Remont nawierzchni przed domem a koszty firmy

Przeczytaj także: Współwłasność samochodu a koszty uzyskania przychodu

Jakie wątpliwości wyjaśnił organ podatkowy?

W 2009 r. wnioskodawczyni wraz z mężem nabyła używany dom jednorodzinny w zabudowie szeregowej. Dom ten posiada 3 kondygnacje. Na pierwszej z nich (wysokie podpiwniczenie) znajdują się korytarz, 4 pomieszczenia gospodarcze, kotłownia i garaż. Jedno z pomieszczeń zostało przekazane do działalności gospodarczej wnioskodawczyni i uznane za środek trwały, który podlega amortyzacji. Pomieszczenie to stanowi jej biuro oraz siedzibę. Obok tego pomieszczenia znajduje się garaż, który służy do garażowania firmowego samochodu. Przed tymi pomieszczeniami od strony ulicy znajduje się stara, zniszczona kostka brukowa. Wnioskodawczyni chce dokonać wymiany nawierzchni. Za koszt prowadzonej działalności chciałaby uznać tę część wydatków, która dotyczy nawierzchni bezpośrednio przylegającej do pomieszczeń wykorzystywanych w tej działalności. Zadała pytanie, czy powyższe jest możliwe? W przedmiotowej sprawie organ podatkowy zajął następujące stanowisko:

„(…) Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:
• pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdować się na liście wydatków nieuznanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.

Generalnie przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie poniesione, racjonalnie uzasadnione wydatki poza enumeratywnie wskazanymi w ustawie, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Mogą to być koszty bezpośrednio lub pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami lub zachowaniem źródła przychodu.

Wskazać przy tym należy, iż obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo - skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a przychodem uzyskanym z działalności, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła tego przychodu - każdorazowo spoczywa na podatniku.

Zauważyć również należy, iż przez sformułowanie „w celu” należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot „celowości”, jeżeli na podstawie dostępnej wiedzy o związkach przyczynowo - skutkowych można zasadnie uznać, że poniesiony koszt może przynieść oczekiwane następstwo (doprowadzić do zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu).

Na względzie mieć także należy, że istnieje grupa wydatków, które osoby fizyczne ponoszą niezależnie od tego, czy prowadzą działalność gospodarczą, czy też jej nie prowadzą. Należą do nich wydatki osobiste, np. wydatki dotyczące zapewnienia sobie odpowiednich warunków mieszkaniowych oraz polepszenia tych warunków. Prywatnego charakteru tego rodzaju wydatków nie zmienia również fakt, iż podatnik może korzystać z pomieszczeń lub znajdujących się w nim rzeczy przeznaczonych na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych prowadząc jednocześnie w odrębnym pomieszczeniu działalność gospodarczą.

Zatem, możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności w momencie dokonywania wydatku, będzie on miał potencjalne odzwierciedlenie w przychodach.

Wnioskodawczyni wskazuje, że przed siedzibą (biurem) oraz przed garażem od strony ulicy znajduje się zniszczona kostka brukowa. Wnioskodawczyni zamierza wymienić nawierzchnię bezpośrednio przylegającą do pomieszczeń wykorzystywanych w działalności gospodarczej. Podkreślenia wymaga fakt, że pomieszczenia wykorzystywane do prowadzonej działalności gospodarczej mieszczą się w domu jednorodzinnym w zabudowie szeregowej.

Fakt, czy nawierzchnia przed częścią budynku zostanie wymieniona, czy też nie, nie ma wpływu na powstanie źródła przychodu (w tym przypadku z działalności gospodarczej), ani nie ma wpływu na jego wysokość.

Nie można więc jednoznacznie stwierdzić, iż istnieje ścisły związek przyczynowo skutkowy pomiędzy poniesieniem wydatków związanych z wymiana kostki brukowej, a uzyskaniem przychodu z działalności gospodarczej. Zauważyć należy, iż obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie ww. związku.

Z innej strony, wydatki poniesione na wymianę kostki brukowej przed budynkiem mieszkalnym, w którym tylko 2 pomieszczenia wykorzystywane są w prowadzonej działalności gospodarczej, są związane bezpośrednio z zaspokojeniem własnych potrzeb życiowych podatnika i jako takie nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów.

Określone w przepisach podatkowych warunki ponoszenia obowiązków podatkowych są warunkami obiektywnymi i bez wpływu na ich ustawowy zakres pozostają indywidualne warunki mieszkaniowe podatnika.

Zauważyć należy iż budynek jest przede wszystkim budynkiem mieszkalnym, stanowiącym jedna bryłę, a pomieszczenia wykorzystywane do działalności znajdują się w jego obrysie. Nawierzchnia przed budynkiem nie jest więc wydzielona i wykluczona z prywatnego jej użytkowania.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, iż w świetle art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatków poniesionych na wymianę kostki brukowej przed budynkiem mieszkalnym, nie można uznać za koszt uzyskania przychodu z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej przez Wnioskodawczynię.(…)”

Pełną treść interpretacji można przeczytać na stronie Ministerstwa Finansów