Podstawa opodatkowania przy sprzedaży VAT marża

Przeczytaj także: Faktura VAT marża na samochód z leasingu?

Rozpatrzmy następującą sytuację: Podatnik nabył z zagranicy samochód osobowy w celach handlowych, który w Polsce zamierza sprzedać w procedurze marży. Z tego tytułu zapłacił także m.in. podatek akcyzowy czy opłatę recyklingową. Czy przy ustalaniu marży do opodatkowania wydatki te bierze pod uwagę?

Sprzedaż w procedurze marży została uregulowana w art. 120 ustawy o VAT. Zgodnie z nim w przypadku dostawy towarów używanych, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszoną o kwotę podatku. Przez towary używane ustawodawca nakazuje tutaj rozumieć natomiast ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie (z pewnymi wyjątkami, które nie dotyczą samochodów osobowych).

Powyższy przywilej można stosować, o ile dany towar podatnik nabył od:

1. osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
2. podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
3. podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana na zasadzie marży;
4. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
5. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających polskim regulacjom dotyczącym opodatkowania marży, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.

Aby zatem nasz podatnik mógł w ogóle zastosować procedurę marży do nabytego za granicą samochodu osobowego, musiał go kupić od osoby prywatnej na umowę kupna sprzedaży, innego podmiotu niebędącego podatnikiem, bądź podatnika podatku od wartości dodanej, o ile sprzedaż ta była zwolniona u niego na zasadach odpowiadających zwolnieniom określonym w polskiej ustawie o VAT bądź też opodatkowana marżą na zasadach odpowiadających polskim przepisom.

Jak już wyżej podkreślono, ustawodawca wskazał, że marżą jest różnica między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszoną o kwotę podatku. Niestety nie podał on tutaj definicji kwoty nabycia, w związku z czym słusznie rodzą się wątpliwości, które wydatki związane z zakupem pojazdu można tutaj uwzględnić.

Odpowiedź na powyższe znajdziemy jednak bezpośrednio w art. 312 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Otóż zgodnie z nim cena nabycia oznacza wszystkie składniki wynagrodzenia uzyskanego lub do uzyskania przez dostawcę od podatnika-pośrednika.

Co za tym idzie, przez cenę nabycia należy rozumieć wszystko, co stanowi wynagrodzenie należne pierwotnemu sprzedawcy danego towaru używanego. Cena ta może przy tym zawierać cła, podatki czy inne należności, o ile wchodziły one w skład wynagrodzenia należnego dostawy (o czym także mówi art. 312 Dyrektywy). Cena nabycia nie zawiera jednak innych należności, w tym podatków czy opłat, jeżeli nie zostały one zapłacone dostawcy (mimo ich poniesienia przez nabywcę).

Tym samym podatnik z naszego przykładu przy ustalaniu marży uwzględni jedynie kwotę zapłaconą sprzedawcy (bez jej powiększania o zapłaconą w Polsce akcyzę czy opłatę recyklingową).