Zmiana umowy spółki komandytowej z podatkiem od spadków i darowizn?

Przeczytaj także: Podatek od darowizny: zwolnienie gdy przelew od darczyńcy

Jakie wątpliwości wyjaśnił organ podatkowy?

Wnioskodawca zamierza przystąpić do spółki komandytowej jako komandytariusz. Przedmiotem wkładu będą środki pieniężne. Wspólnikiem tej spółki będzie także ojciec wnioskodawcy, który zamierza doprowadzić do zmiany umowy spółki i nieodpłatnie przekazać wnioskodawcy część swoich udziałów.

Wskutek powyższych czynności prawo wnioskodawcy do udziałów w zyskach spółki zwiększy się do 15%, zaś prawo do udziału w zyskach spółki ojca wnioskodawcy (darczyńcy) zmniejszy się o różnicę pomiędzy udziałem w zyskach spółki obdarowanego po zmianie umowy spółki, a udziałem w zyskach spółki obdarowanego przysługującym mu przed tą zmianą. Ojciec wnioskodawcy przekaże mu zatem w sposób nieodpłatny część swojego majątku.

W wyniku zmiany umowy spółki wartość rynkowa udziału ojca w spółce ulegnie obniżeniu, zaś wartość rynkowa udziału w spółce wnioskodawcy odpowiednio wzrośnie. Niemniej wnioskodawca nie jest w stanie określić, czy powyższe nastąpi w wyniku zawarcia umowy darowizny czy też innej umowy.

Wnioskodawca zadał pytanie, czy czynność przekazania udziałów w opisanym stanie faktycznym będzie opodatkowana podatkiem od spadków i darowizn, a jeśli tak, to czy będzie tutaj możliwe zastosowanie zwolnienia od podatku? W przedmiotowej sprawie organ podatkowy zajął następujące stanowisko:

„(...) Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2015 r., poz. 86, ze zm.) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny.

Kliknij, aby powiekszyć

fot. adam121 - Fotolia.com

Umowa

Nabycie udziałów spółki komandytowej w ten sposób, że wartość udziałów wnioskodawcy zwiększy się kosztem udziałów jego ojca, który te przekaże mu nieodpłatnie, a więc w postaci darowizny, podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Jako, że przepisy tej ustawy nie definiują pojęcia „darowizna” należy odwołać się do odpowiednich przepisów Kodeksu cywilnego.

W myśl art. 888 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz.U. z 2014 r., poz. 121, ze zm.) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Do zawarcia umowy darowizny niezbędne jest zgodne oświadczenie woli złożone przez obie strony umowy. Umowa darowizny dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia woli przez obdarowanego o przyjęciu darowizny.

Stosownie do art. 5 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

W przypadku nabycia majątku tytułem darowizny obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy – z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczenia obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń – art. 6 ust. 1 pkt 4 ww. ustaw.

Podstawę opodatkowania – zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy – stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. Jeżeli przed dokonaniem wymiaru podatku nastąpi ubytek rzeczy spowodowany siłą wyższą, do ustalenia wartości przyjmuje się stan rzeczy w dniu dokonania wymiaru, a odszkodowanie za ubytek należne z tytułu ubezpieczenia wlicza się do podstawy wymiaru.

W myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych przyjmuje się w wysokości określonej przez nabywcę, jeżeli odpowiada ona wartości rynkowej tych rzeczy i praw, a wartość praw do wkładów oszczędnościowych – w wysokości tych wkładów.

Wartość rynkową rzeczy i praw majątkowych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju z dnia powstania obowiązku podatkowego – art. 8 ust. 3 tejże ustawy.