych poręczeń stanowi przychód u podmiotu, któremu takiego poręczenia udzielono. Jest to przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o PDOP. Moment powstania przychodu jest przy tym zasadniczo wyznaczony poprzez dzień udzielenia gwarancji.

Stanowisko co do tego, iż bezpłatne poręczenie co do zasady powoduje przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń, nie powinno budzić wątpliwości. Takowe mogą jednak powstać w przypadku, gdy zabezpieczenie kredytu podatnika dokonywane jest jednocześnie przez kilka podmiotów. Do sytuacji takiej odniósł się WSA w Białymstoku w prawomocnym wyroku z dnia 23 kwietnia 2014 r. (sygn. akt I SA/Bk 29/140). Sąd uznał, iż istnienie odrębnych umów poręczenia, zabezpieczających ten sam kredyt nie oznacza, że wynagrodzenie za udzielenie poręczenia należy ustalać odrębnie dla każdej z umów poręczenia, bowiem w istocie prowadzi to jedynie do zwielokrotnienia jego wysokości.

W sprawie, która była podstawą wyrokowania, spółka zaciągnęła kredyt inwestycyjny oraz kredyt obrotowy w rachunku bieżącym. Warunkiem uruchomienia powyższych kredytów było poręczenie trzech członków zarządu spółki. Poręczenia te zostały ustanowione bez wynagrodzenia, stanowiły w spółce przychód z nieodpłatnych świadczeń. Organy podatkowe zarzuciły spółce, że ta nie zaliczyła do przychodów nieodpłatnego świadczenia uzyskanego w związku z udzielonym poręczeniem. Przy tym w ocenie organów podatkowych wartość przysporzenia należało ustalić każdorazowo w odniesieniu do poręczenia udzielonego przez każdego członka zarządu.

Sprawę ostatecznie rozstrzygnął WSA w Białymstoku, który uznał, iż organy podatkowe błędnie pomnożyły wartość udzielonego poręczenia przez liczbę członków zarządu, którzy udzielili poręczenia. Zdaniem sądu należy bowiem wskazać, że zabezpieczenie kredytu przez kilka osób fizycznych może dawać taką samą gwarancję spłaty kredytu, jak zabezpieczenie go przez jeden bank lub instytucję finansową, profesjonalnie świadczącą takie usługi. Ilość wierzycieli nie powinna więc decydować o jego wartości, wartość rynkowa a tym samym wartość przychodu nie powinna być inna, gdyby wskazane kredyty poręczała jedna instytucja finansowa, a inna gdyby poręczenia umowy udzieliło kilka podmiotów. Zdaniem sądu istnienie odrębnych umów poręczenia, zabezpieczających ten sam kredyt nie oznacza, że wynagrodzenie za udzielenie poręczenia należy ustalać odrębnie dla każdej z umów poręczenia, bowiem w istocie prowadzi to jedynie do zwielokrotnienia jego wysokości.

Przeczytaj także

Skomentuj artykuł Opcja dostępna dla zalogowanych użytkowników - ZALOGUJ SIĘ / ZAREJESTRUJ SIĘ

Komentarze (0)

DODAJ SWÓJ KOMENTARZ

Eksperci egospodarka.pl

1 1 1

Wpisz nazwę miasta, dla którego chcesz znaleźć urząd skarbowy lub izbę skarbową.

Wzory dokumentów

Bezpłatne wzory dokumentów i formularzy.
Wyszukaj i pobierz za darmo: