Odliczenie płaconego za granicą podatku u źródła

Przeczytaj także: Certyfikat rezydencji a podatek u źródła od usług doradczych

Metoda odliczenia

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o PDOP , jeżeli podatnicy, mający siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, osiągają również dochody (przychody) poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i dochody te podlegają w obcym państwie opodatkowaniu oraz nie są w Polsce zwolnione od podatku (art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy o PDOP), na mocy postanowień odpowiedniej umowy międzynarodowej, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, dochody te w rozliczeniu za rok podatkowy łączy się z dochodami osiąganymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym wypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi zapłaconemu w obcym państwie. Kwota odliczenia nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w obcym państwie.

Przepisy ustawy nie precyzują jednak jakie dokumenty są wystarczające do uwiarygodnienia faktu zapłaty podatku za granicą. Szukając odpowiedzi na to pytanie należy zatem przeanalizować stanowisko organów podatkowych, które wypowiadały się w tej kwestii.

Przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 17.01.2011 r., (znak: IPPB5/423-681/10-4/JC) uznał, że „fakt zapłaty podatku powinien być wiarygodnie udokumentowany, ponieważ jest to warunek do odliczenia zapłaconego podatku pomimo, iż ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie stanowi wprost jakie dokumenty powinien posiadać podatnik, aby mógł skorzystać z omawianego odliczenia. Nie budzącym wątpliwości potwierdzeniem faktu zapłaty podatku za granicą oraz jego wysokości, jest informacja sporządzona przez stosowny organ administracji podatkowej w państwie źródła lub uwierzytelniony dokument przelewu na rachunek właściwego miejscowo organu administracji podatkowej podatku u źródła wraz ze wskazaniem wysokości i rodzaju wpłaconego podatku oraz tytułu wpłaty podatku.”

Takie stanowisko oznacza, że w praktyce skorzystanie z możliwości odliczenia od podatku należnego w Polsce kwoty podatku zapłaconego za granicą jest często poważnie utrudnione. Zdarzyć się może bowiem, że przedsiębiorca natrafi na nieuczciwego kontrahenta, który potrąci podatek, a następnie nie zapłaci go właściwym organom podatkowym. Odliczenie nie będzie także możliwe w sytuacji gdy podatek został co prawda odprowadzony, ale jego potrącenie było bezprawne - przykładowo jeżeli kontrahent nie był zobowiązany do pobrania podatku u źródła , w związku z istnieniem odpowiednich przepisów właściwej umowy międzynarodowej, której stroną jest Rzeczpospolita Polska (zob. interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 4.02.2015 r., znak: IBPBI/2/423-1361/14/BG).

Jeśli jednak przedsiębiorca jest w posiadaniu dokumentów, które w sposób niewątpliwy potwierdzają fakt potrącenia podatku za granicą, a podatek został potrącony i zapłacony zgodnie z obowiązującym prawem, to wówczas odliczenia należy dokonać w zeznaniu rocznym CIT-8 za rok, w którym nastąpiło potrącenie (zapłata) podatku u źródła. Podatnicy stosujący odliczenie podatku zapłaconego u źródła na podstawie art. 20 ustawy o PDOP wykazują kwotę podatku polegającą odliczeniu w informacji CIT-8/O, w części E, poz. 74 „Odliczenia od podatku zgodnie z art. 20”. Kwota z poz. 74 jest składnikiem sumy zawartej w poz. 84 „Ogółem zwolnienia, zaniechania, obniżki i odliczenia od podatku”, którą to sumę należy następnie wykazać w CIT-8, w części F w poz. 70 "Odliczenia od podatku".