eGospodarka.pl › Podatki › Interpretacje i wyjaśnienia › Samochód osobowy spółki: ewidencja przebiegu

Samochód osobowy spółki: ewidencja przebiegu

2011-11-18 05:24

W przypadku osób prawnych ponoszone wydatki w związku z eksploatacją własnego samochodu osobowego, nabytego za kwotę niższą niż 3.500 zł i nieuznanego za środek trwały, mogą być rozpoznawane jako koszty uzyskania przychodów bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. Stanowisko takie zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 25.10.2011 r. nr IPTPB3/423-238/11-2/PM.

Przeczytaj także: Samochód osobowy: wynajem a koszty firmy

Jakie wątpliwości wyjaśnił organ podatkowy?

Spółka nabyła samochód osobowy za cenę niższą aniżeli 3 500 zł, którego zgodnie z polityką rachunkowości nie uznała za środek trwały lecz bezpośrednio odniosła w ciężar kosztów uzyskania przychodów w chwili zakupu. Powstała wątpliwość, czy do tego pojazdu trzeba prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, aby wydatki na jego eksploatację zaliczyć w ciężar kosztów uzyskania przychodu? W przedmiotowej sprawie organ podatkowy zajął następujące stanowisko:

„(…) Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z powyższego wynika, że wszystkie poniesione koszty, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami lub służą zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodów.

W przypadku tzw. niskocennych środków trwałych, tj. takich, których wartość początkowa nie przekracza 3.500 zł, w zakresie rozliczenia wydatku w koszty uzyskania przychodów podatnik może wybrać jedno z następujących rozwiązań:
1. zaliczyć wydatek poniesiony na nabycie takiego składnika majątku bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu oddania go do używania, nie wprowadzając go do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (art. 16d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych),
2. wprowadzić taki składnik majątku do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych i dokonywać odpisów amortyzacyjnych na zasadach ogólnych albo dokonać odpisu amortyzacyjnego jednorazowo w miesiącu oddania do używania składnika majątku lub w miesiącu następnym (zgodnie z art. 16f ust. 3 ww. ustawy).

W związku z powyższym, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do użytkowania jest wyższa niż 3.500 zł podatnik obowiązany jest dokonywać odpisów amortyzacyjnych, a odpisów tych należy dokonywać zgodnie z zasadami określonymi w przepisach art. 16h-16m ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 16f ust. 3 ww. ustawy). W tym przypadku rozliczenie kosztów podatkowych jest odroczone w czasie.

Natomiast jeśli wartość ta jest co najmniej równa lub mniejsza od wskazanej wartości 3.500 zł podatnik może dokonać wyboru sposobu rozliczenia kosztów nabycia tych środków, a mianowicie może dokonać odpisów w trybie przepisów art. 16h-16m ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (a więc na podstawie tzw. zasad ogólnych), albo jednorazowo w miesiącu oddania do użytkowania tego środka lub wartości niematerialnej i prawnej albo w miesiącu następnym (art. 16f tejże ustawy). Podatnik może również zdecydować, iż nie dokonuje odpisów amortyzacyjnych, wówczas wydatki na nabycie składników majątkowych będą stanowić koszt uzyskania przychodu w miesiącu oddania ich do użytkowania zgodnie z art. 16d ust. 1 ww. ustawy.

Z powyższego wynika, iż składniki majątkowe podatnika, spełniające warunki uznania ich za środki trwałe na mocy art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, których wartość jednakże nie jest wyższa niż 3.500 zł, mogą być zarówno objęte amortyzacją, jak i bezpośrednio zaliczane do kosztów uzyskania przychodów (bez dokonywania odpisów amortyzacyjnych), a wybór sposobu rozliczania wydatków na ich nabycie w kosztach związanych z działalnością gospodarczą należy tylko do podatnika, na co wskazuje zwrot „podatnicy mogą”.(…)

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 51 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków, z zastrzeżeniem pkt 30, z tytułu kosztów używania, dla potrzeb działalności gospodarczej, samochodów osobowych niestanowiących składników majątku podatnika - w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu dla celów podatnika oraz stawki za jeden kilometr przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra; podatnik jest obowiązany prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu.

Powołany przepis ma więc zastosowanie jedynie w odniesieniu do samochodów osobowych niestanowiących składników majątkowych podatnika. Nie będzie mieć natomiast zastosowania w przypadku samochodów osobowych będących składnikami majątkowymi. Pojęcie składników majątkowych, zostało zdefiniowane w art. 4a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym ilekroć w ustawie jest mowa o składnikach majątkowych oznacza to aktywa w rozumieniu ustawy o rachunkowości, pomniejszone o przejęte długi funkcjonalnie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą zbywcy, o ile długi nie zostały uwzględnione w cenie nabycia, o której mowa w art. 16g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Nabyty samochód osobowy będący własnością Spółki stanowi składnik Jej majątku i w konsekwencji art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie będzie mieć zastosowania.

Reasumując, wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę w związku z eksploatacją własnego samochodu osobowego, nabytego za kwotę niższą niż 3.500 zł mogą być rozpoznawane jako koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, z uwzględnieniem regulacji art. 16 ust. 1 ww. ustawy.(…)”

Pełną treść interpretacji można przeczytać na stronie Ministerstwa Finansów

Przeczytaj także: