Śmierć podatnika a wspólne rozliczenie roczne

Przeczytaj także: Śmierć, separacja, rozwód a rozliczenie roczne

Taki sposób rozliczenia daje w niektórych sytuacjach pewne korzyści polegające na zmniejszeniu wysokości obciążenia podatkowego za dany rok.

Należy tutaj bowiem pamiętać, iż razem mogą rozliczyć małżonkowie nawet wtedy, gdy jedno z nich nie osiągnęło żadnych dochodów bądź uzyskało dochód w wysokości nie powodującej obowiązku uiszczenia podatku (art. 6 ust. 3 updof). W tym przypadku zyskują oni na całej równowartości bądź części kwoty zmniejszającej podatek, określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej (w 2009 r. wynosiła ona 556,02 zł).

Dodatkowo w sytuacji, gdy dochód jednego z małżonków przekroczył górną granicę pierwszego progu podatkowego, a drugiego tej granicy nie przekroczył, podatek obliczony wspólnie będzie niższy od obliczonego indywidualnie. Może się nawet okazać, iż podatek będzie liczony jedynie wg stawki dla pierwszego progu podatkowego. Z powyższym będziemy mieć do czynienia wtedy, gdy połowa łącznych dochodów małżonków nie przekroczy górnej granicy pierwszego progu podatkowego (przypomnijmy, iż w 2009 r. próg ten wynosił 85 528 zł).

Jak już wskazano wyżej, wspólne rozliczenie następuje na wniosek wyrażony w zeznaniu podatkowym. Wniosek ten polega na zaznaczeniu odpowiedniego kwadratu w części dotyczącej wyboru sposobu opodatkowania (pierwsza strona PIT-36 i PIT-37). Aby wniosek ten był ważny, zeznanie takie musi być podpisane (jeżeli jest składane w formie papierowej). W sytuacji, gdy jedno z małżonków umrze przed złożeniem zeznania, formularz ten podpisuje jedynie żyjący małżonek.

Wspólne zeznanie składa się w urzędzie skarbowym właściwym dla małżonków. Jeżeli natomiast podlegają oni różnym urzędom, zeznanie to należy złożyć w urzędzie skarbowym właściwym dla jednego z nich. Do drugiego natomiast warto wysłać informację, iż podatnik rozliczył się wspólnie z małżonkiem w urzędzie skarbowym dla niego właściwym.

Na zakończenie dodajmy, iż zasady preferencyjnego opodatkowania określonego w art. 6 ust. 2 updof mają zastosowanie również do (art. 6 ust. 3a updof):

1. małżonków, którzy mają miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej,
2. małżonków, z których jeden podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Rzeczypospolitej Polskiej a drugi ma miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej

- jeżeli osiągnęli podlegające opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przychody w wysokości stanowiącej łącznie co najmniej 75 % całkowitego przychodu osiągniętego przez oboje małżonków w danym roku podatkowym i udokumentowali certyfikatem rezydencji miejsce zamieszkania dla celów podatkowych. Za całkowite przychody uważa się tutaj przychody osiągnięte ze źródeł określonych w art. 10 ust. 1, bez względu na miejsce położenia tych źródeł przychodów (art. 6 ust. 11 updof).

Ponadto musi istnieć w tym przypadku także podstaw prawna wynikająca z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub inna ratyfikowana umowa międzynarodowa, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, w którym osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania dla celów podatkowych (art. 6 ust. 12 updof).