Amortyzacja a środki trwałe służące reklamie

Przeczytaj także: Budynek na cudzym gruncie jako inwestycja w obcym środku trwałym?

Rozpatrzmy następującą sytuację: Firma zleciła wykonanie podświetlanej neonami swojej nazwy (w postaci przestrzennych liter otoczonych ramką) wraz z logo. Całość ma być zamontowana na stałe na budynku stanowiącym jej siedzibę. Koszt wykonania powyższego został wyceniony na kwotę 10 000 zł netto. Czy wykonanie podświetlonego logo firmy wraz z nazwą należy zaliczyć do środków trwałych i amortyzować, a jeśli tak, to wg jakiej stawki amortyzacji?

Obecnie jednym z nieodłącznych elementów prowadzonej działalności gospodarczej jest prawidłowa reklama zarówno samej firmy jak i sprzedawanych przez nią towarów i usług. Logo to nic innego, jak część systemu identyfikacji wizualnej firmy, która zazwyczaj nie jest wyrażona słownie, a jedynie za pomocą znaków graficznych bądź zestawienia liter i znaków graficznych. Firma reklamując swoją nazwę i logo, czyli swoją markę, zachęca do zakupu sprzedawanych przez nią towarów i usług. Reklama nie musi bowiem dotyczyć konkretnego wyrobu czy też usługi. Może mieć ona na celu dostarczania klientom informacji o samej firmie.

W każdym z powyższych przypadków reklama ma na celu pozyskiwanie nowych klientów jak też zachęcanie obecnych do zakupu kolejnych jej produktów (zatrzymanie klientów u siebie). Wydatek na taki cel spełnia zatem definicję podatkowych kosztów uzyskania przychodów.

Jak już wskazano wyżej, jedną z form reklamy jest m.in. szerzenie wiedzy o samej firmie a nie jej konkretnych produktach. Służą temu celowi m.in. banery reklamowe, w tym także przestrzenne i oświetlone litery składające się na nazwę firmy oraz jej logo. Wydatki takie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu.

W przedstawionym przykładzie należy się jednak zastanowić, czy podświetlona nazwa firmy wraz z logo nie będzie stanowiła środka trwałego podlegającego amortyzacji. Przypomnijmy bowiem, iż zgodnie z przepisami ustaw o podatku dochodowym, amortyzacji bezwzględnie podlegają (z pewnymi wyjątkami – np. grunty) stanowiące własność lub współwłasność podatnika składniki majątku o wartości początkowej przekraczającej kwotę 3 500 zł, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia ich do używania o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, zwane środkami trwałymi.

Wykonana nazwa firmy wraz z logo spełnia wszelkie kryteria wskazane wyżej. Właściwe zatem jest tutaj uznanie powyższego za środek trwały i jego amortyzowanie. Co za tym idzie, należy go prawidłowo zaklasyfikować i naliczać odpisy amortyzacyjne wg właściwej stawki.

Prawidłowe wydaje się być zaliczenie takiego środka trwałego do grupy 8, rodzaju 808 Klasyfikacji Środków Trwałych, stanowiącej załącznik numer 1 do ustaw o podatku dochodowym. W klasyfikacji tej znajdują się narzędzia, przyrządy, ruchomości i wyposażenie. W grupowaniu tym mieszczą się niewymienione w innych podgrupach przedmioty długotrwałego użytku, w tym m.in. sprzęt oświetleniowy. Stawka amortyzacji wynosi tutaj 20%.