Koszty podatkowe a działalność gospodarcza w domu

Przeczytaj także: Koszty poniesione przed rozpoczęciem działalności

Art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym wskazuje, iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, oprócz kosztów wymienionych w art. 23 (zawiera on katalog wydatków, których nie można uznać za koszty uzyskania przychodów).

Zdarza się, iż przedsiębiorcy w celu prowadzenia działalności gospodarczej wydzielają na jej potrzeby część własnego budynku lub lokalu mieszkalnego. Uznać zatem można, iż wydatki ponoszone przez przedsiębiorcę na świadczenia, które są m.in. związane z zajmowaniem lokalu mieszkalnego w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą (zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) – można uznać za koszty uzyskania przychodów. Podstawowe wydatki, które będą stanowić koszty uzyskania przychodu z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w domu to m.in. dostawa energii elektrycznej, czy cieplnej, wykorzystanie telefonu prywatnego w celach związanych z działalnością gospodarczą, dostawa wody, wywóz nieczystości itp.

Jak obliczyć wysokość wydatków?

W przepisach podatkowych nie można znaleźć informacji, w jaki sposób można rozliczać powyższe wydatki w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Przyjętą praktyką jest jednak, iż rozliczenia tych wydatków dokonuje się przy zastosowaniu metody polegającej na obliczeniu wskaźnika udziału powierzchni zajmowanej na cele działalności gospodarczej do ogólnej powierzchni mieszkania czy budynku mieszkalnego. Przy użyciu tego wskaźnika następnie wyliczana jest część wydatków, która przypada na powierzchnię służącą wykonywaniu działalności gospodarczej (a więc te, które można uznać za koszty uzyskania przychodów).

Inaczej dla telefonów

Przedsiębiorca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów także wydatki poniesione w związku ze służbowymi rozmowami telefonicznymi wykonanymi z telefonu prywatnego. Wysokość takiego wydatku można jednak ustalić jedynie na podstawie bilingu i faktury za telefon. Nie ma w tym przypadku możliwości rozliczenia tych wydatków ryczałtem określonym wyżej. Dodać także należy, iż do kosztów uzyskania przychodów w tym wypadku nie można zaliczyć abonamentu.