Doręczanie pism i decyzji z urzędu skarbowego

Przeczytaj także: Fiskus musi uważać, czy dobrze doręczył decyzję podatkową

Pisma mogą być również doręczane za granicę. Informacje na ten temat zawiera wyrok WSA w Warszawie z 20 lipca 2005 r. (sygn. akt III SA/Wa 1135/05; niepublikowany), w którym sąd wyjaśnił sytuację, gdy polski organ podatkowy w ramach toczącego się postępowania podatkowego doręcza pismo podmiotowi mającemu siedzibę za granicą, za pośrednictwem Poczty Polskiej. Poczta ta pismo takie przyjmuje do doręczenia, a następnie przekazuje operatorowi pocztowemu państwa, w którym adresat ma siedzibę w celu doręczenia. Doręczenie takie należy traktować jak dokonane przez Pocztę Polską. W ocenie sądu art. 147 par. 1 Ordynacji podatkowej nie ma zastosowania do osób prawnych i jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, gdyż podmioty te z oczywistych powodów nie mogą wyjechać za granicę. Przepis ten ma zastosowanie wyłącznie do osób fizycznych, a na mocy art. 147 par. 2 Ordynacji podatkowej jego zastosowanie zostało rozciągnięte również na osoby fizyczne będące nierezydentami w rozumieniu prawa dewizowego.

Ponadto zgodnie z obowiązującymi przepisami w razie wyjazdu za granicę na okres co najmniej 2 miesięcy, strona zobowiązana jest do ustanowienia pełnomocnika do spraw doręczeń. Obowiązek ten dotyczy również osób fizycznych będących nierezydentami w rozumieniu przepisów prawa dewizowego. Ustanowienie pełnomocnika do spraw doręczeń zgłaszane jest właściwemu w danej sprawie organowi podatkowemu. Jeśli natomiast podatnik takiego pełnomocnika nie ustanowi – pismo będzie uznane za doręczone pod dotychczasowym adresem podatnika. W przypadku osób fizycznych będących nierezydentami w rozumieniu przepisów prawa dewizowego pismo będzie uznane za doręczone pod adresem ostatniego czasowego pobytu. Ponadto NSA w wyroku z 10 listopada 2004 r. (sygn. akt FSK 614/04; niepublikowany) podkreślił, że organ podatkowy, po ustaleniu, iż osoba nie ustanowiła pełnomocnika do spraw doręczeń i nie zawiadomiła o tym właściwego w sprawie organu podatkowego, nie ma obowiązku podejmowania innych działań zmierzających do doręczenia decyzji w oparciu o art. 150 Ordynacji podatkowej.

Dodatkowo pamiętać należy, że w toku postępowania strona oraz jej przedstawiciel lub pełnomocnik mają obowiązek zawiadomić organ podatkowy o każdej zmianie swego adresu, przy czym pojęcie „adres” nie oznacza, że musi to być miejsce stałego zamieszkania lub pobytu, co można znaleźć m.in. w wyroku WSA w Warszawie z 19 maja 2004 r. (sygn. akt V SA 3767/03; niepublikowany). Sąd podkreślił, że pod pojęciem „adres” może znajdować się miejsce wykonywania pracy zawodowej, jak też adres tylko do doręczeń. Powinien to być adres aktualny, pozwalający na dokonanie czynności doręczenia pism zgodnego z przepisami. W razie zaniedbania tego obowiązku pismo będzie uznane za doręczone pod dotychczasowym adresem, a organ podatkowy pozostawi pismo w aktach sprawy.