eGospodarka.pl
eGospodarka.pl poleca

eGospodarka.pl › Podatki › Interpretacje i wyjaśnienia › Dokumentowanie usług gastronomicznych paragonami fiskalnymi i fakturami VAT

Dokumentowanie usług gastronomicznych paragonami fiskalnymi i fakturami VAT

2022-02-10 00:15

Przeczytaj także: Wystawienie faktury VAT dla świadczeń kompleksowych


Zasady dokumentowania czynności podlegających opodatkowaniu regulują przepisy art. 106a-106q ustawy.

Na podstawie art. 106b ust. 1 ustawy:
Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:
1) sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2) wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość, chyba że podatnik korzysta z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a;
3) wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4) otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy:
a) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,
b) czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4,
c) dostaw towarów, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1b.

W myśl art. 106b ust. 3 ustawy:
Na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:
1) czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:
a) czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4,
b) czynności, o których mowa w art. 106a pkt 3 i 4,
1a) otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:
a) przypadku, gdy zapłata dotyczy czynności, o których mowa w art. 19a ust. 1b i ust. 5 pkt 4 oraz art. 106a pkt 3 i 4,
b) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,
2) sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118
- jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów – co do zasady – podatnik VAT jest zobowiązany wystawiać fakturę dokumentującą sprzedaż towarów i usług na rzecz innego podatnika. Zatem ustawodawca nie nakłada na podatników obowiązku wystawiania faktur dokumentujących sprzedaż realizowaną na rzecz podmiotów niebędących podatnikami VAT. Niemniej jednak, stosownie do art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy, na zgłoszone w odpowiednim terminie żądanie nabywcy (niebędącego podatnikiem), podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż.

Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 7 ustawy:
Faktura powinna zawierać nazwę (rodzaj) towaru lub usługi.
Odnosząc się do kwestii wykazania kosztów opakowania i transportu w osobnych pozycjach niż określenie towaru na fakturze dokumentującej opisaną we wniosku sprzedaż dań na wynos należy wskazać, że w niniejszej sprawie przedmiotem sprzedaży – jak wyżej stwierdzono – jest jedno świadczenie złożone. Zatem całość zapłaty należnej z tytułu danego świadczenia złożonego powinna być udokumentowana fakturą, w której w części zasadniczej, przeznaczonej na wskazanie nazwy towaru lub usługi powinna znaleźć się wyłącznie nazwa właściwa dotycząca dostawy określonego towaru.

Z kolei w myśl przepisu art. 111 ust. 1 ustawy:
Podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Stosownie do treści art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy:
Podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani:
1) wystawić i wydać nabywcy paragon fiskalny lub fakturę z każdej sprzedaży:
a) w postaci papierowej lub
b) za zgodą nabywcy, w postaci elektronicznej, przesyłając ten dokument w sposób z nim uzgodniony.

Wymogi m.in. co do treści paragonu fiskalnego regulują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. 2021 r. poz. 1625), zwanego dalej rozporządzeniem oraz rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 maja 2020 r. w sprawie kas rejestrujących mających postać oprogramowania (Dz. U. z 2020 r. poz. 957), zwanego dalej rozporządzeniem w sprawie kas on-line.

Zgodnie z § 25 pkt 6 rozporządzenia:
W przypadku prowadzenia przez podatnika ewidencji przy użyciu kas z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii paragon fiskalny zawiera co najmniej nazwę towaru lub usługi pozwalającą na jednoznaczną ich identyfikację.

W myśl § 8 pkt 1 rozporządzenia:
Paragon fiskalny wystawia się w sposób zapewniający czytelną treść, umożliwiający nabywcy sprawdzenie prawidłowości dokonanej sprzedaży. Paragon fiskalny może zawierać w miejscu określonym dla nazwy towaru lub usługi pozwalającej na jednoznaczną ich identyfikację, również opis towaru lub usługi stanowiący rozwinięcie tej nazwy.

Natomiast stosownie do § 3 ust. 1 pkt 9 lit. a) z załącznika nr 1 do rozporządzenia w sprawie kas on-line:
Kasa wystawia paragony fiskalne w postaci papierowej i w postaci elektronicznej albo tylko w postaci elektronicznej zawierające (...) blok danych z pozycjami transakcji zawierający w szczególności kolejne pozycje sprzedaży zawierające co najmniej nazwę towaru lub usługi pozwalające na jednoznaczną ich identyfikację (...).

Jak wynika z powyższych przepisów podatnik dokonujący sprzedaży towarów i usług, w celu udokumentowania dokonanej transakcji wystawia paragon lub fakturę, na warunkach opisanych w ww. przepisach.

