Montaż paneli podłogowych z kasą fiskalną on-line

Przeczytaj także: Pogotowie stomatologiczne nie musi mieć kasy fiskalnej on-line?

Jakie wątpliwości wyjaśnił organ podatkowy?

Spółka cywilna prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży paneli podłogowych, podłóg drewnianych, listew przypodłogowych, drzwi wewnętrznych, chemii i akcesoriów do ww. produktów na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności oraz dla podmiotów gospodarczych. Sprzedaż dla osób prywatnych jest ewidencjonowana na kasie fiskalnej.

Towar taki można u niej zamówić również z montażem. W zakresie montażu towarów spółka korzysta z usług podwykonawców. Spółka pośredniczy tutaj w montażu towaru zakupionego przez klienta. Wystawiany przez nią paragon fiskalny (lub faktura) w swej treści zawiera informację o sprzedaży paneli podłogowych, podłóg drewnianych lub drzwi wraz z usługą montażu. Klient nabywa tutaj usługę montażu wraz z materiałem od spółki, która wystawia mu paragon/fakturę na usługę montażu wraz z materiałem. Spółka otrzymuje od podwykonawców fakturę za wykonane usługi montażowe przez nią zlecone.

Zadano pytanie, czy spółka będzie zobowiązana do wymiany kasy fiskalnej na urządzenie on-line od lipca 2021 r.? W przedmiotowej sprawie organ podatkowy zajął następujące stanowisko:

„(…) Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”.

Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Kliknij, aby powiekszyć

fot. kange_one - Fotolia.com

Montaż podłóg i drzwi to usługi budowlane - wymagają kas fiskalnych on-line

W połowie 2021 r. przedsiębiorcy wykonujący usługi budowlane dla osób prywatnych będą musieli obowiązkowo przejść na ewidencjonowanie ich wartości na kasach fiskalnych on-line. Fiskus podkreśla, że chodzi tutaj o firmy świadczące stricte same usługi budowlane, jak też dostarczające materiały z ich montażem (np. usługi polegające na dostawie paneli podłogowych z montażem).

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku stosowania do ewidencjonowania kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Z dniem 1 maja 2019 r. weszła w życie ustawa z dnia 15 marca 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw oraz ustawy – Prawo o miarach (Dz. U. poz. 675). Ustawa ta wprowadza do ustawy o podatku od towarów i usług zmiany w zakresie kas rejestrujących. Ustawa ta zakłada dla podatników prowadzących działalność gospodarczą w określonych w ustawie wrażliwych branżach – obowiązek stosowania nowego rodzaju kas rejestrujących (kas on-line) w celu prowadzenia ewidencji sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Kasy on-line wyposażone są w nowe funkcjonalności umożliwiające, oprócz zapisu w pamięci fiskalneji chronionej kasy, również przekazywanie w sposób ciągły, zautomatyzowany i bezpośredni danych rejestrowanych przy ich użyciu z prowadzonej ewidencji oraz danych o zdarzeniach mających znaczenie dla pracy kas do systemu teleinformatycznego Centralnego Repozytorium Kas.

W myśl art. 111a ust. 3 ustawy, kasy rejestrujące łączą się z Centralnym Repozytorium Kas za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnej w sposób, który zapewnia:
1. przesyłanie danych z kas rejestrujących do Centralnego Repozytorium Kas w sposób bezpośredni, ciągły,zautomatyzowany lub na żądanie Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej, o której mowa w art. 193a § 2 Ordynacji podatkowej;
2. przesyłanie poleceń z Centralnego Repozytorium Kas do kas rejestrujących, dotyczących pracy kas, i ich odbiór przez te kasy:
a. związanych z fiskalizacją kasy rejestrującej,
b. obejmujących określenie:
• sposobu i zakresu przesyłania danych z tej kasy,
• sposobu pracy kasy rejestrującej,
c. zapewniających prawidłowość pracy kasy rejestrującej.

Art. 111 ust. 6a ustawy określa wymagania i zasady działania, którym powinny odpowiadać kasy on-line. W myśl przywołanego przepisu, kasa rejestrująca musi zapewniać prawidłowe zaewidencjonowanie, przechowywanie i bezpieczne przesyłanie danych z kasy rejestrującej na zewnętrzne nośniki danych oraz umożliwiać połączenie i przesyłanie danych między kasą rejestrującą, a Centralnym Repozytorium Kas określonych w art. 111a ust. 3 (…).

Pojęcie „kasa on-line” zdefiniowane zostało w § 2 pkt 6 rozporządzenia z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. 2019 r., poz. 816 z późn. zm.), który odwołuje się do treści znowelizowanej ustawy, wskazując, że przez kasę on-line rozumie się kasę, o której mowa w art. 111 ust. 6a ustawy.

Znowelizowana ustawa o VAT wskazuje terminy i grupy podatników, których obejmuje obowiązek posiadania kasy on-line. Natomiast podatnicy, prowadzący działalność w innych obszarach niż określone w ustawie, zostali zwolnieni z obowiązku posiadania kas rejestracyjnych on-line. W ich przypadku ewidencja sprzedaży może być prowadzona z wykorzystaniem dotychczas stosowanych „tradycyjnych” kas fiskalnych.

