Samochód "ciężarowy": korekta VAT

Przeczytaj także: Korekta VAT naliczanego przy sprzedaży samochodu firmowego. Kiedy stosować i jak obliczyć?

Zgodnie z ogólną regułą w przypadku nabycia samochodu osobowego oraz innego pojazdu samochodowego o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony podatnik ma prawo do odliczenia podatku VAT w wysokości 60% kwoty wykazanej na fakturze, nie więcej niż 6 000 zł. Powyższe nie dotyczy jednak pojazdów wymienionych obecnie w art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (przykładowo samochodów wielozadaniowych, van, pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków, pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu itp.).

Spełnienie wymagać dla tych pojazdów stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Może się jednak zdarzyć, że podatnik posiadający pojazd, o którym mowa wyżej oraz niezbędne dokumenty potwierdzające, że nie jest on osobowy, odliczy od jego zakupu VAT w całości, po czym dokona w nim zmian konstrukcyjnych, wskutek których auto przestanie spełniać ustawowe warunki. Co w takiej sytuacji?

Jak już wskazaliśmy we wstępie, zmiany w tym zakresie weszły w życie z dniem 01 stycznia 2011 r. Przed tym dniem obowiązujący art. 86 ust. 5c ustawy o VAT wskazywał, że jeżeli zmiany takie zostaną dokonane w okresie 12 miesięcy licząc od miesiąca, w którym otrzymano fakturę lub dokument celny, podatnik jest obowiązany do skorygowania kwoty podatku naliczonego w całości w rozliczeniu za okres, w którym dokonano tych zmian.

Korekty podatku naliczonego podatnik dokonywał zatem na bieżąco i to tylko wtedy, gdy zmiany nastąpiły w terminie 12 miesięcy. Niestety w takim przypadku trzeba było oddać cały odliczony podatek, a nie jedynie nadwyżkę ponad 60% kwoty wykazanej na fakturze (i nie więcej jak 6 000 zł).

Obecnie funkcję art. 86 ust. 5c ustawy o VAT pełni art. 3 ust. 4 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r., który mówi, że w przypadku gdy w pojeździe, dla którego wydano stosowne zaświadczenie, zostały wprowadzone zmiany, w wyniku których pojazd nie spełnia wymagań określonych w art. 3 ust. 2 pkt 1-4 tejże ustawy, podatnik jest obowiązany do skorygowania kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym dokonał jego odliczenia.

Powyższy przepis nie nakazuje (tak jak miało to miejsce wcześniej) skorygowania całego wcześniej odliczonego podatku od nabycia takiego pojazdu. Tym samym należy uznać, że podatnikom przysługuje odliczenie częściowe przewidziane dla osobówek.

Niestety nowelizacja wprowadziła także zmiany niekorzystne. Pierwsza z nich to usunięcie ograniczenia czasowego, przed upływem którego trzeba było dokonać stosownej korekty w przypadku wprowadzonych zmian w samochodzie. Obecnie nie ma już okresu 12 miesięcy, w związku z czym podatnik będzie zobowiązany do dokonania korekty nawet wtedy, gdy zmian w pojeździe dokona po kilku latach od jego nabycia. Jedynym ograniczeniem czasowym wydaje się tutaj być okres przedawnienia zobowiązania podatkowego (przypomnijmy, że zobowiązania takie przedawniają się po upływie 5 lat licząc od końca roku, w którym upłynął termin płatności).

Druga niekorzystna zmiana to okres, w którym korekty trzeba dokonać. Wcześniej podatnik korygował odliczony podatek na bieżąco w rozliczeniu za okres, w którym dokonał zmian konstrukcyjnych w pojeździe. Obecnie art. 3 ust. 4 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. mówi, że korekty takiej należy dokonać w rozliczeniu za okres, w którym miało miejsce jego odliczenie, czyli wstecz. To z reguły pociągnie za sobą obowiązek dopłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę.