Faktury w walutach obcych: kurs NBP

Przeczytaj także: Koszty uzyskania przychodów w walutach obcych

W rozpatrywanej przez sąd sprawie wskazano, że spółka dokonuje szeregu zakupów towarów i usług od zagranicznych kontrahentów od których faktury (wystawione w walutach obcych) otrzymuje ze znacznym opóźnieniem w stosunku do daty ich wystawienia, często już po zamknięciu danego okresu rozliczeniowego (miesiąca). W związku powyższym powstała wątpliwość, czy w takich przypadkach prawidłowe jest zarachowanie wartości wynikającej z otrzymanej z tak znacznym opóźnieniem faktury w przeliczeniu na złote po średnim kursie NBP z dnia poprzedzającego datę jej otrzymania? Spółka wystąpiła o wydanie interpretacji podatkowej w tej kwestii. Jej zdaniem o dacie przeliczenia kosztów decyduje data otrzymania faktury.

Organ podatkowy stwierdził, że do przeliczania waluty obcej należy przyjąć datę wynikającą z faktury lub innego dowodu. Nie ma tutaj natomiast znaczenia data faktycznego otrzymania dokumentu.

Spółka nie zgadzając się z powyższym wezwała organ podatkowy do usunięcia naruszenia prawa. Ten jednak podtrzymał tezę zawartą w interpretacji. Sprawa trafiła do WSA, który także zgodził się ze stanowiskiem fiskusa. Na powyższe spółka złożyła skargę kasacyjną, którą NSA uznał za zasadną.

Sąd wskazał, że zgodnie z art. 15 ust. 4e updop, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Dokonując wykładni tego przepisu trzeba mieć przede wszystkim na uwadze, że wprowadzono w nim zapis, na podstawie którego koszt traktowany jest na zasadzie memoriałowej. Ustawodawca więc w sposób niebudzący wątpliwości określił moment poniesienia kosztu. Nie jest nim dzień wystawienia faktury lecz dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych, tj. dzień, w którym zaksięgowano go na podstawie otrzymanej faktury (rachunku) albo innego dowodu w razie jej braku.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 zdanie drugie updop koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu. Co za tym idzie, zdaniem NSA koszty poniesione w walutach obcych powinny zostać przeliczone na złote według kursu średniego ogłoszonego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień zaksięgowania faktury lub innego dowodu, a nie jak wskazywały na to organy podatkowe z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia faktury bądź innego dowodu.