Podatek dochodowy 2014: nowa definicja samochodu osobowego

Przeczytaj także: Samochód osobowy w podatku dochodowym 2014 r.

Najważniejsze, z punktu widzenia przedsiębiorców używających w firmie pojazdy, dotyczą wprowadzenia nowej definicji samochodu osobowego. Pierwsza jej wersja została dodana z dniem 1 stycznia 2014 r., kolejna - 1 kwietnia 2014 r. i jest konsekwencją zmiany przepisów dotyczących odliczenia VAT od pojazdów samochodowych.

Definicja samochodu osobowego dla PIT i CIT obowiązująca do końca grudnia 2013 r.

Do końca roku 2013 na gruncie podatków dochodowych obowiązywała definicja samochodu osobowego określona w art. 7 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o zmianie ustawy o rachunkowości oraz niektórych innych ustaw. Zgodnie z jej treścią był to pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, konstrukcyjnie przeznaczony do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą, z wyjątkiem:

1. pojazdu samochodowego mającego jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanego na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
2. pojazdu samochodowego mającego więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u którego długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
3. pojazdu samochodowego, który ma otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
4. pojazdu samochodowego, który posiada kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
5. pojazdu samochodowego będącego pojazdem specjalnym w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy.

Co ważne, w przypadku pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony spełnienie wymagań określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4 ustawy, pozwalających na zaliczenie danego pojazdu do grupy innych niż samochody osobowe, należało posiadać dodatkowe badania techniczne przeprowadzone przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzone zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowód rejestracyjny pojazdu, zawierający właściwą adnotację o spełnieniu wymagań.

Definicja samochodu osobowego dla PIT i CIT obowiązująca do końca marca 2014 r.
Począwszy od stycznia 2014 roku w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jak i osób prawnych pojawiła się nowa definicja samochodu osobowego. Jak już uprzednio wspomniano, ich wprowadzenie miało związek ze zmianami w VAT. Przez okres trzech miesięcy, od stycznia do marca 2014 r., definicja samochodu osobowego dla celów podatków dochodowych pokrywała się z definicją uznawaną dla celów VAT.

Zgodnie z art. 5a pkt 19a u.p.d.o.f. oraz art. 9a pkt 9a u.p.d.o.p. w pierwszym kwartale 2014 r. przez samochód osobowy dla celów PIT i CIT należało rozumieć pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, konstrukcyjnie przeznaczony do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą, z wyjątkiem:
a) pojazdu samochodowego mającego jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanego na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van,
b) pojazdu samochodowego mającego więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u którego długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków,
c) pojazdu samochodowego, który ma otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków,
d) pojazdu samochodowego, który posiada kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu,
e) pojazdu samochodowego będącego pojazdem specjalnym - jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym, lub z innych dokumentów określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 86a ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług, wynika, że jest to pojazd specjalny,
f) pojazdu samochodowego innego niż wymieniony w lit. a-e, w którym liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:

• 1 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż 425 kg,
• 2 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż 493 kg,
• 3 lub więcej - jeżeli dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż 500 kg.