Zasady wystawiania faktur (VAT) w roku 2013

Przeczytaj także: Zasady wystawiania faktur elektronicznych: kontrola biznesowa

W tych wszystkich przypadkach faktury nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed powstaniem obowiązku podatkowego. Jednak zakaz ten nie dotyczy wystawiania faktur w zakresie dostaw energii elektrycznej i cieplnej lub chłodniczej, gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych oraz ww. usług wymienionych w poz. 140-153, 174 i 175 załącznika nr 3 do ustawy, jeżeli faktura zawiera informację, jakiego okresu rozliczeniowego dotyczy.

Faktury uproszczone
Wprowadzony do rozporządzenia fakturowego przepis § 5 ust. 4 pkt 6, przewiduje możliwość wystawiania faktur uproszczonych (niezawierających niektórych danych) i określa przesłanki warunkujące korzystanie z tej możliwości. Faktury uproszczone mogą być wystawiane w przypadku, gdy kwota należności ogółem nie przekracza kwoty 450 zł albo 100 euro (jeżeli kwota ta określona jest w euro). W przepisach rozporządzenia fakturowego zakres danych obowiązkowo zamieszczanych na fakturach uproszczonych został określony w sposób zbliżony do zakresu danych wymaganych (odrębnymi przepisami) na paragonie fiskalnym.
Faktury uproszczone nie mogą być wystawiane w przypadku:

• wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,
• sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz na terytorium kraju,
• gdy faktura wystawiana jest na żądanie osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej,
• dostawy towarów i świadczenia usług na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, dla których osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca.

Odręczne dopisanie na paragonie fiskalnym numeru NIP nabywcy nie czyni zadość wymogom przewidzianym przepisami dla wystawiania faktur i tym samym tak sporządzony paragon nie może zostać uznany za fakturę uproszczoną.

Możliwość wystawienia faktury uproszczonej w przypadku transakcji o wartości do 450 zł (lub 100 euro) nie oznacza, że nie można wystawiać w takiej sytuacji faktury zawierającej pełną ilość danych.

Faktura uproszczona daje nabywcy towarów i usług prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu transakcji, które są dokumentowane tą fakturą.

Zmiany wprowadzone w § 8 rozporządzenia fakturowego umożliwiają podatnikom wybór sposobu obliczania kwoty podatku, wychodząc od kwoty brutto świadczenia, nie uzależniając prawa do skorzystania z tej metody od żadnych szczególnych przesłanek i tym samym nie ograniczając tego prawa do żadnego konkretnego typu transakcji.

Faktury zaliczkowe
Regulacje § 10 rozporządzenia fakturowego w nowym brzmieniu utrzymują dotychczasowe zasady wystawiania faktur zaliczkowych. Nowością jest brak obowiązku wystawiania faktur na zaliczki w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów. Należy zwrócić uwagę, że tego rodzaju zaliczki od 1 stycznia 2013 r. nie rodzą obowiązku podatkowego - zgodnie z art. 11 pkt 1 ustawy z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych

w gospodarce (Dz.U. poz. 1342). Wprowadzone modyfikacje w zakresie odesłań do odpowiednich przepisów dotyczących danych zawartych na fakturze wynikają ze zmian dokonanych w tym zakresie rozporządzeniem fakturowym. Nowość stanowi jedynie odejście od literalnie wyrażonej zasady, że fakturę wystawia się również na każdą kolejną otrzymaną część należności, gdyż wynika już ona z normy zawartej w § 10 ust. 1.