Zgodnie z art. 145a ust. 1 ustawy, z zastrzeżeniem art. 145b, podatnicy mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii, które nie umożliwiają połączenia i przesyłania danych między kasą rejestrującą, a Centralnym Repozytorium Kas, określonych w art. 111a ust. 3.

Zgodnie z art. 145b ust. 1 pkt 3 lit. c) ustawy podatnicy mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii w terminie do dnia 31 grudnia 2020 r. – do świadczenia usług budowlanych.

Przepis ust. 1 stosuje się tylko do kas rejestrujących, przy zastosowaniu których jest prowadzona ewidencja sprzedaży w zakresie sprzedaży towarów lub świadczenia usług wymienionych w ust. 1 (art. 145b ust. 2 ustawy).

Zgodnie z § 1 ust. 1 pkt 2 lit c) rozporządzenia ministra finansów z dnia 10 czerwca 2020 r. w sprawie przedłużenia terminów prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii (Dz. U. z 2020 r., poz. 1059) przedłuża się terminy, w których podatnicy mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii, o których mowa w art. 145b ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług do dnia 30 czerwca 2021 r. do świadczenia usług budowlanych.

Powyższy przepis określa, że podatnicy ograniczeni są w możliwości prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii do dnia 30 czerwca 2021 r., jeśli świadczą usługi budowlane.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca ewidencjonuje sprzedaż na rzecz osób nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych za pomocą kasy fiskalnej. Działalność polega na sprzedaży paneli podłogowych, podłóg drewnianych, listew przypodłogowych, drzwi wewnętrznych, chemii i akcesoriów do ww. produktów na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności oraz dla podmiotów gospodarczych. Wnioskodawca w takiej sytuacji pośredniczy w montażu zakupionego towaru przez klienta. Paragon fiskalny (lub faktura na życzenie klienta) wystawiana jest na panele podłogowe, podłogi drewniane lub drzwi wewnętrzne wraz z usługą montażu.

W myśl art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Z powyższego przepisu wynika, że podmiot świadczący (sprzedający) daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przeniesienie ciężaru kosztów na inną osobę, nie może być zatem w żaden inny sposób potraktowane niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie.

Konsekwencją uznania podatnika biorącego udział w odsprzedaży usługi za świadczącego, jest wystawienie przez niego paragonu/faktury dokumentującego/dokumentującej wyświadczenie tej usługi.

Wnioskodawca wskazał, że Spółka w takiej sytuacji pośredniczy w montażu zakupionego towaru przez klienta. Paragon fiskalny (lub faktura na życzenie klienta) wystawiana jest na panele podłogowe, podłogi drewniane lub drzwi wewnętrzne wraz z usługą montażu. Sprzedawane towary oraz usługi świadczone przez Spółkę Wnioskodawca klasyfikuje według PKWiU z 2008 r. jako:
43.32.10.0 - roboty instalacyjne stolarki budowlanej - dla montażu stolarki drzwiowej wraz z materiałem.
43.33.29.0 - pozostałe roboty związane z wykładaniem podłóg i ścian (włączając tapetowanie), gdzie indziej niesklasyfikowane - dla montażu podłogi wraz z materiałem.
47.00.49.0 - sprzedaż detaliczna materiałów budowlanych, gdzie indziej niesklasyfikowanych - dla sprzedaży stolarki drzwiowej.
47.00.53.0 - sprzedaż detaliczna tapet, dywanów, chodników i innych pokryć podłogowych - dla sprzedaży pokryć podłogowych.

Wnioskodawca powziął wątpliwość czy dotyczy go obowiązek wymiany dotychczasowej kasy fiskalnej na kasę fiskalną on-line.

Aby odpowiedzieć na zadane we wniosku pytanie należy przeanalizować czy sprzedaż paneli podłogowych, podłogi drewnianej lub drzwi wewnętrznych wraz z usługą montażu stanowi usługi budowlane.

Należy zauważyć, że ustawodawca nie zamieścił w treści ustawy o podatku od towarów i usług definicji usług budowlanych.

W celu prawidłowej interpretacji pojęcia usługi budowlanej, pomocniczo należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo Budowlane (Dz. U. z 2020 r., poz. 1333, z późn. zm.).

Przez roboty budowlane rozumie się budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego (art. 3 pkt 7 ustawy Prawo Budowlane). Ww. definicja wymienia kilka rodzajów prac, które zaliczają się do tego rodzaju usług.

Zgodnie z art. 3 pkt 6 ustawy Prawo Budowlane, przez budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.

Przebudowa to wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; w przypadku dróg są dopuszczalne zmiany charakterystycznych parametrów w zakresie niewymagającym zmiany granic pasa drogowego (art. 3 pkt 7a ustawy Prawo Budowlane).

Remont to wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym (art. 3 pkt 8 ustawy Prawo Budowlane).