Prawnik nie zaliczy do kosztów uzyskania przychodu zakupu kluczy?

Przeczytaj także: Jak na koniec roku obniżyć podatek dochodowy?

Jakie wątpliwości wyjaśnił organ podatkowy?

Wnioskodawca zamierza otworzyć działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług prawniczych. Dochody z tego tytułu opodatkuje skalą podatkową. W działalności tej będzie wykorzystywał samochód osobowy z lat 90-tych (ma on służyć jedynie firmie). Wnioskodawca zamierza przy tym samochód ten osobiście wyremontować (po otwarciu firmy). Wymienione mają zostać m.in. przewody i klocki hamulcowe, okładziny bębna hamulca ręcznego, osłony przegubów, uszczelka miski olejowej, sworznia wahacza itp. W tym celu przedsiębiorca musi jednak nabyć niezbędne narzędzia, wśród których można m.in. wymienić: klucz udarowy wraz z kompletem nasadek udarowych, zestaw kluczy nasadkowych wraz z kompletem kluczy zapadkowych prostych i łamanych (tzw. grzechotki), zestaw kluczy płasko-oczkowych, zestaw łomów i łyżek do podważania, klucz dynamometryczny, zestaw do zarabiania przewodów hamulcowych, klucz do gięcia przewodów hamulcowych oraz inne przyrządy i narzędzia które okażą się niezbędne do dokonania napraw i wymian w samochodzie. Wnioskodawca zadał pytanie, czy wydatki na takie zakupy będzie mógł zaliczyć w ciężar kosztów uzyskania przychodów? W przedmiotowej sprawie organ podatkowy zajął następujące stanowisko:

„(…) Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Kliknij, aby powiekszyć

fot. Kurhan - Fotolia.com

Prawnik nie zaliczy do kosztów uzyskania przychodu zakupu kluczy?

Zakup przez prawnika narzędzi służących do naprawy jego samochodu wykorzystywanego w prowadzonej działalności gospodarczej nie jest kosztem uzyskania przychodu. Przedsiębiorca taki nie świadczy bowiem usług w zakresie mechaniki samochodowej.

W świetle powołanego uregulowania, aby dany wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu zaistnieć muszą łącznie trzy warunki:
• celem poniesienia wydatku (bezpośrednim lub pośrednim) powinno być osiągnięcie przychodu, lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów,
• wydatek ten nie może być wymieniony w zawartym w art. 23 ust. 1 ww. ustawy katalogu wydatków i odpisów, które nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów,
• wydatek musi być prawidłowo udokumentowany.

Generalnie należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów. Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Zauważyć przy tym należy, że konieczność poniesienia określonego wydatku nie może wynikać z zaniedbań, braku nadzoru lub sprzecznych z prawem działań podatnika.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów w sposób gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości. Podkreślić przy tym należy, że ciężar wykazania związku przyczynowo-skutkowego z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.