Obecnie jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część należności (tj. przedpłatę, zaliczkę, zadatek czy ratę), w odniesieniu do której zgodnie z ustawą powstaje obowiązek podatkowy, to fakturę wystawia się nie później niż 7. dnia od dnia, w którym ją otrzymano. Taka faktura stwierdzająca otrzymanie całości lub części należności (przedpłaty, zaliczki, zadatku, raty) przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi powinna zawierać:

• datę jej wystawienia;
• kolejny numer, nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
• imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
• co do zasady numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany dla podatku;
• co do zasady numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany dla podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi;
• datę otrzymania całości lub części należności, o ile taka data różni się od daty wystawienia faktury;
• kwotę otrzymanej całości lub części należności, przy czym w przypadku gdy wystawiono więcej niż jedną taką fakturę zaliczkową, i faktury te obejmują łącznie całą należność, ostatnia z tych faktur powinna zawierać również numery poprzednich faktur;
• kwotę podatku wyliczoną według wzoru:
  
  KP = (ZB x SP) / (100 + SP)
  
  gdzie: KP - oznacza kwotę podatku, ZB - oznacza kwotę otrzymanej części lub całości należności, SP - oznacza stawkę podatku;
• dane dotyczące zamówienia lub umowy, a w szczególności: nazwę (rodzaj) towaru lub usługi, cenę jednostkową netto, ilość zamówionych towarów, wartość zamówionych towarów lub usług netto, stawki podatku, kwoty podatku oraz wartość brutto zamówienia lub umowy.

Jeżeli faktury nie obejmują całej należności, to podatnik po wydaniu towaru czy wykonaniu usługi powinien wystawić fakturę nie później niż 7. dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z tym że sumę wartości towarów lub usług pomniejsza się o wartość otrzymanych części należności, a kwotę podatku pomniejsza się o sumę kwot podatku wykazanego w fakturach dokumentujących otrzymanie części należności; taka faktura zawiera również numery faktur wystawionych przed wydaniem towaru bądź wykonaniem usługi.

Faktury zaliczkowe muszą, oczywiście zawierać też dane dodatkowe w przypadkach, gdy transakcja objęta jest daną procedurą czy metodą rozliczenia VAT (np. „metoda kasowa” itd.).

Inne dokumenty uznane za faktury
Za fakturę uznaje się również:

1. bilety jednorazowe uprawniające do przejazdu na odległość nie mniejszą niż 50 km, wydawane przez podatników uprawnionych do świadczenia usług polegających na przewozie osób: kolejami normalnotorowymi, taborem samochodowym, statkami pełnomorskimi, środkami transportu żeglugi śródlądowej i przybrzeżnej, promami, samolotami i śmigłowcami, jeżeli zawierają następujące dane:
   a) nazwę sprzedawcy i numer, za pomocą którego jest on zidentyfikowany dla VAT,
   b) numer i datę wystawienia biletu,
   c) informacje pozwalające na identyfikację rodzaju usługi,
   d) kwotę należności wraz z podatkiem,
   e) kwotę podatku;
2. dokumenty dotyczące usług pośrednictwa finansowego zwolnionych od podatku, jeżeli zawierają co najmniej następujące dane:
   a) określenie usługodawcy i usługobiorcy,
   b) numer kolejny i datę ich wystawienia,
   c) nazwę usługi,
   d) kwotę, której dotyczy dokument;
3. dowody zapłaty za przejazdy autostradami płatnymi,
   jeżeli zawierają następujące dane:
   a) nazwę sprzedawcy i numer, za pomocą którego jest on zidentyfikowany dla podatku,
   b) numer kolejny i datę wystawienia,
   c) informacje pozwalające na identyfikację rodzaju usługi, w szczególności nazwę autostrady, za przejazd którą pobierana jest opłata,
   d) kwotę należności wraz z podatkiem,
   e) kwotę podatku;
4. rachunki, o których mowa w art. 87 i 88 Ordynacji podatkowej, wystawiane przez podatników niezarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni (z wyjątkiem gdy do wystawienia faktury obowiązani są podatnicy nieprowadzący działalności gospodarczej, jeżeli dokonują wewnątrzwspólnotowej dostawy nowych środków transportu, w przypadku gdy okoliczności nie wskazują na zamiar wykonywania tej czynności w sposób częstotliwy).