Ceny transferowe: ważna dokumentacja podatkowa

Przeczytaj także: Firma żony wspólnika spółki z o.o. to podmiot powiązany w CIT?

Interesującym w tym zakresie przykładem jest sprawa rozpatrzona przez Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 26.07.2012 r. (sygn. I SA/Wr 706/12).

Z przyjętego w sprawie stanu faktycznego wynikało, że spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, prowadząca działalność w zakresie produkcji pakietów akustycznych do samochodów, ponosiła na rzecz podmiotów należących do tej samej międzynarodowej grupy kapitałowej m. in. opłaty dywizji, opłaty grupowe oraz opłaty country fees. Przedmiotowe wydatki zostały zakwestionowane przez organ kontrolujący jako koszty podatkowe. Wniesiona przez spółkę skarga została oddalona przez Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 17.05.2010 r. (sygn. I SA/Wr 14/10), niemniej – w rezultacie, uznanej przez Naczelny Sąd Administracyjny za usprawiedliwioną, skargi kasacyjnej – sprawa została rozpoznana ponownie.

W uzasadnieniu wydanego wyroku zwrócono uwagę, iż wadliwym był pogląd organów podatkowych, które z naruszenia ciążącego na podatniku obowiązku dokumentowania cen transferowych (art. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych; dalej także jako: ustawa o PDOP), wywodziły podstawę do kwestionowania kosztowego charakteru ponoszonych na rzecz powiązanych kontrahentów wydatków. Wskazany wyżej przepis nie uzasadnia w szczególności wniosku o - wynikających z art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP – podwyższonych wymogach dokumentacyjnych dotyczących wykazania związku z przychodami opłat uiszczonych na rzecz podmiotów wchodzących w skład grupy kapitałowej.

Analizując opisywany wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, warto w szczególności podkreślić, iż o ile konieczność wykazania związku określonych wydatków poniesionych na rzecz powiązanych dostawców z przychodem, dla celów uznania ich jako koszty uzyskania przychodów, leży w gestii podatników, o tyle ciężar dowodu, że ich wysokość odbiega od rynkowego poziomu, będzie spoczywał na władzach skarbowych. Nie zmienia tego ustalenia, pojawiający się w orzecznictwie, pogląd o nałożonym na podatnika ciężarze dowodu w sensie materialnym; rozumiany być on bowiem powinien wyłącznie jako wymóg wskazania określonych informacji (przedłożenia dokumentacji podatkowej).

Warto ponadto zaakcentować, iż nawet naruszenie przez podatnika obowiązku dokumentacyjnego, nie przesuwa ciężaru dowodu, że cena w transakcji kontrolowanej odbiega od ceny rynkowej; ten w dalszym ciągu spoczywa na organach podatkowych.