eGospodarka.pl
eGospodarka.pl poleca

eGospodarka.plPodatkiPorady podatkowe › Ulga rehabilitacyjna jako odliczenie od dochodu w PIT za 2014 r.

Ulga rehabilitacyjna jako odliczenie od dochodu w PIT za 2014 r.

2014-12-16 13:30

Ulga rehabilitacyjna jako odliczenie od dochodu w PIT za 2014 r.

Ulga rehabilitacyjna jako odliczenie od dochodu w PIT za 2014 r. © Minerva Studio - Fotolia.com

Niepełnosprawni w zeznaniach rocznych mogą odliczyć niektóre wydatki ponoszone w związku ze swoją niepełnosprawnością. Zasady korzystania z tego odliczenia od pewnego czasu się nie zmieniają i w zeznaniach podatkowych za rok 2014 są identyczne jak w latach wcześniejszych. Wydatki takie mogą stanowić odliczenie od dochodu (a gdy rozliczany jest ryczałt - odliczenie przychodu), zaś sama ulga przysługuje osobom niepełnosprawnym bądź tym, którzy mają na utrzymaniu takie osoby.

Przeczytaj także: Odliczenie darowizny na cele pożytku publicznego w PIT za 2014 r.

Ustawodawca wskazuje, że dochód stanowiący podstawę opodatkowania może zostać pomniejszony o ponoszone wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwieniem czynności życiowych. Prawo do tego odliczenia mają jednak jedynie dwie grupy podatników, tj. osoby niepełnosprawne oraz podatnicy mający na utrzymaniu osoby niepełnosprawne. Oczywiście odliczenie to obejmuje jedynie wydatki ponoszone na rzecz osoby niepełnosprawnej.
Pomimo że przepisy ulgi rehabilitacyjnej są względnie stałe i obowiązują już wiele lat, podatnicy mają w dalszym ciągu problemy z ich stosowaniem w niektórych, nietypowych sytuacjach. Całość pogarsza jeszcze fakt, że fiskus podchodzi do tego odliczenia bardzo rygorystycznie, mimo tego, że jest ono kierowane do osób niepełnosprawnych.

Wartość takiego odliczenia w zasadzie nie jest limitowana (z pewnym zastrzeżeniami), niemniej odliczyć nie można wszystkiego. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera bowiem katalog wydatków kwalifikujących się do odliczenia. Inne niż tu wymienione, dochodu, a w konsekwencji również podatku, nie pomniejszą.

I tak zgodnie z zapisami ustawowymi odliczeniu podlegają wydatki poniesione na:
1) adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,
2) przystosowanie pojazdów mechanicznych do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,
3) zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego,
4) zakup wydawnictw i materiałów (pomocy) szkoleniowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,
5) odpłatność za pobyt na turnusie rehabilitacyjnym,
6) odpłatność za pobyt na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, za pobyt w zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych oraz odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne,
7) opłacenie przewodników osób niewidomych I lub II grupy inwalidztwa oraz osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I grupy inwalidztwa, w kwocie nie przekraczającej w roku podatkowym 2.280 zł,
8) utrzymanie przez osoby niewidome i niedowidzące zaliczone do I lub II grupy inwalidztwa oraz osoby z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczone do I grupy inwalidztwa psa asystującego, o którym mowa w ustawie o rehabilitacji zawodowej, w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2.280 zł;
9) opiekę pielęgniarską w domu nad osobą niepełnosprawną w okresie przewlekłej choroby uniemożliwiającej poruszanie się oraz usługi opiekuńcze świadczone dla osób niepełnosprawnych zaliczonych do I grupy inwalidztwa,
10) opłacenie tłumacza języka migowego,
11) kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych, które nie ukończyły 25 roku życia,
12) leki - w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą 100 zł, jeśli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować określone leki (stale lub czasowo),
13) odpłatny, konieczny przewóz na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne:
a) osoby niepełnosprawnej - karetką transportu sanitarnego,
b) osoby niepełnosprawnej, zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa, oraz dzieci niepełnosprawnych do lat 16 - również innymi środkami transportu niż wymienione w lit. a),
14) używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa albo dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16 roku życia, dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne - w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł,
15) odpłatne przejazdy środkami transportu publicznego związane z pobytem:
a) na turnusie rehabilitacyjnym,
b) w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych,
c) na koloniach i obozach dla dzieci i młodzieży, które nie ukończyły 25 roku.