Zarówno paragon jak i faktura są dokumentami sformalizowanymi i muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa w tym względzie. Prawidłowość materialnoprawna ww. dokumentów zachodzi, jeżeli odzwierciedlają one w sposób prawidłowy zdarzenie gospodarcze. Paragon i faktura pełnią szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze w wymiarze podatku VAT, dlatego niezwykle ważne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich ich elementów.

Umieszczenie zatem na paragonie lub fakturze w części przeznaczonej na nazwę (rodzaj) towaru lub usługi kilku różnych świadczeń może sugerować, że przedmiotem sprzedaży było kilka odrębnych świadczeń, a nie jedno kompleksowe świadczenie. W takiej sytuacji koszty te należałoby uznać za odrębny przedmiot sprzedaży co z kolei skutkować może obowiązkiem zastosowania różnych stawek podatku dla wykazanych odrębnie czynności.

W analizowanej sprawie, jak wykazano powyżej, koszty opakowania i ewentualnej dostawy, ponoszone w związku z dostawą sprzedawanych przez Pana dań, zwiększają kwotę należną od nabywcy.

Wobec powyższego, zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, na wystawianych przez Pana fakturach lub paragonach, w części, która odzwierciedla elementy obligatoryjne w świetle przepisów prawa powinna widnieć tylko jedna pozycja tj. zsumowana wartość świadczenia głównego (sprzedaż konkretnego dania) oraz świadczeń pomocniczych (kosztów opakowania i dowozu).

Dodatkowo należy zaznaczyć, że cel fiskalny realizowany poprzez obligatoryjne „fakturowanie” niektórych zdarzeń gospodarczych, nie wyklucza prywatnoprawnego charakteru faktury. Może to mieć szczególne znaczenie dla stron transakcji, gdy jest to jedyny dokument sporządzony dla jej potrzeb. Zatem nic nie stoi na przeszkodzie, aby – po wypełnieniu obowiązków nałożonych przez obowiązujące przepisy prawa podatkowego – mógł Pan, niezależnie od podania jednej pozycji, w części informacyjnej faktury albo w dowolnym załączniku do niej wskazać dodatkowe informacje skierowane do kontrahenta, np. wyszczególnić elementy składowe danego świadczenia wraz z informacją o wartościach tych elementów. Jednak powyższe nie oznacza, że możliwość zamieszczania na fakturze dodatkowych informacji daje możliwość ujmowania kosztów dodatkowych w osobnej pozycji faktury.

Również elementy paragonu określone w przepisach prawa podatkowego nie są jedynymi, które mogą być zamieszczone na dokumencie paragonu. Ustawodawca w żaden sposób nie ograniczył prawa podatnika do zamieszczania na paragonie innych dodatkowych informacji. W pierwszej kolejności należy jednak na paragonie umieścić nazwę świadczenia wraz z podstawą opodatkowania zawierającą w sobie wszystkie elementy tj. również koszty opakowania i transportu. Dopiero jako element dodatkowy, w części informacyjnej paragonu, może znaleźć się informacja, jakie elementy kalkulacyjne składają się na tą wartość. (…)”

Pełną treść interpretacji można przeczytać na stronie Ministerstwa Finansów
Przeczytaj także: Oszustwa podatkowe nie pozbawiają prawa do korygowania VAT Oszustwa podatkowe nie pozbawiają prawa do korygowania VAT

poprzednia  

1 2

oprac. : Ministerstwo Finansów

Więcej na ten temat: rozliczenie VAT, opodatkowanie VAT, obowiązek podatkowy VAT, świadczenie usług, świadczenia kompleksowe, stawki VAT, faktura VAT, faktura, paragon fiskalny, paragon z kasy fiskalnej

Następny artykuł

Wynagrodzenie wspólnika spółki z o.o. jako przychód z innych źródeł

Wynagrodzenie wspólnika spółki z o.o. jako przychód z innych źródeł

Skomentuj artykuł Opcja dostępna dla zalogowanych użytkowników - ZALOGUJ SIĘ / ZAREJESTRUJ SIĘ

Komentarze (0)

DODAJ SWÓJ KOMENTARZ

Najnowsze w dziale Podatki

Polecamy

Artykuły promowane

newsletter rss rss Podatki

Eksperci egospodarka.pl

1 1 1

Najpopularniejsze galerie

Najnowsze w serwisie

Wpisz nazwę miasta, dla którego chcesz znaleźć urząd skarbowy lub izbę skarbową.

Wzory dokumentów

Bezpłatne wzory dokumentów i formularzy.
Wyszukaj i pobierz za darmo: