Od napiwków też trzeba pobrać zaliczkę na podatek dochodowy

Przeczytaj także: Podatek dochodowy: napiwki a obowiązki podatnika i płatnika

Jakie wątpliwości wyjaśnił organ podatkowy?

Spółka świadczy usługi gastronomiczne w wynajmowanym lokalu (zarówno dla firm jak i osób prywatnych). Cała sprzedaż jest ewidencjonowana za pomocą kas fiskalnych. Każdorazowo zatem są wystawiane paragony fiskalne. Klienci często przyznają obsługującym ich pracownikom dobrowolne napiwki, których wysokość oraz przyznanie zależy tylko i wyłącznie od klienta. Zwyczajowo przyjęta jest tutaj kwota odpowiadająca 10% wartości zamówienia. Klient może jednak przekazać napiwek w wysokości niższej, wyższej bądź w ogóle go nie dać.

Napiwki takie mogą przyjąć różnoraką formę:
1. Uiszczenie napiwku na prośbę klienta jest doliczane do rachunku jako napiwek dobrowolny
2. Klient pozostawia resztę lub inną kwotę w postaci gotówki po rozliczeniu rachunku
3. Na prośbę klienta przy płatnościach na rachunek, kasjer (kelner) dolicza wskazaną kwotę przy płatności terminalem (kwota rachunku plus kwota napiwku).

Stosowane przez spółkę systemy sprzedażowe pozwalają określić i jednoznacznie przypisać kwoty poszczególnych przydzielonych napiwków konkretnym pracownikom, dlatego możliwe jest generowanie okresowych raportów, na podstawie których spółka rozlicza się z pracownikami z napiwków.

W przypadku drugim kelner po prostu zabiera napiwek. Spółka nie zna jego wysokości.
W przypadku pierwszym natomiast spółka zamierza wykazywać napiwki na paragonie ze stawką 0% przypisaną literą E. Z uwagi na ograniczenia kas fiskalnych nie ma możliwości ewidencjonowania napiwków ze stawką np. (nie podlega). Na koniec dnia spółka przekaże napiwki poszczególnym kelnerom. Nie będzie ona z tego tytułu pobierać żadnych prowizji czy innych kwot – cała wartość napiwku trafia do kelnera.

W przypadku trzecim natomiast spółka zamierza oddawać kelnerowi różnicę pomiędzy wysokością kwot wynikających z paragonów wystawionych i opłaconych kartą, a wysokością środków pobranych przez terminal od klienta. Owa różnica będzie stanowić napiwek kelnera. Kwoty takie zostaną przekazane po weryfikacji i zestawieniu odpowiednich danych.

Spółka zadała pytanie, czy od napiwków powinna pobierać zaliczkę na podatek dochodowy? W przedmiotowej sprawie organ podatkowy zajął następujące stanowisko:

„(…) Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2018 r. poz. 1509 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca wymienił źródła przychodów, w pkt 1 wskazując stosunek pracy.

Stosownie do art. 12 ust. 1 tej ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Treść powyższego przepisu wskazuje, że do przychodów pracownika zaliczyć należy praktycznie wszystkie otrzymane przez niego świadczenia, które mógł on otrzymać jako pracownik. Są nimi bowiem nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne przychody, niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy.

Natomiast w myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Napiwki otrzymane przez pracowników zawsze stanowią przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Mogą jednak stanowić przychód ze stosunku pracy (art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), bądź przychód z tzw. innych źródeł (art. 20 ust. 1 tej ustawy). O zakwalifikowaniu napiwków do jednego z wyżej wymienionych źródeł decyduje sposób ich otrzymania.

Ponadto wskazać należy, że w myśl art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Wątpliwości Spółki w opisanych we wniosku okolicznościach budzi fakt powstania obowiązków płatnika w sytuacji gdy:
• Spółka zamierza dla celów podatku VAT wykazywać napiwki na paragonie (na żądanie Klienta) ze stawką 0%, a na koniec dnia przekazywać napiwki Kelnerowi, a także
• Spółka zamierza oddawać kelnerowi różnicę pomiędzy wysokością kwot wynikających z paragonów wystawionych i opłaconych kartą, a wysokością środków pieniężnych pobranych przez terminal od Klienta; różnica ta stanowić będzie napiwek Kelnera.

Podkreślenia wymaga, że określenie prawidłowego źródła przychodów na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych związanego z otrzymanym przez pracownika napiwkiem uzależnione zostało od formy otrzymania napiwku, tj. czy otrzymanie napiwku odbywa się za pośrednictwem, czy bez pośrednictwa pracodawcy. W praktyce napiwki mogą być bowiem bezpośrednio otrzymywane przez pracowników od klientów lub też są gromadzone przez pracodawcę, a następnie dzielone pracownikom według określonych reguł.

Biorąc zatem pod uwagę okoliczności przedmiotowej sprawy wskazać należy, że sposób rozliczania napiwków przez Spółkę poprzez:
• doliczanie ich do ogólnego rachunku płaconego przez Klienta i wykazywanie jako osobnej pozycji na paragonie ze stawką 0% VAT, a następnie wypłacanie kelnerom tych kwot na koniec każdego dnia oraz
• oddawanie kelnerom różnicy pomiędzy wysokością kwot wynikających z paragonów wystawionych i opłaconych kartą, a wysokością środków pieniężnych pobranych przez terminal od Klienta należy powiązać z etapem wykonywania stosunku pracy. Taki sposób przekazywania napiwków za pośrednictwem pracodawcy świadczy bowiem o ich ujęciu nie tyle do wynagrodzenia, ale do realizowanych warunków płacy wynikających ze stosunku pracy.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że środki pieniężne w postaci napiwków trafiające do Spółki jako pracodawcy, która następnie rozdysponowuje je w ustalony sposób wśród kelnerów, stanowią ich przychód ze stosunku pracy i podlegają opodatkowaniu łącznie z wynagrodzeniami za pracę, od których Spółka jako płatnik ma obowiązek pobrania zaliczek na podatek zgodnie z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i przekazania podatnikowi imiennych informacji (PIT-11) o uzyskanych dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy od wypłaconych wynagrodzeń.(…)”

Pełną treść interpretacji można przeczytać na stronie Ministerstwa Finansów