Wywóz i sprzedaż własnych towarów za granicą w podatku VAT

Przeczytaj także: Sprzedaż wewnątrzwspólnotowa dla podmiotów zwolnionych z VAT

Jakie wątpliwości wyjaśnił organ podatkowy?

Wnioskodawca handluje akcesoriami do jazdy konnej. Zamierza uczestniczyć w targach organizowanych w różnych krajach UE (Francja, Niemcy, Austria), podczas których będzie sprzedawał swoje towary klientom indywidualnym. Towary te wywiezie z Polski własnym transportem i sprzeda na miejscu osobom prywatnym. Nie będzie to sprzedaż wysyłkowa.

Zapłata przez klientów będzie tutaj następować kartami płatniczymi. Wnioskodawca nie będzie znał ich danych osobowych. W związku z powyższym wnioskodawca zadał pytanie, czy sprzedaż taką może opodatkować VAT-em w Polsce czy też musi się rejestrować w każdym unijnym kraju dla potrzeb rozliczenia tego podatku przy założeniu, że taka sprzedaż nie będzie stanowiła stałych dostaw - będzie okazjonalna? W przedmiotowej sprawie organ podatkowy zajął następujące stanowisko:

„(...) Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem podlega wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez terytorium kraju – w myśl art. 2 pkt 1 ustawy – rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Kliknij, aby powiekszyć

fot. citikka - Fotolia.com

Akcesoria do jazdy konnej

Podatnik, który wywozi swoje towary do innego kraju UE i następnie tam dokonuje ich sprzedaży na rzecz osób prywatnych, VAT z tego tytułu powinien rozliczyć w kraju, w którym dochodzi do faktycznej sprzedaży.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy – przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez sprzedaż – zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 22 ustawy – należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) - art. 7 ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Zgodnie zaś z art. 13 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:
1. podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
2. osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
3. podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
4. podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Ww. regulacje ustalają pewne ogólne zasady pozwalające rozpoznać daną transakcję jako WDT, a mianowicie musi wystąpić wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. Wywóz ten musi być w wykonaniu w ramach przeniesienia, ze sprzedającego na nabywającego, prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT). Jak również konieczne jest aby nabywca spełniał ww. warunki opisane w art. 13 ust. 2 tej ustawy.

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje zatem, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowanym jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97, z zastrzeżeniem ust. 7 – art. 13 ust. 6 ustawy.

Na podstawie art. 13 ust. 3 ww. ustawy za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Powyższy przepis uznaje za wewnątrzwspólnotową dostawę także czynności, w przypadku których podatnik przemieszcza towary należące do swego przedsiębiorstwa z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa. Można mówić w tym przypadku o wewnątrzwspólnotowym przemieszczeniu towarów. Przy czym towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika przez którą zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy należy rozumieć wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.