Rozliczenie ulgi termomodernizacyjnej na przestrzeni lat podatkowych

Przeczytaj także: Ulga termomodernizacyjna na wymianę dachu?

Załóżmy że w 2020 r. podatnik zarobił z tytułu umowy o pracę 48.000 zł brutto. Pobrane składki ZUS z wynagrodzenia przez pracodawcę wyniosły 6 580,80 zł, składki na ubezpieczenie zdrowotne 3 210,00 zł, zaliczka na podatek dochodowy 2 700 zł, a zastosowane koszty uzyskania przychodu to 3.600 zł. Podatnik rozlicza się wspólnie z niepracującą żoną i ma dwójkę dzieci uprawniających do ulgi prorodzinnej. Jednocześnie w 2020 r. poniósł wydatki inwestycyjne na wykonanie instalacji fotowoltaicznej na jego budynku mieszkalnym w kwocie 25.000 zł.

Dochody podatnika pozwalają na jednorazowe odliczenie wydatków na instalację fotowoltaiczną już w PIT za 2020 rok, ale jednorazowe jej rozliczenie nie będzie dla niego optymalne. W roku 2020 chciałby w ramach tej ulgi odliczyć jedynie 12.800 zł – co pozwoli na zwrot całego zapłaconego podatku, a resztę w roku następnym. Czy może tak zrobić?

Ulga termomodernizacyjna w rocznym PIT (art. 26h ustawy o PIT)

W ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych stoi napisane, że podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek. Ustawodawca w zewnętrznych aktach prawnych określa przy tym, jakie konkretnie wydatki podlegają odliczeniu i które przedsięwzięcia termomodernizacyjne są objęte ulgą. Wśród nich znalazły się instalacje fotowoltaiczne, które mają zaspokajać potrzeby energetyczne gospodarstw domowych.

Kwota odliczenia nie może przekroczyć 53.000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem. Wysokość wydatków ustala się tutaj na podstawie faktur wystawionych przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku.

Mając na uwadze przytoczone wyżej uregulowania prawne należy stwierdzić, iż w opisanym przykładzie podział kwoty wydatkowanej na wykonanie instalacji fotowoltaicznej i odliczenie w zeznaniu podatkowym za 2020 r. jedynie części tego wydatku., a w pozostałej części w zeznaniu z rok 2021, nie ma podstaw prawnych. Dochód podatnika pozwala tutaj bowiem na pełne rozliczenie wydatków poniesionych na przedsięwzięcie termomodernizacyjne już w roku 2020.

Wprawdzie sam podatnik może tutaj ograniczyć kwotę odliczenia poniesionych wydatków w ramach ulgi termomodernizacyjnej w 2020 r., ale takie zachowanie nie uprawni go do odliczenia pozostałej kwoty w kolejnych latach podatkowych. Nie zachodzą tutaj bowiem przesłanki do zastosowania rozwiązania zawartego w art. 26h ust. 7 ustawy o PIT (czyli rozliczenia ulgi w czasie). Podatnicy nie są uprawnieni do modyfikowania swoim działaniem ustawowych zasad rozliczania ulg podatkowych.

Dodajmy w tym miejscu, że w pewnym ograniczonym zakresie podatnik faktycznie może decydować o wysokości odliczanych wydatków termomodernizacyjnych, gdyby posiadał również inne odliczenia od dochodu/przychodu wykazywane w zeznaniu podatkowym (np. ulgę rehabilitacyjną, straty z lat ubiegłych, ulgę internetową, darowizny), zaś poziom jego dochodu nie pozwoliłby na pełne skorzystanie ze wszystkich ulg.

W opisanym przykładzie jednakże zainteresowany korzysta dodatkowo jedynie z ulgi prorodzinnej będącej odliczeniem od podatku. W związku z powyższym nie jest on uprawniony do podzielenia wydatków poniesionych na instalację fotowoltaiczną na dwa lata podatkowe. Wydatki te powinien rozliczyć wyłącznie w PIT za 2020 r.