Prywatny najem a ryczałt ewidencjonowany: jeden limit

Przeczytaj także: Działalność gospodarcza i prywatny najem w deklaracji i ewidencji VAT

Przypomnijmy, zgodnie z art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Aby z tej możliwości skorzystać, muszą pisemnie powiadomić o tym właściwego naczelnika urzędu skarbowego. Oświadczenie to składa się nie później niż do 20 stycznia roku podatkowego, a w przypadku osób, które rozpoczynają taką działalność w trakcie roku – do dnia poprzedzającego rozpoczęcie działalności, nie później jednak niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu z tego tytułu (art. 9 ust. 1 i ust. 4 ustawy).

Dodatkowo małżonkowie, między którymi istnieje wspólność majątkowa, mogą wybrać, czy podatek od przychodu z najmu będą opłacać oboje, czy tylko jedno z nich. Wybór tego drugiego sposobu także wymaga złożenia stosownego oświadczenia naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie do 20 stycznia roku podatkowego, a w przypadku rozpoczęcia osiągania przychodów w trakcie roku – w terminie pierwszej wpłaty podatku.

Stawka podatku od przychodów osiąganych z tytułu prywatnego najmu została określona w art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy. Zgodnie z tym przepisem ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z tytułu najmu wynosi 8,5% przychodów, do kwoty stanowiącej równowartość 4 000 euro; od nadwyżki ponad tę kwotę ryczałt wynosi 20% przychodów.

Kwoty wyrażone w euro przelicza się na walutę polską według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, obowiązującego w dniu 1 października roku poprzedzającego rok podatkowy. Na 2009 r. limit 4 000 euro wynosi 13 510 zł. Nadwyżkę ponad tę kwotę należy zatem opodatkować 20% stawką podatku.

Dodajmy w tym miejscu, iż zgodnie z art. 6 ust. 1a ustawy przychód powstaje tutaj w momencie otrzymania lub postawienia do dyspozycji podatnika pieniędzy i wartości pieniężnych oraz otrzymania świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Należy także pamiętać, iż zgodnie z art. 12 ust. 11 ustawy w przypadku osiągania przez małżonków przychodów z tytułu umów najmu, podnajmu, dzierżawy oraz innych o podobnym charakterze, limit w wysokości 4 000 euro dotyczy łącznie obojga małżonków. Oznacza to, iż limit w jednej wysokości będzie im przysługiwał zarówno w sytuacji, gdy całość przychodów z prywatnego najmu opodatkuje tylko jedno z nich, jak i wtedy, gdy przychód ten będzie opodatkowany przez obojga po połowie. Jeżeli łącznie przekroczy on 4 000 euro, konieczne będzie płacenie podatku wg wyższej stawki.