Ponieważ omawiane odliczenie powoduje zmniejszenie należnej daniny w postaci podatku, fiskus podchodzi bardzo restrykcyjnie do stosowania powyższych regulacji i nie pozwala w rozliczeniu odliczyć więcej, aniżeli wynika to wprost z przepisów.
Organy podatkowe nie zgadzają się na wykładnię rozszerzającą w zakresie stosowania przepisów ulgi rehabilitacyjnej

Przykładem takiego podejścia jest chociażby interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 19.05.2010 r. nr IPPB4/415-191/10-2/JS, w której to organ uznał, iż ulga ta nie obejmuje zakupu pościeli rehabilitacyjnej.

fot. Minerva Studio - Fotolia.com

Ulga rehabilitacyjna jako odliczenie od dochodu w PIT za 2014 r.

Niepełnosprawni w zeznaniach rocznych mogą odliczyć niektóre wydatki ponoszone w związku ze swoją niepełnosprawnością. Zasady korzystania z tego odliczenia od pewnego czasu się nie zmieniają i w zeznaniach podatkowych za rok 2014 są identyczne jak w latach wcześniejszych.


Jak czytamy w interpretacji: „(…) podatnik w ramach ulgi rehabilitacyjnej może odliczyć od dochodu wyłącznie wydatki na zakup sprzętu, urządzeń indywidualnego przeznaczenia, niezbędnego w rehabilitacji oraz ułatwiającego wykonywanie czynności życiowych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności. Należy przy tym dodać, że określenie ”indywidualny sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne niezbędne w rehabilitacji” oznacza, że można zaliczyć do nich tylko i wyłącznie sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne, mające cechy sprzętu, urządzeń czy narzędzi o charakterze szczególnym (niestandardowym), konieczne w rehabilitacji osoby niepełnosprawnej i ułatwiające tej osobie wykonywanie czynności życiowych, których utrudnienie wykonania wynika z niepełnosprawności. Oznacza to, że taki sprzęt musi posiadać właściwości leczniczo – rehabilitacyjne. Z uregulowań zawartych w ww. przepisie wynika zatem, że: pomiędzy rodzajem nabytego sprzętu a rodzajem niepełnosprawności pozostawać musi ścisły związek, zakupiony sprzęt musi być wykorzystywany (używany) w rehabilitacji oraz służyć przywracaniu sprawności organizmu, cechą zakupionego sprzętu musi być jego indywidualny charakter. (…)

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż niekwestionowanym jest w przedmiotowej sprawie, iż zakupiona pościel rehabilitacyjna poprawia ogólny stan zdrowia Wnioskodawczyni, jednakże nie mieści się ona w dyspozycji przepisu art. 26 ust. 7a pkt 3, ponieważ wyrób ten nie jest sprzętem, urządzeniem czy narzędziem technicznym niezbędnym w rehabilitacji bądź ułatwiającym wykonywanie czynności życiowych i nie posiada cech indywidualnych.(…)”

Konieczna niepełnosprawność


Jak już wyżej zostało to podkreślone, do ulgi rehabilitacyjnej prawo mają dwie grupy podatników, a więc podatnicy będący osobami niepełnosprawnymi oraz podatnicy mający na utrzymaniu osoby niepełnosprawne. Ponadto odliczeniu podlegają jedynie wydatki związane z rehabilitacją osoby niepełnosprawnej bądź ułatwiające jej wykonywanie czynności życiowych.

Osobą niepełnosprawną jest natomiast osoba, która posiada:
  1. orzeczenie o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
  2. decyzję przyznającą rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
  3. orzeczenie o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydane na podstawie odrębnych przepisów.

 

1 2

następna

Przeczytaj także

Skomentuj artykuł Opcja dostępna dla zalogowanych użytkowników - ZALOGUJ SIĘ / ZAREJESTRUJ SIĘ

Komentarze (0)

DODAJ SWÓJ KOMENTARZ

Eksperci egospodarka.pl

1 1 1

Wpisz nazwę miasta, dla którego chcesz znaleźć urząd skarbowy lub izbę skarbową.

Wzory dokumentów

Bezpłatne wzory dokumentów i formularzy.
Wyszukaj i pobierz za darmo: