Dzierżawa pola na pastwisko dla koni bez podatku dochodowego

Przeczytaj także: Dzierżawa gospodarstwa rolnego w podatku dochodowym

Jakie wątpliwości wyjaśnił organ podatkowy?

Wnioskodawczyni wraz z mężem jest właścicielem gruntu rolnego o powierzchni ok. 3,5 ha. Na sąsiedniej działce spółka z o.o. prowadzi hotel i zamierza ona wydzierżawić powyższy grunt, na którym chce stworzyć pastwiska i hodować koniki polskie, aby dzieci gości mogły je oglądać.

W umowie dzierżawy zostanie zastrzeżone, że grunt zostaje wydzierżawiony wyłącznie na cele rolnicze, dopuszczające przetrzymywanie na tym terenie koników polskich, pod warunkiem zachowania kultury rolnej.

Dzierżawca nie prowadzi gospodarstwa rolnego, zajmuje się działalnością hotelową. Nie zamierza też prowadzić działalności agroturystycznej. Chce jedynie wzbogacić ofertę pobytową dla dzieci gości hotelowych, tak by mogły one oglądać/głaskać koniki.

Wnioskodawczyni zadała pytanie, czy od uzyskiwanej dzierżawy tej ziemi powinna płacić podatek dochodowy? W przedmiotowej sprawie organ podatkowy zajął następujące stanowisko:

„(…) Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, z późn. zm.), przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Kliknij, aby powiekszyć

fot. pixabay.com

Od dzierżawy pastwiska dla koni nie ma PIT

Wydzierżawienie gruntu rolnego, spełniającego definicję gospodarstwa rolnego, na cele rolnicze, w ogóle nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, nawet jeżeli dzierżawcą jest spółka działająca w branży hotelarskiej.

Działalnością rolniczą – zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust. 2 ww. ustawy – jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:
1. miesiąc – w przypadku roślin,
2. 16 dni – w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,
3. 6 tygodni – w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
4. 2 miesiące – w przypadku pozostałych zwierząt
– licząc od dnia nabycia.

Z powyższego przepisu wynika, że ustawodawca dla celów podatku dochodowego precyzuje wyraźnie, co należy rozumieć przez działalność rolniczą, a wyliczenie dokonane w tym przepisie ma charakter wyczerpujący.

Zgodnie z przedstawioną wyżej definicją działalności rolniczej podstawową jej cechą jest uzyskiwanie produktów w stanie nieprzetworzonym, pochodzących z uprawy (produkty roślinne), chowu lub hodowli (produkty zwierzęce). Wszelkie inne przychody pośrednio związane z działalnością rolniczą, czy też powstające przy okazji prowadzenia działalności rolniczej – nie stanowią przychodów z tej działalności.

Z kolei, zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tworzącą katalog zamknięty – działami specjalnymi produkcji rolnej są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.

W myśl art. 2 ust. 3a ww. ustawy, nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach nieprzekraczających wielkości określonych w załączniku nr 2 do ustawy, zwanym „załącznikiem nr 2”. Załącznik ten, tj. „Tabela rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej oraz norm szacunkowych dochodu rocznego”, określa, jakie uprawy, hodowla i chów zwierząt z uwagi na ich rozmiary stanowią działy specjalne produkcji rolnej. Z wyjaśnień do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że tabela z załącznikiem nr 2 jest obecnie publikowana przez Ministra Finansów w drodze rozporządzenia.

Informacje zawarte w tym załączniku mają znaczenie dla oceny, czy danego rodzaju działalność w ogóle ma charakter działów specjalnych produkcji rolnej. Jeżeli bowiem danego rodzaju uprawa, czy też chów lub hodowla określonego gatunku zwierząt nie są wymienione w treści Załącznika, to należy uznać, że ta uprawa, hodowla, czy też chów są działalnością rolniczą, niebędącą działem specjalnym produkcji rolnej. W konsekwencji – do przychodów z tej działalności nie znajdą zastosowania przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Jak wynika z powyższego, do przychodów z najmu, podnajmu, dzierżawy i poddzierżawy ustawodawca zalicza między innymi dzierżawę gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej.

Nie stanowi jednak źródła przychodów, w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dzierżawa gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele rolnicze.

Przy określaniu zakresu wspomnianego wyżej wyłączenia z katalogu źródeł przychodów należy uwzględnić treść definicji gospodarstwa rolnego sformułowanej w ustawie z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 333, z późn. zm.).

Zgodnie bowiem z art. 2 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o gospodarstwie rolnym, oznacza to gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy o podatku rolnym, za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

Tak więc, aby przychód z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze nie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych to przedmiotem najmu, dzierżawy (czy też innych umów wymienionych w cyt. art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) muszą być działy specjalne produkcji rolnej albo gospodarstwo rolne lub jego składniki i przedmiot ten musi być w wyniku zawartej umowy wykorzystywany na cele rolnicze.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, Wnioskodawczyni planuje zawrzeć ze Spółką z o.o., która prowadzi hotel, umowę dzierżawy nieruchomości rolnej. Spółka ta chce wydzierżawić ziemię na cele rolne. Na wydzierżawionej ziemi, chce stworzyć pastwiska i hodować koniki polskie, tak by dzieci gości hotelowych mogły je oglądać. Przeznaczenie przedmiotowej nieruchomości w umowie dzierżawy zostanie określone, jako wynajem na cele rolnicze, dopuszczające przetrzymywanie na tym terenie koników polskich, pod warunkiem zachowania kultury rolnej. W umowie dzierżawy zostanie określone, że wydzierżawiona nieruchomość rolna może zostać przeznaczona jedynie na działalność rolniczą, ale strony zgadzają się na hodowlę koni.

Zatem z opisu zdarzenia przyszłego jednoznacznie wynika, że przedmiotem dzierżawy jest nieruchomość rolna, która zgodnie z zawartą umową zostanie przeznaczona przez dzierżawcę „na cele rolnicze” związane z hodowlą koni. Przez „cele rolnicze” należy rozumieć używanie gruntu w sposób związany z rolnictwem, na potrzeby uprawy i hodowli roślin oraz chowu i hodowli zwierząt gospodarskich. W analizowanym zdarzeniu przyszłym należy uznać, że oglądanie koni przez dzieci gości hotelowych nie powoduje zmiany przeznaczenia gruntów rolnych na cele nierolnicze.

Mając na uwadze powyższe, jeżeli przedmiotem dzierżawy są grunty rolne, spełniające ustawowe kryteria definicji gospodarstwa rolnego i zgodnie z zawartą umową wydzierżawiane są na cele rolnicze – uzyskiwana kwota z tytułu dzierżawy, nie stanowi źródła przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc przeanalizowane uprzednio przepisy prawa do przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że skoro przedmiotem dzierżawy będzie nieruchomość rolna, która wydzierżawiona zostanie na cele rolnicze, to uzyskiwana przez Wnioskodawczynię kwota z tytułu dzierżawy, nie stanowi źródła przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. (…)”

Pełną treść interpretacji można przeczytać na stronie Ministerstwa Finansów