eGospodarka.pl
eGospodarka.pl poleca

eGospodarka.plPodatkiInterpretacje i wyjaśnienia › Środki trwałe jako towary handlowe a koszty podatkowe

Środki trwałe jako towary handlowe a koszty podatkowe

2009-12-15 06:24

Przeczytaj także: Przekwalifikowanie towaru handlowego na środek trwały w PKPiR


Zatem aktywa obrotowe to składniki majątkowe, które zgodnie z oczekiwaniami podatnika zostaną zamienione na środki pieniężne lub zostaną zużyte w ciągu 12 miesięcy. Do rzeczowych aktywów obrotowych zalicza się m.in. towary nabyte w celu odsprzedaży w stanie nieprzetworzonym. Są to wytworzone przez inne jednostki rzeczowe składniki aktywów obrotowych nabyte przez jednostkę z przeznaczeniem do dalszej odsprzedaży (w niezmienionej postaci).

W przedstawionym stanie faktycznym przedmiotowe urządzenia zostały zakupione w celu powiększenia majątku spółki. W tym miejscu należy zwrócić szczególną uwagę na element zależny tylko od woli właściciela, czyli przewidywany okres używania nabytego składnika majątku (w tym wypadku urządzeń). Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego spółka nie potraktowała nabytych urządzeń jako towarów handlowych przeznaczonych do dalszej odsprzedaży. Przewidywała natomiast, że będą one wykorzystywane w działalności gospodarczej przez okres dłuższy niż rok, dlatego też wprowadziła je do ewidencji środków trwałych oraz dokonywała od nich odpisów amortyzacyjnych. Jednakże Spółka podjęła decyzję o sprzedaży środka trwałego innemu podmiotowi. Wobec tego zaprzestanie odpisów na skutek zbycia środka trwałego uzasadnia wykreślenie go z ewidencji środków trwałych, jednakże bez możliwości przekwalifikowania go i potraktowania jako towar handlowy.

Brak możliwości uznania środka trwałego za towar handlowy, nie oznacza, że nie może on być przedmiotem sprzedaży. Dla celów podatkowych przychód ze sprzedaży środka trwałego stanowi przychód z działalności gospodarczej.

Odnosząc się do ustalenia kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia środka trwałego wykorzystywanego w działalności gospodarczej należy zauważyć, iż zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 1 ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

a. nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
b. nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części,
c. ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych.

wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d), oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

a. środkami trwałymi,
b. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
c. wartościami niematerialnymi i prawnymi.
d. ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Kosztem uzyskania przychodów mogą być, zgodnie art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a – 22o, z uwzględnieniem art. 23.

W myśl art. 22h ust. 1 pkt 1 ww. ustawy odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Reasumując mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy stwierdzić należy, iż nabyte przez spółkę urządzenia nie mogą zostać przekwalifikowane na towary handlowe, w związku z czym powinny pozostać w spółce jako środki trwałe . W przypadku ich sprzedaży kosztem uzyskania przychodów będzie wartość początkowa tych urządzeń wykazana w ewidencji środków trwałych pomniejszona o sumę dokonanych odpisów amortyzacyjnych.(…)”


Pełną treść interpretacji można przeczytać na stronie Ministerstwa Finansów

poprzednia  

1 2

Przeczytaj także

Eksperci egospodarka.pl

1 1 1

Wpisz nazwę miasta, dla którego chcesz znaleźć urząd skarbowy lub izbę skarbową.

Wzory dokumentów

Bezpłatne wzory dokumentów i formularzy.
Wyszukaj i pobierz za darmo: