Ceny transferowe: usługi o niskiej wartości dodanej

Przeczytaj także: Ceny transferowe: usługi o niskiej wartości dodanej

Zgodnie z § 22a ust.2 Rozporządzenia wykonawczego, przez usługi o niskiej wartości dodanej rozumie się usługi o charakterze rutynowym, wspomagające działalność główną usługobiorcy, ogólnie bądź łatwo dostępne, które nie przyczyniają się do powstania wartości dodanej dla usługodawcy lub usługobiorcy. Podany w załączniku nr 1 do Rozporządzenia wykonawczego katalog usług o niskiej wartości dodanej ma charakter otwarty i zaliczyć do niego można np. usługi informatyczne, prawne, marketingowe, techniczne, księgowe i administracyjne. Dotyczyć ma przede wszystkim usług, które charakteryzują się niskim poziomem ryzyka gospodarczego i nie mają istotnego wpływu na pozycję rynkową stron transakcji. Należy pamiętać również, iż w gestii podatnika pozostaje decyzja, czy dana usługa będzie zakwalifikowana do tego katalogu usług. Podstawą jest jednak odpowiednie uzasadnienie zakwalifikowania danej czynności jako usługi o niskiej wartości dodanej.

W odniesieniu do usług, a więc również tych zaliczonych do usług o niskiej wartości dodanej, organy podatkowe lub organy kontroli skarbowej będą w pierwszej kolejności badać, czy niezależne, racjonalnie działające podmioty zawarłby taką transakcję na warunkach, jakie ustaliłby podmioty powiązane (§ 19 Rozporządzenia wykonawczego). Analizowana będzie także zasadność podejmowanych działań, tj. czy oczekiwane korzyści podmiotu zawierającego taką transakcję są w sposób oczywisty wyższe niż poniesione w związku z nią wydatki. Jeżeli korzyści będą mniejsze, a podmiot nie uzasadni przyczyn poniesienia wyższych wydatków, organy podatkowe lub kontroli skarbowej zbadają prawidłowość określenia wysokości poniesionych wydatków.

Jeżeli podatnik (podmiot powiązany zgodnie z art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z dnia 15 lutego 1992 r., Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zmianami - dalej: ustawa CIT) przedstawi organom podatkowym lub organom kontroli skarbowej opis transakcji, dotyczącej usług o niskiej wartości dodanej, organy te dokonują badania, o którym mowa w § 19 Rozporządzenia wykonawczego, w pierwszej kolejności na podstawie przedstawionego opisu.

Przedstawiona procedura ma w założeniu uprościć proces postępowania wyżej wskazanych organów podczas kontroli, przede wszystkim z uwagi na, w założeniu, mało skomplikowany przebieg transakcji, będących usługami o niskiej wartości dodanej. Tym samym, jeśli podatnik przedstawi organom podatkowym lub organom kontroli skarbowej opis transakcji, określony szczegółowo w § 22a ust. 3 Rozporządzenia wykonawczego, zastosowany zostanie uproszczony tok postępowania kontrolnego. Opis takiej transakcji powinien obejmować:

1. wskazanie rodzaju świadczonej usługi wraz z uzasadnieniem zakwalifikowania usługi jako usługi o niskiej wartości;
2. potwierdzenie, że usługa została wykonana, oraz szczegółowe wyjaśnienie dotyczące racjonalności nabycia usług, w tym uzyskanych lub oczekiwanych korzyści;
3. opis i uzasadnienie sposobu świadczenia usług;
4. wykaz wydatków ponoszonych przez podmioty powiązane, związanych ze świadczonymi usługami, wraz z ich opisem i analizą;
5. wykaz wydatków akcjonariusza;
6. opis klucza podziału kosztów;
7. katalog usług na żądanie wraz z ich opisem;
8. wskazanie sposobu kalkulacji wynagrodzenia należnego za świadczone usługi oraz jego wysokości wraz z uzasadnieniem dla zastosowanej metody i sposobu jej stosowania;
9. dokumentację możliwą do przedstawienia.

Zasadniczo wprowadzenie do Rozporządzenia wykonawczego kategorii usług o niskiej wartości dodanej należy uznać za jak najbardziej korzystne, zarówno z punktu widzenia podatnika, jak i administracji podatkowej. Sporządzenie odpowiedniego opisu transakcji powinno dać podatnikowi gwarancję, że usługa będzie kontrolowana w mniej wnikliwy sposób. Z kolei organy podatkowe otrzymają dane niezbędne do uznania, czy wartość transakcji, ustalona między podmiotami powiązanymi, odpowiada warunkom rynkowym.