Ulepszenie środka trwałego o wartości poniżej 3 500 zł

Przeczytaj także: Budynek na cudzym gruncie jako inwestycja w obcym środku trwałym?

Przypomnijmy, zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji podlegają m.in. stanowiące własność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania maszyny i urządzenia o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu.

Pewien wyjątek od powyższej reguły stanowią składniki majątku, których wartość początkowa nie przekracza 3 500 zł. W takiej sytuacji podatnik ma trzy możliwości rozliczenia poniesionych wydatków. Otóż może on:

• zaliczyć taki składnik majątku do środków trwałych i amortyzować na zasadach ogólnych, albo
• zaliczyć taki składnik majątku do środków trwałych i zamortyzować jednorazowo w miesiącu oddania do używania bądź miesiącu następnym, albo
• nie zaliczać takiego składnika majątku do środków trwałych, a wydatki na jego nabycie odnieść bezpośrednio w koszty uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia (przy czym tutaj należy pamiętać, iż w sytuacji, gdy wartość początkowa przekracza kwotę 1 500 zł, należy go ująć w ewidencji wyposażenia)

Wybór jednej z powyższych metod wpływa nie tylko na sposób odniesienia w ciężar kosztów wartości początkowej takiego składnika majątku. Ma on znaczenie m.in. także w przypadku jego ulepszenia. Jak bowiem wskazuje art. 22g ust. 17 updof, jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Aby jednak powyższy przepis zastosować, muszą zostać spełnione zawarte w nim przesłanki, czyli dany składnik majątku musi być zaliczony do środków trwałych. W naszym przykładzie natomiast nabyta maszyna została zakwalifikowana jako wyposażenie a nie środek trwały. Tym samym wydatki poniesione w związku z jej ulepszeniem niezależnie od ich wysokości będą zaliczane bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów.