Sezonowość działalności a zwrot VAT

Przeczytaj także: Zwrot VAT a korekta deklaracji

Podatnik, który w danym okresie rozliczeniowym wykonywał czynności opodatkowane podatkiem VAT, ma prawo do uzyskania zwrotu na rachunek bankowy nadwyżki podatku naliczonego nad należnym. Jak wskazano wyżej, terminy takiego zwrotu mogą być różne.

Co do zasady, w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia podatnik może otrzymać zwrot podatku VAT w wysokości nieprzekraczającej podatku naliczonego wynikającego z nabytych środków trwałych oraz 22-proc. wartości netto sprzedaży opodatkowanej stawkami niższymi niż podstawowa (w tym także stawką 0 proc.). Nadwyżka ponad tę kwotę może być zwrócona podatnikowi w terminie 3 razy dłuższym, a więc 180 dni.

W niektórych sytuacjach jednak termin ten (180 dniowy) może zostać skrócony do 60 dni. Jeden z takich przypadków został zwarty w art. 87 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z nim, na umotywowany wniosek podatnika złożony wraz z deklaracją podatkową, kwota różnicy podatku podlegająca zwrotowi w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia ulega podwyższeniu, jeżeli podwyższenie tej kwoty jest uzasadnione sezonowością produkcji lub sezonowością wykonywanych usług, lub sezonowością skupu produktów rolnych.

Organy podatkowe mogą jednak ocenić, czy u podatnika faktycznie wystąpiły czynniki uprawniające do podwyższenia kwoty zwrotu podatku w terminie 60 dni, o których mowa w art. 87 ust. 4 ustawy o VAT. Jeżeli uznają one, że warunki wynikające z tego przepisu zostały spełnione, muszą podwyższyć kwotę zwrotu w terminie 60 dni o całą kwotę nadwyżki objętej wnioskiem podatnika, która jest związana ze zdarzeniem określonym w art. 87 ust. 4 ustawy.

Niestety ustawa o podatku od towarów i usług nie wyjaśnia, co należy rozumieć pod pojęciami sezonowości produkcji, wykonywanych usług czy skupu produktów rolnych. Przy rozważaniu, co pod tym pojęciem się kryje, z całą pewnością okaże się pomocny wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 04 marca 2003 r. (sygn. akt I SA/Po 2136/01). Wyrok ten co prawda został wydany pod rządami starej ustawy o VAT (czyli z 1993 r.), ale nadal zachowuje swoją aktualność. Sąd w nim stwierdził mianowicie, że pojęcie „sezonowość” należy interpretować zgodnie z ogólnie przyjętymi cechami tego rodzaju działalności, tj. jako działalności ograniczonej czasowo, o zmiennej dynamice z wyraźnymi przedziałami mniejsza - większa aktywność. Sezonowość najczęściej związana jest z porami roku i występuje w wielu rodzajach działalności gospodarczej oraz rolnictwie, handlu, usługach itp.

Zwrot podatku w terminie 60 dni z uwagi na sezonowość ma jeszcze jedną cechę, która wyróżnia go od pozostałych. Mianowicie w takiej sytuacji organ podatkowy nie może wydłużyć terminu zwrotu w celu dodatkowego zbadania jego zasadności. Taki przywilej przysługuje bowiem jedynie w zakresie zwrotów określonych w art. 87 ust. 2 i 6 ustawy o VAT.