Trust: optymalizacja podatkowa zamiast spółek zagranicznych

Przeczytaj także: Podatek dochodowy 2014: nowa definicja samochodu osobowego

Trust i fundacja prywatna jako remedium na opodatkowanie zagranicznych spółek kontrolowanych

W dobie tworzenia regulacji o opodatkowaniu zagranicznych spółek kontrolowanych, niezbędne jest poszukiwanie takich rozwiązań, które pozwolą na zgodne z prawem uniknięcie opodatkowania dochodów osiąganych przez podmioty zagraniczne, które w taki czy inny sposób są powiązane z podatnikiem. Na gruncie prawa polskiego nie ma możliwości utworzenia ani jednej ani drugiej struktury. Istnieje jednak możliwość założenia trustu lub fundacji prywatnej za granicą przez polskiego obywatela.

Możliwe jest zatem takie ułożenie struktury, w której polski rezydent podatkowy zakłada spółkę zagraniczną, której udziały przekazuje na podstawie umowy trustu powiernikowi. Udziały te są zarejestrowane w rejestrze handlowym na powiernika, który włada nimi w swoim imieniu, lecz na rzecz beneficjentów trustu. Umowa trustu zobowiązuje powiernika do przekazywania beneficjentom wszelkich pożytków z udziałów w spółce, w szczególności do przekazywania dywidendy wypłaconej przez spółkę. W tej sytuacji, chociaż formalnie uzyskującym dywidendę jest powiernik, to jednak zgodnie z umową trustu dywidenda ta jest przekazywana beneficjentowi, którym może być sam założyciel spółki.

Kilka warunków, aby nie wpaść w sidła zagranicznej spółki kontrolowanej

Zgodnie z projektowanymi przepisami, termin „zagraniczna spółka kontrolowana” oznacza zagraniczną spółkę, która jest usytuowana w określonym miejscu (czyli kraj lub terytorium stosujące szkodliwą konkurencję podatkową albo terytorium państwa, z którym nie ma podpisanej umowy międzynarodowej) albo też spełnia łącznie wymogi: ilości udziałów rezydenta polskiego w kapitale podmiotu zagranicznego lub w prawie głosu w organach kontrolnych lub stanowiących, a także związanych z prawem do uczestnictwa w zyskach (w każdym wypadku co najmniej 25% udziałów przez nieprzerwany minimalny okres 30 dni), jak również proporcji osiąganych dochodów pasywnych takiej spółki zagranicznej w stosunku do całości dochodów (co najmniej 50%) oraz niższego opodatkowania tych dochodów o charakterze pasywnym w porównaniu do podatku obowiązującego w Polsce (tj. niższego minimum o 25%, chyba że dochody te podlegają zwolnieniu z opodatkowania na mocy przepisów unijnych). Wydaje się zatem, że definicja ta nie może sięgnąć swoimi mackami do trustu, jednak aby uniknąć dowolności interpretacyjnej organów podatkowych warto przestrzegać kilku warunków przy tworzeniu trustu.

Trust utworzony przez polskiego rezydenta podatkowego nie może mieć charakteru uproszczonego. Oznacza to, że musi on spełniać wszystkie standardowe cechy konstrukcji. Zatem, polski podatnik, jako założyciel trustu, musi przekazać majątek na rzecz trustu zarządzanego przez powiernika, który nie może być polskim rezydentem podatkowym. Z Polską może takiego powiernika wiązać co najwyżej to, że bywa tu na wakacjach.

Trust powinien mieć charakter dyskrecjonalny. Oznacza to, że powiernik musi mieć pełny wachlarz możliwości zarządzania majątkiem, bez ograniczeń ze strony założyciela. Ma on również swobodę w decydowaniu, kiedy i w jakiej wysokości wypłacać zyski lub kapitały wchodzące w skład trustu. Co najważniejsze, dowolność ta musi mieścić się w granicach ustanowionych umową pomiędzy założycielem a powiernikiem. Odpada zatem taka konstrukcja, w której rola powiernika kończy się na przekazaniu mu dokumentów trustu do podpisu a całym majątkiem zarządza założyciel, który jeszcze jest jego beneficjentem. W tej sytuacji można uznać, że faktycznie udziałami zarządza nadal założyciel trustu.

Dyskrecjonalny charakter trustu ma jeszcze inną zaletę. Beneficjent nie otrzymuje stałych dochodów z trustu. Po jego stronie występuje jedynie ekspektatywa, iż kiedyś w przyszłości osiągnie jakieś dochody, przy czym nie wiadomo w jakiej wysokości. Sam trust zapewnia również zupełną poufność w stosunku do osób pełniących rolę założycieli czy beneficjentów takiej struktury. Dane osobowe mogą być ujawnione jedynie w wypadku postępowania cywilnego lub karnego, przy czym tylko sąd może dokonać takiego ujawnienia.

Dodatkowym zabezpieczeniem może być nieodwołalność trustu. Wówczas założyciel traci kontrolę nad aktywami wchodzącymi w skład trustu bezterminowo, co również stanowi czynnik świadczący o tym, że trust nie powinien zostać uznany za zagraniczną spółkę kontrolowaną.

Konkluzja

Konstrukcja trustu i fundacji prywatnej gwarantuje jedną z najlepszych możliwości legalnego uniknięcia opodatkowania osiągniętego dochodu. Obecnie omawiane struktury są traktowane w Polsce nadal jako dość egzotyczne. Być może wkrótce, jeśli dojdzie do opodatkowania dochodów zagranicznych spółek zależnych, trusty i fundacje prywatne będą stanowiły może nie jedyny, ale za to najpewniejszy i najbardziej bezpieczny sposób optymalizacji podatkowej na świecie.